Entering The Mafia World

Epilogue

Reid's POV (-His Side-)

"Denice, please wake up. I cant imagine my life without you. Please I need you, we need you."-mahinang usal ko habang hawak-hawak ko ang kamay Denice.

Nandito ako ngayon sa Hospital. Halos magda-dalawang linggo na akong nandito at nagbabantay sa kaniya.

2 linggo na rin ang nakakalipas simula ng ma-comatose siya.

Halos dito na ako tumitira sa Hospital para lang masigurado ko ang kalagayan niya.

Gusto ko rin naman kasi na ako ang una niyang makita paggising niya. Gusto ko na ako ang unang makausap, makapagpangiti sa kaniya.

"Reid, you need to take a rest. Kami na ang bahala kay Samarah."-saad ni Afira na nasa may pintuan lamang.

"I am okay, Afira. Dont worry about me."-matamlay na sagot ko kay Afira at saka itinutok ko ng muli ang aking atensyon kay Denice.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa pagbabantay kay Denice at nagising lamang ako ng makaramdam ako ng presensya dito sa loob ng kwarto.

Maingat kong iminulat ang aking mata upang hindi mahalata ng taong nandito sa loob pero sadyang magaling siyang makaramdam.

"No need to act that your still sleeping. I know when a person is sleeping, just acting or dead."-mapanganib na saad ng isang pamilyar na boses.

Tumayo ako at saka hinarap ang babae na nandito ngayon. Kahit na nabigla akong nakita ko siya dito ay hindi ko iyon pinahalata.

"Anong kailangan mo sa akin, Uno? If you still want to get Denice just go back to your place because I wont give her to anyone."-prangka na sabi ko sa kaniya at mataman ko siyang tinitigan.

"You love her, right?"-biglang tanong niya sa akin dahilan para mapakunot ang aking noo.

Bumukas ang pintuan at saka pumasok si Dos at Quatro.

"If you want her to wake up, give her to us. We all know that we are the only one who has the capability to cure her disease."-saad ni Quatro habang naka-cross arms.

"I wont give her to anyone unless she said so. I can get that antidote in other ways. And maybe I can make it."-matapang na sabi ko sa kanila.

"Oh c'mon! We all know that no one can make an antidote like this. Because you dont even know what's her real disease."-nakangising saad ni Dos.

Nagpukol ako sa kanila ng masasamang tingin ngunit mga ngisi lamang ang kanilang ibinibigay.

"Get out before I do something bad to the 3 of you."-babala ko sa kanila pero lalo lamang napangisi si Uno sa aking sinabi.

"Are threatening us, Fortalejo?"-mapanuyang saad ni Dos sa akin.

"Get out and leave us alone!"-mariing sigaw ko sa kanila at saka kumuha na ako ng baril at itinutok sa kanila.

Lumabas naman sila ng mga nakangisi pero may iniwang mensahe si Uno.

"You will need us if you really love her."-seryoso niyang sabi at tuluyan ng lumisan.

Nakalipas ang ilang araw at nandito pa rin ako nagbabantay kay Denice. Hanggang ngayon ay nasa isip ko pa rin ang mga sinabi sa akin ng Royalties.