Outsider (VK)

Κεφάλαιο 8ο

"Βαγγέλης" συστήνεται και απλώνει το χέρι του. Δεν κοιτάει που είναι χτυπημένος και κυλιέται στον δρόμο, οι ευγένειες τον μάραναν. Εννοείται πως δεν ανταποκρίνομαι στην χειρονομία του, μην παίρνουμε θάρρος!

Βαγγέλης... Ενα συνηθισμένο και καθόλου ευηχο όνομα. Του ταιριάζει απόλυτα! Είναι το πιο ελεηνό αγόρι που έχω συναντήσει ποτέ! Σπαστά μαλλιά, κάπως φουσκωτά που πέφτουν σε μία αμορφη φράτζα καλύπτοντας το μέτωπό του, σχεδόν και τα μάτια του! Οβάλ σιδερένια γυαλιά με χρυσό σκελετό! Σαν γυαλιά πρεσβειοποίας είναι, βασικά της γιαγιάς μου τα γυαλιά πρεσβειοποίας είναι πολύ πιο κομψά! Φοράει ένα φαρδύ υφασμάτινο παντελόνι μπεζ με τσάκιση και ένα φαρδουλό πολύχρομο πουκάμισο λες και ήρθε από τις Μπαχάμες! Τα παπούτσια του είναι κάτι χοντροκομμένα σπορτέξ με την στάμπα από μία μάρκα που ούτε η μανα της δεν την ξέρει! Είναι από αυτά του σουπερμάρκετ. Γενικά όλο το συνολάκι πρέπει να είναι από το σουπερμάρκετ! Ειδικά το πουκάμισο από τα είδη θαλάσσης. Τραγικός!

"Αντί να με κοιτάζεις μπορείς να με βοηθήσεις να σηκωθώ;" λεει με ανεβασμένο τόνο και απλώνει το χέρι του περιμενοντας να τον σηκώσω. Χα! Πιάνω τον καρπό του και τον τραβάω λίγο πιο πάνω... Και αφού έχει κρατηθεί από πανω μου τον αφήνω απότομα, πέφτει πάλι κάτω και χτυπά τα οπίσθιά του.

"Ακόμα δεν έμαθες ότι δεν θα πουλάς μαγκιά εκεί που δεν σε παίρνει φλοράκι;" λέω και σταυρώνω τα χέρια μου.

"Το έμαθα!" απαντά τρομαγμένος και τρίβει λίγο την περιοχή που χτύπησε. Παρεπιπτόντως, τα οπίσθιά του φαίνονται χοντρά κι απαίσια με αυτό το παντελόνι. Όχι που δεν θα το παρατηρούσα αυτό...

"Άντε σήκω τώρα! Πρέπει να βρεις ένα τρόπο να γυρίσω σπίτι μου γιατί εξαιτίας σου έχασα το ταξί!" του λέω καθώς προσπαθεί να αποχωριστεί το πάτωμα βάζοντας δύναμη στα χέρια του.

"Και γιατί να σε βοηθήσω εγώ; Ξέρεις εάν δεν μου είχες επιτεθεί ο ταξιτζής δεν θα μας πέταγε έξω! Και τώρα εξαιτίας σου θα αργήσω να πάω σπίτι και η μαμά μου και τα αδέρφια μου θα με περιμένουν για φαγητό αλλά εγώ δεν θα πάω και θα αργήσουν να φάνε, επιπλέον θα χάσω το οικογενειακό γεύμα! Θα βγάλω όλη την οικογένειά μου από το πρόγραμμα εξαιτίας σου!" μου φωνάζει σχεδόν πανικόβλητος. Τωρα τι ήταν αυτό; Αυτός είναι ο σημαντικός λόγος για τον οποίο βιάζονταν να πάει σπίτι και μου έκλεψε το ταξί;

"Ώστε γι'αυτό μου έκλεψες το ταξί! Φοβόσουν μην σε φωνάξει η μαμάκα σου αν δεν πας σπίτι νωρίς!" τον ειρωνεύομαι και πλησιάζω κοντά του. Ένα σατανικό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπό μου.