Chapter 2

4.9K 165 2
                                    

Diancie's POV:

Walang paalam na iniwanan ko ang tatlong Santalunian na nagpakawala sa akin kanina mula sa pagkaka-trapped ko. It maybe look so rude but I have no choice. I don't want to lie at them anymore. And if they're going to asked me some question that I can't able to answer honestly, I'll be dome.

Tahimik akong naglalakad sa gitna ng kagubatang ito habang nag-iisip ng paraan kung paano ako makaka-survive sa sinapit ko ngayon nang isang boses ang nagpahinto sa akin.

"There you are, Diancie. I've been looking for you," said the voice.

Kunot-noo ko itong nilingon at ganoon na lamang ang pagkagulat ko nang mamukhaan ko ang may-ari ng boses. "Granny?"

"The one and only, your highness..." he replied who made me rolled my eyes.

"I really hate that remarks." reklamo ko.

He chuckled at akma sana ako nitong lalapitan nang matigilan ito. "You stinks, princess." nakangiwi nitong komento na ikinanguso ko.

"Blame mema for that granny, sa putikan ba raw ako ibagsak. Tsk!"

"I bet, she doesn't know about that either.."

"Whatever... Anyway, what are you doing here?" I asked him.

"Ibinilin ka sa akin ng mommy mo." sagot niya na ikinakunot ng noo ko.

"What do you mean?"

"Come with me." turan niya kasabay nang pagkumpas ng kamay niya sa ire.

Napapikit ako nang bigla kaming balutin ng kakaibang liwanag at sa muling pagdilat ko ay nasa harapan na kami ng isang napakalaking gate.

"Welcome to Shalour Academy, princess."

Napalingon ako kay Granny. "Anong gagawin natin dito?"

"Not us, princess. Its only you who have something to do in here."

Nalukot ang mukha ko sa tinuran nito. "Granny, stop playing around, will yah! Just go directly to the point!" asik ko sa kanya.

"Not a chance, princess. It is for you to find out. Now, step inside and be good. I'll be just watching you my dearest princess."

"W-wait! Granny, where are you going? Granny!" ganoon na lang ang pagbagsak ng mga balikat ko when granny disappeared through thin air. Marahas akong napabuntong hininga. Now, what?

As if on cue ay biglang bumukas ang malaking gate sa likuran ko at bumungad sa akin ang isang babae na sa itsura nito ay parang isang katiwala sa isang palasyo.

"Welcome to Shalour Academy younglady." she greeted me. "Please, let me accompany you to the President's heya." dagdag pa niya at wala akong ibang nagawa kundi ang magpatianod na lang dito nang igiya niya ako papasok.



Vionna's POV:

"Are you sure, you're already fine, Alain?" Misty asked Alain again. I can't help but to rolled my eyes. She's now over reacting.

"Yeah. I'm fine already. Do I have to repeat myself all over again?" Alain answered, irritation are visible in his voice.

"Naniniguro lang naman." nakangusong anas ni Misty. "Dahil tiyak ako na naman ang sisisihin ni Tita kapag nalaman niyang may nangyari na naman sa iyo."

Alain tapped Misty's head. "I'm just fine, don't over think too much and also, don't mind the queen."

Misty heaved a sighed. "Whatever you say. Where are we going anyway?"

"President's heya. He want to talk to us kapag magaling na raw si Alain, so yeah.." Cilan answered na ikinatango-tango naman ni Misty.

"I wonder what he needs from us?" Toshiko muttered na ikinibit balikat lang namin.

"Siya lang ang nakakaalam." saad ko.

Pagdating namin sa President's heya ay kaagad naming nakita ang Sensei Jeoldeon, ang president ng Shalour Academy, na nakaupo sa swivel chair nitong gawa sa vines.

"So, you found the herb?" he said without looking us.

"Not exactly," I replied.

"Anong ibig mong sabihin?" tanong nito sabay harap sa amin.

"There's this girl who gave us the oran berry na siyang pinakain namin kay Alain na kaagad namang umipekto." pahayag ni Cilan.

"Girl? And who's this girl?" Sensei asked.

Nagkatinginan kaming tatlo ni Cilan at Toshiko. "We don't know her name.." sagot ko.

Kunot-noo namang tumingin sa amin si Sensei. "You talked to stranger." komento niya.

"Exactly."

Napailing-iling ito at bakas sa mukha na hindi nito nagustuhan ang tinuran namin. "How many times do I have to remind you all, that you, royalties are not allowed to talk to stranger? Bakit ba ang tigas ng mga ulo ninyo? Paano kung hindi pala totoong makakalunas iyong ibinigay ng babaeng tinutukoy niyo sa inyo at mas lalo pang lumala ang kalagayan ni Alain, anong gagawin niyo?"

Sabay-sabay kaming napayuko sa pangaral nito. He have the point. Sensei is right but... "Mukha naman po siyang mapagkakatiwalaan, sensei. She looked so innocent..." I reasoned out.

"But looks can be deceiving, Vionna. Always remember that." kaagad na tugon nito.

Hindi na ako nakaimik pa. Kahit kailan naman talaga ay ganyan na siya kahigpit sa aming lima na nag-aaral dito sa Shalour Academy, at iyon ay dahil sa kadahilanang mga maharlika kami. Lihim na lang ako na napabuntong hininga.

"Anyway, all of you can go now. I know you're all tired, take some rest at bukas na lang kayo pumasok sa mga klase ninyo. May hinihintay pa akong bagong estudyante." maya-maya ay turan ni sensei.

"New student po?" tanong ni Toshiko ngunit bago pa ito masagot ni sensei ay isang katok mula sa pinto ang nagpaantala rito.

"Come in!" pasigaw na turan ni Sensei.

Pagbukas ng pinto ay bumungad sa amin si Miss Kayae, ang secretary ni Sensei Jeoldeon.

"Master..." she bowed her head. "The new student has arrived." imporma nito sabay nilakihan niya ang pagbukas ng pinto at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang mamukhaan ko ang kasama nito. It's her!



Diancie's POV:

Pinalibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng silid na pinagdalhan sa akin ni Miss Keyae. And there, six strong Santalunian approached my sight and the three of them are the one that I met in the middle of the forest a while ago. I sighed. Akala ko ay hindi ko na sila makikita pa.

"It's you!" one of the guy that I met in the forest exclaimed while pointing his hand on me.

"Problem Toshiko?" the old man sitting in the chair made of vines asked.

"She's the girl who gave us the oran berry sensei." the other one butt in.

Lumingon sa akin ang lalaki. He's maybe the president Miss Keyae talking about.

"So, it is you... Diancie Keiozha S." he mentioned. "Welcome to Shalour Academy younglady. I'm Jeoldeon, the President."

I just nodded. I don't know what to say. He knows me. Alam din kaya niya ang pagiging isa kong Swordailes? I wonder.

At saka ano nga ba ang ginagawa ko rito? Mag-aaral din kaya ako? What for? We, Swordailes don't do studies, just training. We know everything in this world already, so no need for that. But why granny sent me here? Aish! They are really a headache! They're such a pain in the ass. Tsk!




***********

FAIRY SYLVEON

The Curse Of The Sword (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon