The Curse Of The Sword (Completed)

Chapter 63

Magulo na ba? Wag kang mag-alala, ako rin eh, naguguluhan na kung saan patungo ang storyang ito. 😅 - F. Sylveon

Chapter 63

Alain's POV:

Kanina pa ako naiinis dahil sa mga Reshinian na 'to! Harang nang harang kaya hindi ko magawang makalapit kay Diancie na patuloy pa ring pinagtutulungan ng mga Higher ups. Makikita na unti-unti nang nauubusan ng lakas ang mga ito. Samantalang si Diancie ay hindi man lang mababakasan ang anumang pagkahapo.

Is she that strong?

Nang mapatumba ko ang huling Reshinian na kalaban ko ay kaagad akong lumapit sa kinaroroonan nila pero bahagya ring napatigil nang mapagawi ang tingin ko kina Vionna. Mukhang hindi rin naging maganda ang laban nila dahil bakas ng dugo na damadaloy sa iba't ibang bahagi ng katawan nila. Napabuntong-hininga ako. Kailangang matapos na ito bago pa namin tuluyang maabot ang limitasyon ng mga kapangyarihan namin.

Dali-dali akong lumapit kay Alder at inalalayan itong tumayo nang magawa siyang patumbahin ng kalaban nito.

"You okay, bro?"

"Yeah.." kaagad niyang tango habang habol ang hininga at pinapahid ang dumadaloy na dugo mula sa pumutok niyang mga labi. "They're quite strong." he commented.

"I can say that too.." I heaved a sighed.

"And persistent." he added.

I sighed again at ipinalibot ang tingin sa paligid. Wala akong nakikitang patay sa paligid dahil kaagad naglalaho ang mga bangkay ng mga nasawi sa laban. Even if it's a Swordailes or Reshinian.

Natuon ang mga mata ko kay Diancie na parang walang kapaguran, ilang oras na itong nakikipaglaban pero wala pa ring bakas na kapaguran ang makikita sa kanya. Hindi ko akalain na magiging ganito siya kalakas makalipas ng ilang buwan simula nang umalis siya sa Shalour Academy.

"Yahhh!"

Mabilis akong napabaling sa isang Reshinian na ilang dipa na lang ang distansya sa akin. And espada nito ay nakatuon sa akin.

With my fast reflexes I raised my hand with a sword and blocked the attacked and countered it with my ice noryukō. Mabilis na naging yelo ang parte ng katawan ng kakaban ko na natamaan ng atake ko, then eventually, the ice spread to his entire body turning him into an ice statue and slice him into pieces.

Nang mawala ito sa paningin ko ay hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon, tinakbo ko ang ilang metrong pagitan ko mula sa kinaroroonan ng mga higher ups ngunit kaagad din akong napatigil nang makita ko ang ginagawa ni Diancie.

It's a black fireball. A gigantic one!

Hinanap ng mga mata ko ang mga higher ups and found them lying helplessly in the ground! "What just happened?"

Parang ilang saglit pa lang naman ang nakakalipas nang malihis sa kanila ang paningin ko... Tapos ito na kaagad?

"Diancie, don't!"

Nilingon ko ang sumigaw. It's Sensei Riolo with the Queen. Nasa ire ang mga  at nakasakay sa ulap

"Baby please stop it." pakiusap ng reyna na naluluha.

Ngunit isang demonyong ngisi lamang ang itinugon nito Diancie rito. "Why would I?"

"What happened to you, princess?" Riolo asked with his blank face ngunit may kung anong emosyon na makikita sa mga mata nito.

Hindi nawala sa mga labi ni Diancie ang ngisi nito. "It's none of your fucking business."

Diancie's POV:

Naikuyom ko na lamang ang mga kamao ko sa mga nasasaksihan. Hindi na ko na maatim ang mga pinagagawa ng pekeng iyon!

Mariin kong ipinikit ang mga mata ko ng makita ko si Mema na nakikiusap sa pekeng ako at tahimik na umaasang mararamdaman nito na hindi ako ang nasa harapan niya.

Ngunit laking gulat ko nang pagmulat ko ng mga mata ay wala na ako sa Swordaile kung saan nagaganap ang labanan. Kumunot ang noo ko nang makita ko ang isang pamilyar na nilalang na nakalutang at paikot-ikot sa harapan ko.

"Falia?" kuha ko sa atensyon nito.

Kaagad naman itong lumingon sa gawi ko at mabilis na bumakas sa maliit nitong mukha ang pagkagulat. "Princess Diancie!"

"Ako nga..." tugon ko rito bago pinalibot ang paningin ko sa kinaroroonan ko. "Paano ako napunta rito?" wala sa sarili kong tanong nang mapagtanto ko kung nasaan ako.

"Ako ang kumuha sa iyo."

Sabay kaming napalingon ni Falia sa gawi ng nagsalita.

"Mahal na reyna!" pagbibigay galang ni Falia sa bagong dating.

"Ikaw?" tanong ko. "Bakit?"

"Dahil dumating na ang panahon." pahayag nito habang nakalutang din katulad ni Falia na lumalapit sa amin.

"Anong ibig niyong sabihin?" kunot ang noong tanong ko sa reyna ng mga clafairy.

"Ang paghuhukom." maiksi nitong tugon na mas lalo pang nagpagulo sa akin. Bago pa ako makapagtanong ulit, muli na itong nagsalita. "Hindi lingid sa kaalaman namin ang nangyayaring kaguluhan ngayon sa inyong kaharian."

"Anong nais niyong ipahiwatig? Anong paghuhukom ang ibig niyong sabihin?"

"Ang paghuhukom ay nakasalalay sa iyong mga kamay, mahal na prinsesa." puno ng kahulugang pahayag nito. "Pinili ka ng espada para sa isang dahilan. Pinili ka nito para sa pagkakataong ito. The sword of justice chosen you for a certain reason and that reason is happening at the very moment." mariin ako tiningnan sa mga mata ng reyna. "Princess Diancie... The justice for your kingdom is currently in your hand. Take a proper precaution before you do your action."

"Pero mahal na reyna, paano ko magagawa iyang mga sinasabi ninyo kung sa pagkakataong ito ay hindi ko nga magawang tulungan ang sarili ko?"

"Oh.. About that... That's the reason why I took you here."

"Can you do something about it?"

"No." mabilis nitong tugon na ikinabagsak ng mga balikat ko.

"B-but you said--"

"I'm not the one who can bring you back to your body."

"Back to my body? What do you mean by that?" kunot ang noo kung tanong sa reyna.

"You didn't know what you are right now?" ito naman ang nakakunot ang noong balik tanong nito sa akin.

Umiling-iling ako. "I don't. I only know that someone is pretending as me."

"No. She is not pretending at all. What you saw in the Swordaile Kingdom is actually you, yourself."

"I don't understand... Paano nangyari iyon? Nandito ako..." gulong-gulo kong anas.

"You are actually a spirit now, princess." pahayag ng reyna na literal na nagpabagsak ng panga ko.

"What?!"

-F. Sylveon