Κεφάλαιο 41ο

390 49 36
                                    

Με γράφει! Φιλάω εδώ και τόση ώρα μία άλλη κοπέλα επειδικτικά μπροστά της και δεν κάνει απολύτως τίποτα! Ούτε καν κοιτάζει. Μπορώ να πω ότι περισσότερο με κοιτούσε επικριτικά η Κλαίρη παρά η Βιολέτα... Συνεχίζει να μιλάει ατάραχη με αυτόν τον παπάρα, τον ηλίθιο, τον κάγκουρα με τα πράσινα μαλλιά...

"Μύρωνα τι έχεις;" Με ρωτά η Μαρίτα και παίρνω αυτόματα το καρφωμένο βλέμμα μου από πάνω τους...

"Τίποτα!" Της απαντάω απότομα. Δεν φταίει κι αυτή, το ξέρω! Αλλά έχω νευριασει άπειρα που τελικά το σχέδιο μου απέτυχε παταγωδώς! Μόνο αυτό με νοιάζει και δεν βλέπω τίποτα άλλο! Αν τον πλακώσω και τον στείλω στο νοσοκομείο τι θα γίνει; Θα μου δώσει σημασία τότε ή θα συνεχίσει να με αγνοεί;

"Τι συμβαίνει Μύρωνα; Πριν δύο λεπτά ήσουν γλυκός και με φιλούσες και ξαφνικά; Τι έγινε; Τι έκανα;" Δεν μπορώ να ασχοληθώ και με την μουρμούρα αυτηνής τώρα... Έκανα την δουλειά μου, είναι ώρα να την διώξω από εδώ και να επικεντρωθώ στην Βιολέτα! Θα την πιάσω και θα της εξηγήσω μετά! Ή μπορεί στο σχολείο... Ανάλογα πως θα εξελιχθεί η βραδιά γιατί δεν αποκλείεται να περάσω πάλι βόλτα από το τμήμα.

"Κάθησε λίγο στην μπάρα και θα έρθω κι εγώ. Πες στον Μάριο ό,τι πιεις είναι από μένα" της λέω και γνέφει. Αυτό μου αρέσει σε αυτή την κοπέλα, που ό,τι της πω λέει ναι. Ακριβώς το αντίθετο με την Βιολέτα που δεν πρόκειται να με υπακούσει σε κάτι ούτε με τάμα.

"Έλα εδώ! Θέλω να σου μιλήσω!" Λέω καθώς αγγίζω την πλάτη της. Γυρίζει και με κοιτά κάπως ξαφνιασμένη.

"Μπα! Πως κι από δω;" Με ειρωνεύεται... Τα νεύρα μου!

"Θέλω να σου μιλήσω" επαναλαμβάνω θυμωμένος

"Εγώ όμως δεν θέλω να μου μιλήσεις" λέει με ένα ειρωνικό χαμόγελο και γυρνά ξανά την πλάτη της.

"Έλα τώρα!" Απαιτώ αν και ξέρω ότι θα συνεχίσει να με γράφει.

"Γιατί ενοχλείς τις πελάτισσες μου; Μήπως θέλεις να πάψεις να ανοίκεις στο προσωπικό;" Τώρα αυτός ο παπαρας μου την είπε;  Τώρα τι δηλαδή; Υπερασπίζεται την Βιολέτα; Ή με μειώνει μπροστά της;

"Η πελάτισσά σου αφεντικό τυχαίνει να είναι το κορίτσι μου! Γιατί της την πέφτεις; Μήπως θέλεις να σου σπάσω τα μούτρα;"

Φωνάζω και πριν προλάβει να απαντήσει τον έχω αρπάξει από τον γιακά κα τον έχω σηκώσει από την καρέκλα του. Αυτός ο άνθρωπος πάντα μου την έδινε στα νεύρα σαν εργοδότης πόσο μάλλον τώρα που διεκδικεί το κορίτσι μου!

Outsider (VK)Where stories live. Discover now