NYX'S POV
"sa inyo na po" sabi ko dun sa matanda. Gumuhit sa mga labi nya ang magagandang mga ngiti yung tila ba nanalo sya ng lotto dahil sa sinabi ko.
"hay! Diyos ko salamat anak. Kaawaan ka ng Diyos" sabi nya. Pero tumalikod na ako nakita ko ang gulat dun sa tindera kanina. Pero hindi ko na pinansin.
Pumasok kami sa jollibee at bumili ko lahat ng laruan dun. Bumili din ako ng bucket meal... May nadaan kaming save more kaya nag grocery na rin ako at binili ko yung mga panghanda sa pasko at iba pang goods nakakailanganin nila.
"ate pumunta ka lang ba talaga dito para bumili ng ganito? Walang save more sa inyo at Jollibee?" iiling iling nyang sabi. Hayst ang batang toh.
Sya ang nag bibitbit ng mga pagkain at ako naman dito sa groceries. Naparami ata ang binili ko pagod na pagod ako sa pagbuhat pero pagnakikita ko yung magandang ngiti ni Marius yung ngiting walang katumbas parang gumagaan lahat ng bitbit ko. Wala kaming masakyan na bus papunta sa kanila dahil lahat puno. Maraming bus na ang dumaan pero wala talaga hindi rin kami pwedeng sumakay ng tricycle dahil sa kabilang bayan pa ang bayan pa ang lugar nila Marius at baka daw mahuli sila.
May isang kotse ang huminto sa harap namin. Hindi naman ito kotse ni Lelouch Atsaka hindi ako nagsabi kung nasaan ako kaya impossible na mahanap nila ako. Kaya sino naman ito?
Bumukas ang pinto nun at lumabas ang isang lalaking naka shade.
"you're Nyx, right?" sabi nya sa akin with smily face.
"Frankenstein..." yun lang ang nasambit ko.
"masaya na ako sa Alyster, Nyx. Need a ride?" inaalok nya na sumakay kami ni Marius. Pero nag dalawang isip ako. "oh please... Nag mamagandang loob po ako"
"WOOOOOOOOW KOTSE!!!" natuwa si Marius sa kotse ni Frankenstein
"Gusto mong sumakay?" tanong nya sa bata. Halos maputol naman ang ulo ni Maruis sa pag tango bilang po nya. Umikot si Frankenstein at pinagbuksan sya ng pinto, mabilis na sumakay ang madaldal na batang yun. Sinara nya ang pinto at binuksan ang pinto sa passenger seat katabi nya. Kinuha nya yung mga dala ko at inilagay sa compartment ng kotse nya. Saka ako sumakay at sinara ko ang pinto.
Nasa byahe na kami at tuwang tuwa naman yung kasama kong bata. "wag ka masyadong matuwa baka lumampas tayo" sabi ko.
"haay grabe ang astig talaga nito at ang bango pa! Ang lambot pa ng umupuan" sa gilid lang sya at hindi halos gumagalaw dun bitbit pa din ang mga pagkain.
"nakikinig ka ba?" tanong ko pero hindi sya sumagot.
"hayst hayaan mo yung bata mag enjoy" natatawang sabi nya sa akin.
"pwede ba Frank--" - me
"I told you Alyster will do" sagot nya.
"Fine. MR. ALYSTER please don't talk to me as if we're close" umay kong saad sa kanya.
"why too formal?.. Tama nga sila ang tigas ng ulo mo Miss EMO" - Alyster
"Well Mr. Gangster hindi matigas ang ulo ko sadyang hindi lang ako nagpapaniwala sa mga istupidong taong tulad mo" sabi ko habang nakatingin sa daan.
"Aw ang sakit nun ah! Nag magandang loob na nga ako eh natawag pa akong stupid" hindi ko alam ang expression nya pero narinig ko ang pag "tsk" nya, nanahimik na lang ako para hindi na humaba ang usapan. "hey, what are you doing here with a child like him?"
Seriously? Nanahimik na nga ako di ba? Tanong ng tanong!
Tinignan ko sya with annoying face "may dementia ka ba? Pinasakay mo kami sa kotse mo para ihatid saan mang imperno papunta"
YOU ARE READING
Goodbye Agony Book 1
General FictionA cold hearted, walang pakialam sa paligid, Salot ang tingin ng mga tao. Nag-iisa sa madilim at malamig na kwarto... Niyayakap ang kadiliman sa buhay at puno ng kawalan ng pag-asa. Akala ko Talaga impossibleng maalis na ako sa Impyernong Buhay na i...
