HEARTS & BULLETS (COMPLETED)

CHAPTER #22

*fast forward*

Mabuti buti na ang pakiramdam ni Rhian kaya panatag na si Glaizang iwan ito saglit para umuwi sa bahay nila

*intercom rings*

"Yes dada?"

"Can come down for a while? We need to talk"

"Ok po... Bababa nako"

Pagkasabi ay mabilis na sumunod si Rhian sa ama.

Naabutan nyang nasa library din ang kanyang Ahya Gab. Pagpasok ay humalik ito sa dalawang lalaki saka umupo sa upuang nasa harapan ng mesa ng ama nila.

Napansin naman ni Rhian na tila wala sa mood ang Ahya nya kaya sinubukan nya na lang na balewalain ito.

"So what's this all about Dada?" Tanong ni Rhian

Sa halip na sumagot ang ama ay tumayo ito at binaling ang pansin sa isang steel cabinet sa isang sulok. Naghalukay ito doon

Pagbalik nito sa upuan ay may inabot itong folder kina Rhian at Gabriel.

"That is my final last will and testament dahil ang luma ay pinabago ko dahil wala na si Paul at dalawa na lang kayo ang maghahati ng lahat ng ito. I already authenticate and notarized that at yan ang masisilbing copy nyo pero ang original nya ay mananatiling nasa akin hanggat nabubuhay ako. "

Sinuri ni Rhian ang lahat nang nakasulat doon habang si Gab ay di man lang nag bother na buksan ang folder.

"Dada! This is unfair! Why 60-40? This should be 50-50... Napaka unfair nito para kay Ahya. He's a married man at single pa naman ako and I think its appropriate na mapunta sa kanya ang majority dahil panganay sya and we all know, he is your real son..."

"Rhian, this is not about Who is Who or Which is Which... Kaya ko nga inihahabilin sayo ang majority ng properties natin dahil ikaw ang single at mas makakafocus ka sa negosyo natin. I trust you na kahit mawala ako, magiging fair ka sa Ahya mo... Na kahit magsettle down ka man, hindi mo ipagdadamot sa kanya ang lahat ng meron ka, kaya parang ganon na din iyon."

"So anong ibig mong sabihin Dad, sa aming dalawa, ako ang selfish?!" Biglang sabat ni Gab

"No Gab... Hindi ganon yun. Basta, buo na ang disisyon ko at kung ano man ang dahilan ko, irespeto nyo na lang. Wala na kayong magagawa dahil wala akong balak baguhin pa ang will na ito"

Napatingin si Rhian sa kapatid na tila nag aalala... Hindi sya pabor sa usapang iyon pero kilala nya ang Dada nya. Ano man ang naging desisyon nito, hindi na iyon mababago.

Pero hindi palagay ang loob nya para sa kanyang Ahya, hindi nya gustong kagalitan o kamuhian sya nito. She know what he been through and he is working hard for their businesses just to prove to their Dad na karapat dapat syang mamahala ng ari-arian nila.

"Excuse me... Mauna nako sa opisina Dada" Paalam ni Gab saka ito umalis.

Naiwan si Rhian at Oscar.

"Dada... I am not in favor of your decision, honestly... I dont feel that I am worthy of it. And besides, totoo naman po ang sinabi ko... Nararapat lang na mapunta ang lahat ng ito kay Ahya dahil sya ang tunay mong anak..."

"Rhian, ni minsan hindi ko sinabi sa sarili ko o namin ng Mama mo na hindi ka namin tunay na anak. Sabihin mang hindi ka galing sa laman at dugo namin pero dito (sabay turo sa dibdib) isa kang Tanchingco... I just respect your Dad kaya ako pumayag na dalhin mo ang pangalan nya pero anak kita... At walang kwestyon don"

"Balang araw malalaman mo rin kung bakit ko ito ginagawa anak... Madiskarte ang Ahya mo at naniniwala ako sa kakayahan nya na kahit 40% lang ang mapunta sa kanya, kayang kaya nya itong palaguin. At ikaw, gusto kong panibagong buhay ang simulan mo... Hindi kagaya ng buhay na mayroon tayo. It's too late for an old man to regret kaya hindi ko magawang talikuran ang maling nagawa ko. Pero ikaw, bata ka pa. Ayokong tahakin mo ang landas na meron ako. Dati natutuwa akong marinig ang mga sinasabi mong tutulong ka sa negosyo natin kahit alam mong mali dahil tatanaw ka nang utang na loob... Pero napagtanto kong anak kita at hindi mo utang na loob sa akin ang meron ka... Responsibility bilang ama na ibigay lahat ng pangangailangan ng anak ko kahit isanla ko pa ang kaluluwa ko sa impyerno." Emotional na sabi ng lalaki.