The Scorned Lover

TSL 17: Vivid

"HEP! Huwag na huwag kang iiyak sa harapan ko! Ilang beses kitang binalaan noon, di ba? Nakinig ka ba? Hindi!"

Napangiwi ako sa ibinulyaw ni Lucy. Ikinuwento ko kasi sa kanya ang lahat nang nangyari.

"Hindi ko naman alam na ganito ang kahihinatnan Besh."

"Hindi mo alam kasi tanga ka! Sinumpong ka lang ng kalandian naging bobo ka na!"

"Grabe ka naman, Besh! Kalandian agad? Hindi ba puwedeng nagmahal lang muna?"

"Tse! May gana ka pang mangatwiran eh, 'no? Sinabi ko lang na tanga ka pinanindigan mo talaga. Para akong matandang ulyanin sa kaka-remind sa'yo pero hindi ka nakinig. Tapos ngayon iiyak-iyak ka! Nakakabwisit ka! Alam mo 'yon?"

"E di wow--awww!"

"Nakakaasar ka talagang Ginto ka! Ang sarap mong ihulog nang patiwarik sa tulay!"

Tinakpan ko na lang ang magkabilang tenga ko sa sobrang ingay ni Lucicar. Pambihira talaga! Bakit ba sa dinami-dami ng puwedeng maging kaibigan sa mundo, siya pa ang ibinigay sa'kin?

Gustong-gusto ko nang umiyak sa kanyang harapan pero parang literal na bumabalik sa mga mata ko ang aking mga luha sa tuwing tumatalak siya.

"Oo na! Tanga na kung tanga! Malandi na kung malandi! Kasalanan ko ba kung mahal ko siya? Bakit? Ginusto ko bang mangyari ito? Ginusto ko bang magsinungaling sa kanya? Ginusto ko bang mahalin siya? Siya lang naman ang gusto ko, eh! Pero bakit ang dami pang arte ng tadhana? Bakit ang daming twist sa buhay? Bakit ayaw niyang sumaya ako? Ano bang mali ang nagawa ko, ha? Sabihin mo nga! Masama bang nagsinungaling ako para hindi siya mawala sa'kin?"

Life is indeed unfair. Ginawa ko naman lahat ng alam kong kabutihan pero palagi niya na lang akong pinapahirapan.

Kumunot ang aking noo nang mapansing biglang tumahimik si Besh. Nang tingnan ko siya ay tulalang nakanganga ito. Kakabalik niya lang kahapon mula sa probinsya.

"Hoy!"

"Ay! Tibaklang na may abs!" gulat nitong saad pagkatapos ko siyang sundutin sa tagiliran.

"Oh? Anyare sa'yo?"

"In loved ka nga talaga, Besh! Akala ko nangtitrip ka lang sa buhay mo. Sorry naman! Akala ko kasi wala ka naman talagang feelings kay Bryce. I thought, you only find him attractive."

Sumandal na lamang ako sa sofa sasobrang inis. Nandito kami ngayon sa unit ko. So all these times hindi naniniwala si Besh? Inis ko siyang tiningnan na ikinangiwi niya.

"Seriously? Naisip mo 'yon?"

"Sorry! Hindi lang kasi ako sanay na gano'n ka. Sino ba naman ang mag-aakalang ang isang NBSB na katulad mo eh biglang na-in loved tapos ikaw pa ang nanliligaw sa lalaki."

"Napaka-supportive mo talagang bestfriend."

"Pasensya na. Sanay kasi akong puro kalog lang 'yang laman ng utak mo. Akala ko hindi uso sa'yo ma-inlove, eh." Napasimangot na lamang ako. Gano'n na ba talaga ako kahirap paniwalaan?

"Pero seryoso na 'to, Besh. Ano na ang gagawin mo ngayon?"

"Hindi ko alam. Ilang araw na niya akong iniiwasan. Pinuntahan ko nga siya sa opisina niya para makausap pero palagi akong tinataboy ng sekretarya niyang mukhang penguin. Hindi na din siya umuuwi dito sa condo niya."

"Malamang iniiwasan ka nga. Sino ba naman ang hindi magagalit sa ginawa mo?"

"Pero bakit gano'n? Bakit ayaw niyang pakinggan ang paliwanag ko, Besh?"