The Curse Of The Sword (Completed)

Chapter 31

Diancie's POV:

Pagkagising ko ay kaagad akong tumayo at lumapit sa bintana ng silid upang tumingin sa labas. It's still dawn pero ang tiyan ko ay humihiyaw na ng pagkain.

I forgot na masyado palang maaga ang dinner ko kagabi kaya siguro ganoon. Napabuntong hininga ako bago pumasok ng banyo para ayusin ang sarili pero bago iyon ay nahagip ng mga mata ko ang isang kama na ilang dipa lang ang layo sa kama ko.

"So, siya ang kasama ko rito..." bulong ko sa sarili ko nang makita ang mahimbing na natutulog na mukha ng babae. She really looks familiar. I wonder kung saan ko nga ba siya nakita. I just heave a sighed again at nagpatuloy na sa banyo.

Pagkatapos kung ayusin ang sarili ko ay tahimik akong lumabas ng kwarto at bumaba.

Ang madilim na sala ang bumungad sa akin pagkababa ko pero imbes na hanapin ang switch ng ilaw, I just made a small fire ball in my hand at iyon ang ginawang ilaw para maliwanagan ang dadaanan ko. Diretso kong tinungo ang kusina at kumuha ng baso para uminom ng malamig na tubig.

Kahit na gutom ay hindi na ako naghanap pa ng maisusubo, pagkatapos kong makainom ng tubig ay kaagad na akong lumabas ng kusina at tahimik pa ring lumabas ng dorm.

Pagkasiradong-sirado ko ng pinto ay muntik na akong mapaindak sa gulat dahil sa nagsalita sa likuran ko.

"And where are you going?"

Mabilis kong hinarap ang nagmamay-ari ng boses at walang emosyong nagsalita. "None of your business..." saka ko siya nilampasan.

Nahagip pa ng mga mata ko ang biglang pagkunot ng noo niya bago ako tuluyang makalampas sa kanya.

And for the ninth time in this early morning, I sighed again.

"Alain..." I whispered his name in my mind.

Napailing-iling ako at pilit siyang inaalis sa isipan ko. I teleported myself into the dining hall entrance and good thing na bukas na ito. Mukhang hindi lang ako ang maaga ngayon o talagang maaga lang silang nagbubukas.

Tahimik akong pumasok sa loob at lihim na pinalibot sa paligid ang mga mata, may ilan na ding kumakain and most of them is just a starthier base na rin sa mga suot nilang cloak.

Deritso lang ako sa parte ng hall kung saan nakahain ang mga pagkain at kaagad na kumuha nang kung anuman ang mga nagugustuhan ko pagkatapos ay naghanap ng mauupuan.

Habang naghahanap ay bigla akong napatigil sa paglalakad ng may napansin ako. Kumunot ang noo ko at pinakatitigan ang mga bagay na iyon at nang mapagtantong tama nga ang hinala ko ay tahimik ko lang itong pinagmamasdan.

Nang makakita ako ng mauupuan sa isang sulok ay kaagad akong umupo roon at kinain ang mga kinuha kong pagkain habang panaka-nakang sinusulyapan ang bagay na iyon, tinitiyak na hindi ito makakawala sa paningin ko.

Nasa kalagitnaan ako ng pag-uubos ng mga pagkain sa plato kung nang may biglang humiyaw. Naikuyom ko ang mga kamao ko. What the hell is he doing!

Mabilis akong tumayo at nilapitang ang isang starthier na ngayon ay nakalutang na sa ire habang may mga aninong nakapalibot dito.

"Release her!" mariin kong utos sa kanya, ngunit ang damuho ay tinawanan lang ako.

"Finally! You notice me!" he mockingly replied kasabay nang paghiwa-hiwalay ng mga aninong nakapalibot sa lumulutang na starthier dahilan para mahulog ito ngunit bago pa man ito bumagsak ay mabilis kong pinalabas ang chain whip ko at ginamit ito pangsalo rito.

"What are you doing here?" baling ko sa isang nilalang na tanging anino lang nito ang nakikita ko.

"Why askin'? Afraid that I am here?" he asked back almost whispered na tanging ako lang ang nakakarinig.

"Don't try my patience, Orion." I said firmly kahit hindi ko siya nakikita at tanging aura lang nito ang nararamdaman ko.

Palihim kong pinalibot ang mga mata ko sa paligid nang mapansing biglang tumahimik, doon ko lang napagtanto na nagsilabasan na pala ng dining hall ang kaninang nandirito, especially those starthiers na umiiwas ng gulo.

Muli kong ibinaling sa nilalang na kausap ang atensyon ko. "I asked you, what are you doing here?"

"Binibisita ka, syempre... Ang tagal mo na kasing hindi nauwi sa Sw--"

"Orion." I cut him in my warning tone. "Don't you ever dare." seryuso at malamig kong banta sa kanya.

"Opps! My bad... Bawal ba? O hindi nila talaga maaaring malaman."

Naikuyom ko ang mga kamao ko sa ibinulong niya. "Get away Orion. Now." madiin kong anas at puno nang pagtitimping huwag siyang batuhan ng spell na alam kong makakapatay sa kanya.

He chuckled. "Okay. Okay... Ito naman, para dinadalaw lang eh..."

I felt his hand held my left cheeks. "But don't forget the note." he whispered again. "Goodbye my dear Keiozha... for now."

Mariin akong napapikit ng mga mata nang mawala na ang aura niya sa paligid. Napabuntong hininga ako. Those asshole is really a pain in the ass.

"He's been here, am I right? Orion is here..."

Mabilis akong napalingon kay Riolo at walang ganang nagsalita. "Yeah."

"Pestering you, again." he commented and I just shrugged.

"Siguro pinanganak talaga siya para pestehin ako." anas ko.

"And you just let him..." iling-iling niyang dagdag.

"What do you want me to do? Kill him? Cause that's the only way to stop him." walang gana kong turan.

"Sabi ko nga. Enough of that, anyway... kumain ka na ba?"

"Almost done." kaagad kong sagot sabay lingon sa hindi pa ubos na pagkain sa plato ko. "At nawalan na ako ng gana." dagdag ko pa. "Mauna na ako sa training area." paalam ko sa kanya sabay labas ng dining hall at hindi na hinintay ang sagot niya.

Riolo's POV:

Wala akong nagawa ng lumabas si Diancie kundi sundan siya ng tingin. Napabuntong hininga na lang ako. Binalingan ko na lang ang kabuuan ng dining hall at tiningnan kung may mga nasira ba si Orion sa ginawa niyang kalokohan.

Nang makitang wala namang nasira ay lumabas na rin ako at tumungo na lang sa opisina para paghandaan ang ipapagawa ko sa mga fhinhiex.

Vionna's POV:

"Nasaan na si Diancie?" tanong ni Misty kay  Hartley pagkababa nito mula sa kwarto.

"Wala na ba siya rito? Wala na rin kasi siya sa kwarto eh. Pagkagising ko maayos na ang kama niya." kaagad nitong sagot.

Nagkatinginan kami ni Misty. "I guess, nauna na naman siyang lumabas." anas ko.

Misty heaved a sighed. "Again."

"C'mon... Dining hall na tayo." aya ko sa kanila para mawala ang malungkot na aura sa paligid.

"How about the others?" Hartley asked.

"Hayaan mo na sila, matanda na ang mga iyon."

"Tara na."

Nauna na si Misty'ng lumabas ng dorm kaya kaagad na kaming sumunod dito ni Hartley papuntang dining para mag-agahan.

*******

-typos&errors

FAIRY SYLVEON