Not all Gryffindors are Good

Dankwoord

Ik kan het oprecht niet geloven.

Het is voorbij.

Na twee boeken en in totaal 101 hoofdstukken zal ik nooit meer een hoofdstuk voor deze boekenreeks schrijven. In dit dankwoord wil ik jullie ten eerste natuurlijk bedanken en verder ook een paar dingetjes snel uitleggen. Over de afloop bijvoorbeeld.

Ik zal beginnen met het belangrijkste: jullie bedanken! Door jullie lieve comments, stemmen en reads heb ik met nog meer plezier aan dit boek gewerkt. Hiervoor kan ik jullie onmogelijk genoeg bedanken, vooral omdat ik mezelf ken en weet dat sommige hoofdstukken minder waren. Toch hebben jullie ze gelezen en er iets positiefs over weten te vertellen. Als deze wereld gevuld zou zijn met mensen zoals jullie zou deze wereld prachtig zijn in alle opzichten! Jullie zijn stuk voor stuk pracht mensen, en enkel omdat jullie niet enkel mij maar ook de personages zijn blijven steunen betekend alles voor me.

Ten tweede zal ik de afloop en sommige wendingen/gebeurtenissen uitleggen. Je kan dit deel eventueel overslaan, al geloof ik dat jullie er recht op hebben om te weten waarom ik bepaalde dingen heb laten gebeuren.

Om te beginnen zal ik iets uitleggen over waarom ik dit boek ben begonnen. Uiteraard staat bovenaan die lijst omdat ik een grote Drarry shipper ben, al kan ik op deze lijst ook zetten dat ik liefde liefde vind. Van wie je ook houdt, het maakt niets uit. Gelukkig leven we in een tijd waarin het niet erg is om op hetzelfde geslacht te vallen, hier kon ik niet blijer mee zijn. Ik had iedere ship van Harry Potter kunnen uitkiezen, maar Drarry sprak me het meeste aan omdat ondanks dat ze in de boeken en de films elkaar haatte ik geloof dat ze uitstekend bij elkaar passen.

Ten tweede zal ik iets uitleggen over waarom ze uit elkaar gingen. Natuurlijk kwam dit omdat Draco een dooddoener werd, maar ik heb juist in die periode laten doorschemeren dat Harry hem niet opgaf ondanks de pijn die hij hem had aangedaan. Dit heb ik gedaan omdat ik ook geloof dat als je van iemand houd dit niet zo eenvoudig overgaat. Mensen maken in het leven fouten, en hoe groot ze ook zijn als een band (wat voor band dan ook) iets voor je betekend ik vind dat je hiervoor moet vechten. Net zolang tot je niet meer kunt, net zolang tot het echt onmogelijk blijkt te zijn.

Ook wil ik even uitleggen waarom ik Zabini zo bezorgd over Draco heb laten zijn. Dit heb ik gedaan omdat ik vindt dat iedereen die in een wat mindere periode zit iemand verdiend die over hen waakt. Iemand die dagelijks controleert of je oké bent, of je iets nodig hebt of simpelweg even alleen wil worden gelaten. Hierbij wil ik ook zeggen dat als je dit zelf ooit meemaakt en je niemand hebt, ik ben er altijd voor je. Ik heb twee oren waarmee ik prima kan luisteren en ik zal reageren wat er ook is.

En als laatste ga ik uitleggen waarom ik Draco heb laten sterven. Dit heeft meerdere redenen en de allerbelangrijkste is omdat ik niet in happy endings geloof. Uiteraard zijn ze er wel maar heb ik het gevoel dat voor dit boek het beter zou passen als ik het niet goed zou laten aflopen. En uiteraard wilde ik laten zien dat Draco, ondanks alles, voor Harry alles op zou geven. Het duurde misschien eventjes om zijn gevoelens te accepteren, echter wilde hij wel alles voor hem geven. Ook wilde ik hiermee laten zien dat het nooit te laat is om te veranderen of om toch het goede te doen. Wat er ook gebeurt, je kunt altijd het juiste doen en ervoor zorgen dat dit je duistere daden overschaduwt.

Of ik ooit nog een Drarry boek zal publiceren...Waarschijnlijk wel! Mocht het ooit zover komen zal ik het jullie laten weten door het op mijn profielding te plaatsen.

Hiermee wil ik graag deze boekenreeks afsluiten en jullie nogmaals bedanken voor alles. Ik hoop dat jullie het meer dan waard vonden om het te lezen en dat jullie er geen spijt van hebben gekregen.

Dit was het dan... *veegt traantje weg*

Heel veel liefs en het beste,