Please Fight, Samantha (Montecillo Series #1)

Chapter 24

"Ate Sam!" Gulat na napatigil kami ni Wadensel sa paglalakad ng may malakas na tumawag ng pangalan ko. Suddenly, there's a young girl who embraced on my waist.

"Vicky? What are you doing here?" Gulat na tanong ko sa kanya. She's six years old. Anak ng isang ka-business partner ni daddy.

"Tito's calling you two!" Biglang sabi niya. Nagkatinginan naman kami ni Wadensel.

"Ah, Vicky. This is..."

"Yeah! I know him already. Hi again kuya Wadensel." She sweetly waved on him. Napangiti nalang ako. She's very pretty on her gray dress.

"Let's go! Let's go!" Hinila niya kaming dalawa kaya natatawang sumunod nalang kami paloob ng hotel. May party kasing inihanda si daddy for my brother, well the new CEO of Styling Agency.

Pagkapasok namin ay agad na naglingunan yung iba. I'm wearing royal blue v-neck princess cocktail dress.

While Wadensel is wearing a navy blue tuxedo wearing his royal blue neck tie. He possessively wrapped his left arm around my waist.

Nakita ko kung paano napaismid yung ibang babae sa ginawa niya. Napabuntong hininga nalang ako habang napapanguso. Lagi nalang may babaeng umaaligid kay Wadensel. Ang hirap magkaroon ng gwapong manliligaw.

"Stop pouting, Sam." Bulong niya sa tenga ko kaya mas lalo akong napanguso habang naglalakad kami papunta sa pwesto nila daddy.

"I can't help it. There are a lot of girls who keep staring at you. They can't even see that you're with me." I can't help but to get jealous. May karapatan akong magselos diba? Nanliligaw sa akin si Wadensel eh.

"Tito's right. You easily get jealous. Don't be, because no matter how many girls that I will encounter. I know to myself that you're the one that I will love and be the mother of my future kids." He whisphered and kissed my temple. Namula ako sa sinabi niya kaya pabiro ko siyang pinalo at inalis ang bumabagabag sa isip ko.

"Sigurado ka bang ako ang magiging asawa mo?" Biro ko sa kanya na ikinakunot niya ng noo.

"There's no way in hell that someone will take you away from me. You're mine Sam. Iniisip ko palang na mapupunta ka sa iba, hindi ko kaya." Medyo galit na sabi niya kaya natatawang hinawakan ko ang kamay niya.

Nakaramdam ako ng tuwa sa sinabi niya. Nakarating na kami sa pwesto nila daddy at nakangiting sinalubong nila kaming lahat.

Humalik ako sa kanilang pisngi pati na rin ang mga magulang ni Wadensel na tuwang-tuwang pinuri ako sa suot ko. Pati na rim si Pat ay naka-tuxedo ng pink kaya tinawanan ko siya.

"Damn it! Why they keep staring at you?" Naiinis na bulong niya at nakatingin sa mga lalaking kanina pa ako tinitignan. Natawa ako dahil halos itago na niya ako sa tabi niya.

"Thank you." Mahinang sabi ko habang inaalalayan niya akong umupo. Agad niyang hinubad yung coat niya at tsaka niya ipinatong sa balikat ko at hinila ako palapit sa kanya.

"Ay! Possessive sa'yo oh bakla!" Tukso ni Pat sa tabi ko. Tinaasan lang siya ng kilay ni Wadensel.

"Inggit ka? Find someone who can get your attention. Not us." Ismid niya sa kapatid niya. Natawa nalang ako ng dumungaw si Pat at kinutusan niya si Wadensel. Nanlaki ang mga mata niyang dinuro ang kapatid niya.

"Op! Don't fight here. Kayo talagang magkapatid!" Singhal ni tito sa kanila. Pareho silang napairap.

Napapangiti ako dahil kahit ganito sila ay hindi sa tipong bugbugan yung labanan ng magkapatid na 'to. At natutuwa akong tanggap nila si Pat sa gender niya. Pati narin si Seb. Yung ibang kagaya kasi nila ay hindi tanggap ng pamilya nila.

Seriously? What's wrong if they are gay? Tao din sila. They're expressing themselves on where they are comfortable of.

To be honest? Life is boring without them. On my own experience. They are the most funiest person who you want to be with. You can forget your problems if you have a gay friends.

Yes, generally. God made only two genders. But do you even consider that he's just testing us on how we accept them? It's a test where in, God can test your capability of accepting.

"Can we call on Mr. Wadensel Kein Tuazon, to come here on the stage." Tawag ni daddy. Napatingin naman siya sa akin.

"I'll be back." He softly said and kissed my hand.

Naramdaman ko yung pasimpleng kurot sa akin ni Pat habang nanunukso ang tingin niya sa akin. Hindi ko naman maiwasang mapangiti habang pinagmamasdan si Wadensel na pumunta doon sa stage. I wonder why. Tumingin sa audience si Wadensel hanggang sa tumingin siya sa akin at tsaka kumindat.

"Nasa stage na't lahat-lahat. Hindi pa rin mawala ang paninitig niyong dalawa. Umamin nga kayo! Humihithit kayo noh?" Natawa ako sa pangangatwiran niya. Naiiling na ibinalik ko ang tingin ko kay Wadensel na ngayong ay nakatingin parin sa akin hanggang sa lumipat ang tingin niya kay daddy dahil tinawag niya ito.

"Wadensel Kein Tuazon. Before I'll start this party. I have something to tell you." Seryosong tinignan siya ni dad.

"My whole family gives the confirmation. And as the father of Sam, I want you to take care the happiness of my daughter. Nagtyaga ka sa three months na pagpapahirap namin sa'yo. We thought that you're not serious about our daughter so that we challenged you until you back-out. But, we're wrong. Ngayong napatunayan kong mahal mo talaga ang anak ko, you have my permission. Congrats." Napangiti ako sa sinabi ni dad at yung naging reaksyon ni Wadensel na tuwang-tuwang niyakap ni daddy sa stage. Narinig ko pa yung pauit-ulit niyang pagpapasalamat kay daddy.

"Finally! Sister-in-law!" Niyakap ako ng mahigpit ni Pat na parang siya yung naging girlfriend kaya natatawang niyakap ko naman siya pabalik.

Naramdaman kong may kumalas sa yakap naming dalawa kaya pareho kaming napatingala. Sumalubong sa amin yung naniningkit na mata ni Wadensel at tsaka niya ako hinila patayo.

"She's mine!" Napairap nalang si Pat habang isinusuko niya yung dalawang kamay niya.

"Easy, Mr. Possessive badboy. I'm just welcoming the new member of our family." Napailing nalang ako. Girlfriend pa nga lang ako tapos kung ituring na nila kami ay parang mag-asawa na.

"Psh. We'll go first. We need to celebrate our first day." Nakangising sabi niya sa kapatid niya. Nagpaalam naman siya bigla sa pamilya ko at pamilya niya at tsaka ako hinila. Nagulantang ako bigla.

"Teka! Where are we going?" Tanong ko agad sa kanya.

"A place that you and me will only exist." He whisphered then he wink. Gahd! Mas lalo akong nahulog doon!