FINALE (Part 1)

6.5K 269 25
                                    

Glaiza's POV

Life's definition varies from time to time, from people's experiences, to one's struggles.

It's meaning depends on how it challenge you and how you survive.

Dahil Hindi ito kagaya ng traffic light na pwde kang bigyan ng hudyat, either to GO, STOP or SLOW DOWN. Kailangan mong maging alisto at maging handa dahil kung hindi, it may cause you a damage or loss.

But no matter what life may bring, mananatili pa din itong isang napaka gandang regalo ng dyos sa ating lahat. Coz living in the world is a privilege.

Not because we suffer, we're punished. Not because we're happy, we're lucky and blessed. Sometimes it's God's way of challenging us kung hanggang saan natin sya kayang pagkatiwalaan kapag tayo'y naghihirap at hanggang saan natin sya kayang alalahanin at pasasalamatan when we have an abundance.

...


..


.

"Mama..."

Sya nga pala, that's Aiza... Aiza Glaiden... My 5yr old baby girl...

Hindi pa man ito tuluyang nakapasok ng bahay ay panay na ito ng sigaw, ni hindi man lang nito nagawang antayin ang kanyang yaya na nakasunod din sa kanya papasok

"Oh, hi my little angel. How's your day?" Tanong ko sa kanya after I kneel down para pumantay sa kami

Sa halip na sumagot ay Agad naman nya akong niyakap ng mahigpit at daig pa ang matagal na panahon na hindi kami nagkita.

Well, nanibago lang siguro coz it's her first day in school.

"It's fine Mama... I got more stars... See" sabay lahad nito ng kanyang magkabilang kamay na may naka markang stars

I give her a kiss and hold her face.

"Wow! Very good!!! Im so proud of you baby... Ang galing galing, Manang mana ka talaga sa Mommy mo..."

"No Mama... To both of you. I want to be like you and mommy e..."

Kinurot ko ng bahagya ang manipis na ilong ng anak ko dahil hindi ko mapigilang hindi manggigil sa ka cutan at ka bibohan niya

"Talaga lang ha... Ok then, we'll change your clothes and we will pick Mommy in the office, ok?"


"Yes Mama... Yeheyyy!" Excited naman na sambit nito saka patakbong umakyat pataas sa kwarto.


Sinundan naman ito ng kanyang taga alaga



...

Everytime I saw my daughter, it always gives me a priceless feelings. Unexplainable. Undefined. It made me realize how great our God is and how the universe conspires for me and Rhian.

Her smiles, her laugh... It gives us too much strength to carry on kung saan, masasabi ko na kahit ano man ang pagdaanan ng pamilya namin, sigurado akong malalampasan namin ito.

Kami pa ba? E halos lahat na ata ng pagsubok naranasan na namin all the way. Kahit kamatayan, pilit naming nilabanan. And so far, kampante akong sabihing "we conquer".


HEARTS & BULLETS (COMPLETED) Where stories live. Discover now