colored minds //muke {cashton}

C❶⓿

Uyandığımda Ashton'ın kollarını belimde hissetmek beni gülümsetmişti.

"Günaydın." dedim başını omzuma daha da gömmesine izin vererek. Hafifçe boynumu öptükten sonra normalden daha boğuk çıkan sesiyle, "Sana da günaydın Cally." diye mırıldandı. (Y/N; Cally nerden çıktı bilmiyorum şu an...)

Kıkırdadım. Arkamı dönüp başımı göğsüne yasladım. Ritmik kalp atışları onun yanında güvende olduğumu hatırlatıyordu.

"Kahvaltı saati gelmiş olmalı." dedim hafifçe esnerken. "Öğle yemeğine kadar aç kalmak istemiyorsan gitmemiz gerek." Ashton'ın kollarından çıktım ve bacaklarımı yatağın kenarına sarkıttım.

Ashton derin bir nefes aldı ve gözlerini ovuşturdu. Yataktan kalkmadan önce ona yatağın yanındaaki küçük masanın üzerinde bırakmış olduğu gözlüğünü uzattım. Gülümsedi.

Gülümsemesinin güneşten daha parlak olduğuna yemin edebilirdim.

~

"Hey, Luke!" Yemek alanına doğru ilerleyen Luke'u gördüğümde ona el sallamaya başladım. Bakışlarını yerden kaldırdı ve yorgun bir şekilde gülümsedi, "Selam."

Ashton, Luke'un omzunun üstünden baktı. "Michael nerede? Ve neden bu kadar berbat görünüyorsun? " diye sordu sonra da, Luke'un şekil vermek için bile uğraşmadığı dağınık saçlarını ve kızarmış gözlerini işaret ederek.

Luke esnerken elini ağzına götürdü ve sonra da cevapladı. "Michael hala uyuyor. Bayağı geç yattık ve onu uyandırmak istemedim, o yüzden klübeme onun için de biraz yiyecek götürsem iyi olur."

"Bekle bir saniye!" diye cırladım ellerimi kaldırırken. Yüzümde istemsizce büyük bir sırıtma oluştu.  "Neden geç yattınız?"

Ashton kahkaha attı ve Luke neyden bahsettiğimi anladığında öksürmeye başladı. "Kesinlikle senin düşündüğün bir şey olmadı! Sadece, Feel gecenin bir yarısında onu çağırdı ve eve geldiğinde de çok yorgundu. Beni de uyku tutmamıştı sadece o kadar."

Hala kıkırdamaya devam ederken ona baktım, yüzü kızarmıştı ve istemsizce sağ elindeki bir yüzükle oynuyordu. Şu anda utandığına yemin edebilirdim.

"Pekala, nasıl diyorsan." dedim kıkırdamaya devam ettim. "Ama, Feel neden onu çağırmış ki?"

Luke omzunu silkti. "İnan bana hiçbir fikrim yok. Michael'a sordum ama sabah anlatacağını söyledikten sonra hemen uykuya daldı. Uyurken gerçekten de bir yavru kedi gibi görünüyor." Söylediği şeyi fark ettikten sonra hemen elleriyle ağzını kapadı. "Siktir, son cümleyi sesli söylememeliydim."

Küçük bur kahkaha attım. "Dostum, gerçekten de çok yakışıyorsunuz." dedim 'aww' gibi bir ses çıkararak. "Herneyse, yumurta kokusu mu alıyorum ben? Yemekte yumurta yemeyeli kaç yıl olmuştur sizce?"

Ashton bir tepsi almak için belimdeki elini çekti. Bir tepsinin soğuk metal yüzeyini kavradım ve yiyeceklere bakmaya başladım. Kızarmış ekmekler, yumurtalar ve hatta küçük bir sos kutusunda verilen çikolatalarla birlikte tam normal bir kahvaltı gibi görünüyordu. Midem istekle guruldadı.

Her şeyden en az bir tane aldıktan sonra bir masada Ashton'ın yanına oturdum. Karşımıza Luke geçtiğinde her şeyden birer tane aldığını gördüm. Michael'ı düşünüyor olması çok şirindi.

Bir ekmek parçasına plastik bıçakla sürdüğüm çikolatayı ısırırken ağzımdan keyifli mırıltılar çıkıyordu. En son ne zaman çikolata yediğimi hatırlayamıyordum.

İki dilim ekmeği bitirdiğimde masaya, Luke'un yanına, ilk gün gördüğümüz Yeşil kız oturdu. Bunu dudağındaki izden anlayabilmiştim.

Kız neşeli bie tavırla, "Selam!" dedi. "Eğer hatırlamıyorsanız benim adım, Believe. Yemekten sonra size kampı gezdirmek istiyorum."

Luke cebine birkaç tane daha çikolata kutusu attıktan sonra ayağa kalktı. e"Benim klübede bir işim var, belki daha sonra." Arkasını dönüp yürümeye başlamadan önce bize gülümsedi. "İyi eğlenceler, akşam görüşürüz."

Believe onun arkasından bir süre baktıktan sonra yüzünü bize çevirdi. Yüzünde tüm dişlerini ortaya seren, ama yine de yapmacık durmayan bir gülümseme vardı. "Pekala, ilk önce havuzu mu görmek istersiniz yoksa yarış alanını mı?"

~
Tek bir kelimeyi bile zar zor yazıyorum resmen, neden final taslaklarını yazdıktan sonra tüm ilhamlarımı kaybetmeye başladım ;-;