Please Fight, Samantha (Montecillo Series #1)

Chapter 32

Wadensel

After we ate, nagpunta kami ni Sam sa kwarto ko. Gusto niyang makita yung mga cd na korean drama na binili ko para sa kanya. Pagkasara ko palang ng kwarto ko ay agad-agad siyang kumalas at tsaka patakbong hinalughog kung nasaan yung mga cd. Natatawang pinagmamasdan ko siya habang nakaupo na ako sa kama.

"Babe!" She giggled while holding the cd's at tsaka tumabi sa akin sa kama. I stared at her while smiling.

My beautiful angel.

Pinakita niya sa akin yung mga cd at para bang hinihingi. Natatawa kong ginulo yung buhok niya.

"Silly. That's all yours." Biglang nagningning ang mga mata niya.

Now. I'm starting to take back my words. I'm a little bit jealous of the attention that she's giving to her favorite cd's.

"Really?" Sayang-sayang tanong niya. Tumango ako habang tinititigan siya. Bigla akong napatigil ng bigla nalang niya akong dinaganan at niyakap ng mahigpit. Binigyan niya ako ng tatlong kiss.

"Shit! You don't know what will happen kapag hindi ka umalis sa ibabaw ko, Sam." Seryosong sabi ko sa kanya. Bigla naman siyang namula at tsaka siya umupo sa tiyan ko. Damn it!

"I know you wont do it. You respect me so much." She said with full of confidence.

Ah ganun ha.

Napatili siya ng bigla ko siya hilain at ako naman ang pumaibabaw. Pinipigilan kong ngumiti ng makita kong lumaki ang mga mata niyang nakatingin sa akin. Pinilit kong magseryoso.

"Can you feel that thing down there?" Pinaliit ko ang mga mata kong tinignan yung mukha niyang namumula. Darn! She don't know that I can easily get turned on when it comes to her. I think I'm on trouble.

"Y-You're..." Mas lalong nanlaki ang mga mata niya ng maramdaman yun. Napangisi nalang ako at mas lalong inilapit yung mukha ko sa mukha niya hanggang sa pinagdikit ko na yung noo naming dalawa.

"Yes babe. So just behave okay? It's hard for me to control if you already insist." I huskily said. Nakita kong sunod-sunod na napalunok niya.

"Behave naman ako ah?" I let out a cuss when she pouted. Damn it! She's making me out of control. Umiwas ako ng tingin at napalunok ako ng tumama yung mata ko sa cleavage niya.

"Fuck!" Mariin na napapikit ako at tsaka ko isiniksik yung mukha ko sa leeg niya. I heard her giggled kaya napangiti ako.

I kissed her neck. She smells like a baby. I sniffed her neck na ikinatawa niya. Pili niya namang inaabot yung mukha ko at ipinaharap sa kanya.

"You bahave babe!" Namumulang sabi niya.

"Fine I'll behave after this." And I kissed her again on her neck. I am giving her a lovebites. I heard her moan kaya napapamurang itinigil ko 'to. Fuck! Ang sarap lang pakinggan.

Iniangat ko ang tingin ko at tinitigan ko siya sa mata niya. I kissed her forehead. Naramdaman ko yung kamay niya na ipinulupot sa leeg ko at hinila niya ako palapit, until our lips met. We kissed each other with full of love. It's the longest kissed that we've shared with each other. It lasted about a minute.

"I love you." She smiled while caressing my hair.

"I love you too." I said with full of emotion. I kissed her again at tsaka ako humiga at niyakap siya. Pinaunan ko siya sa dibdib ko at alam kong rinig na rinig na ang tibok ng puso ko. I smell her hair habang inaayos ko.

"Babe." Tawag niya.

"Hmm?" Me.

"Are you sure that we're still together in the future?" Mas lalo ko siyang niyakap bago ko sagutin ang tanong niya.

"I'm sure of that, babe. I'll do everything for us." Mahinahong sagot ko.

God knows kung gaano ko siya inaalagaan and no one will dare to cross our path. What is mine, is mine. Samantha Mika Montecillo is my property simula nung naging kami. I will never let go of her. I can't. I love her more than my life. She changed me and I don't know what will be my life without this girl in my arms.

"What if mamatay ako?" Biglaang tanong niya. Napatigil naman ako sa pagsuklay sa buhok niya. Hindi ko alam pero biglang sumikip ang dibdib ko sa sinabi niya. Bigla akong nanghina.

"Stop thinking that. Bakit ba 'yan ang iniisip mo?" Seryosong tanong ko sa kanya. Napahawak naman siya sa kamay ko at pinanuod ko lang na paglaruan niya yung mga 'yon.

"I-I mean. Paano kung naaksidente ako sa daan tapos namatay ako? Anong gagawin mo?" Mahinang tanong niya. Napabuntong hininga nalang ako.

"Susunod ako. My life will be useless if I'm not with you. I don't want to continue living if I don't have you. And stop thinking about that, Sam. You're killing me." Nahihirapang sabi ko.

I'm hurt whenever she's asking me about that nagative matters. This is not the first time that she ask for this. And I felt so weird about it. Hindi ko kakayanin na mawala siya sa buhay ko. Mas gugustuhin ko ng ako ang unang mamamatay.

"I'm sorry." Patuloy siya sa paglalaro sa kamay ko ng maramdaman kong basa sa bandang dibdib ko. Kumunot ang noo kong tinignan ko siya. She's crying!

"Babe? Why are you crying?" Nag-aalalang tanong ko sa kanya at tsaka kami umupong dalawa. Dali-dali naman niyang pinunasan yung luha niya.

"A-Ah wala. I'm just guilty about my question." Hinila ko siya palapit sa akin at tsaka ko siya niyakap ng mahigpit.

I don't want to see her crying. Sumisikip ang dibdib ko kaya niyakap ko nalang siya. Ako ang mas lalong nasasaktan kapag nakikita ko siyang umiiyak. Mahinang humikbi siya kaya nilambing ko muna. Yun kasi yung lagi kong ginagawa kapag umiiyak siya kapag nag-aaway kaming dalawa. Kumalma naman siya.

"It's okay babe. Papangit ka niyan, sige ka." Pagbibiro ko sa kanya. Hindi nga ako nagkamali. Nakita kong ngumiti siya at tsaka niya ako tinulak pahiga at nahiga siya sa dibdib ko.

"Don't worry babe. I'll fight for this relationship. Madami ka ng nagawa para sa akin. You never fail to express your love to me and I know how much you love me. I love you Wadensel, kahit na sobrang seloso mo." My heart flattered on what she has said kaya naman hinalikan ko ang tuktok ng ulo niya at tsaka ako napangiti. Nagsimula naman na akong kantahan siya habang hinahaplos yung buhok niya.

I'll do everything for this girl. Mahal na mahal ko siya at kung sino man ang makikita kong mananakit sa babaeng mahal ko ay wala akong sasantuhin. Mapa-babae man o lalaki. This angel in my arms deserve the best and I will give it to her as long as I am existing.

Maya-maya lang ay naramdaman kong mabagal na siyang humihinga. A sign that she's already a sleep. Napatingin naman ako sa orasan at 8:20 pm na.

Hinalikan ko muna siya sa noo niya bago ko siya buhatin para iuwi na. Hindi naman siya nagigising eh. Kung pwede ko nga lang siya patulugin dito sa bahay ay ginawa ko na. Kaso mapapatay ako ng pamilya ko kapag ginawa ko 'yon.

Inayos ko muna yung gamit niya at tsaka ko binitbit at binuhat ko siya. Nadatnan ko pa silang nagkwekwentuhan sa baba at napatingin silang lahat sa amin.

"Oh? Mukha pinagod mo ah?" Nakakalokong ngiting sabi ni Pat. Tinignan ko nalang siya ng masama at napatingin kina lolo at dad.

"Lolo, Dad. Ihahatid ko na siya." Nagpaalam na din ako sa ibang relatives ko at tsaka ko isinakay si Sam sa kotse ko.

Nang makarating kami sa bahay nila ay busy sina tito. Sinabi niyang ihatid ko nalang sa taas si Sam. Inihatid ko naman siya sa kwarto niya. Maingat na inihiga ko siya sa kama niya at tsaka ko siya kinumutan. In-on ko din yung aircon niya at tsaka ako umupo sa tabi niya.

I stared at her angelic face. Bigla akong nag-alala ng makita kong medyo namumutla siya. Kinapa ko yung noo niya pero hindi naman siya mainit.

Pero nawala ang kaba ko ng unti-unting bumalik ang dating kulay niya. Marahan ko siyang dinampihan ng halik sa noo at tsaka sa labi niya. Pagkatapos ay tumayo na ako at nagpaalam na kina tito na umuwi.