Mekati

-12- Tamina

* * *

"Babi..babi!Une dua nje akullore,pastaj nje lepirse,pastaj nje kek,pastaj..." kish nisur vajza e dikurshme,ajo e vogla,te listonte gjerat qe deshironte te hante ne ate moment.E ndodhur ne parkun fare prane shtepise me te atin e saj.

"Zemer duhet t'i marrim me rralle gjerat qe po kerkon." e nderpreu i ati.

"Por une po t'i tregoj qe nese i harroj una te mi kujtosh ti!" kish nxjerre prej mendjes se saj te vogel ate justifikim e i ati i kish qeshur e ledhatuar floket e saj.

"Mire zemer,m'i thuaj!Babi nuk harron!" kish shprehur ai e kish marre te bijen ne perqafim,nderkohe. Ndersa ajo I kishte hedhur krahet pas qafe per te mos e leshuar me pas,e me syte mbyllur forte kish ndiere aromen e tij,ate qe nuk ndryshomte asnjehere...

~ ~ ~

Kujtimet e saj i zgjuan ata femijet e vegjel te verdallisur neper oborr.E ne vecanti nje vajze e vogel,deshirat e se ciles po ia shpaloste nje murgeshe e kjo e fundit e shihte duke qeshur.
Magjia e asaj vajze te vogel e beri qe t'i afrohej e te niste duke e ledhatuar.

"Cfare ka zemra e vogel?" pyeti pasi kish arritur te njejtin nivel gjatesie si me te vajzes.

"Mua po me haet nje emblesir...jo jo shummm embelsira!" tha e vogla dhe trre sa shume donte."Por moter Klara me tha qe nuk mund te ha,nuk ka mundesi te mi blej."

Veshtroi ne syte e saj e pa ngjashmerin me vajzen e vogel qe ajo kish veryer neper fotografite e pare.Kjo vajze i ngjasonte me vetveten.Nje femije i pafajshem,e cila nga rrethanat nga me te shumtat  perfundoi ne kete manastir,jetime.I erdhi keq per ate,ashtu sic te tjereve njehere e nje kohe te tjereve u kish ardhur keq per te.

"Deshiron te shkojme te dyja per te blere embelsira?" pyeti vajzen e vogel.

"Po po,une dua!" iu pergjig entuziaste vajza,e cila nisi te hidhej perpjet nga gezimi e te duartrokiste.

"Moter mund te shkojme ne dyqan per te blere embelsira?" iu drejtua kesaj here murgesh Klares duke i maree leje.

"Eshte e pamundur bije.Dyqanet nga ketu jane larg e nuk mund te shkojme deri atje,pervec dites te berjes se pazarit.

"E sheh zemer,per kete e kishte fjalen moter Klara.Dyqanet jane shume larg e ne nuk kemi si te shkojme."

"Por..." nisi te fliste vajza e merzitur.

"Te premtoj qe kur te vij dita e pazarit do te te blej shume embelsira!" i premtoi vajzes se vogel teksa i kapte faqet e mbushura e i buzeqeshte embelsisht.

Vajza tundi koken e qeshur duke i besuar premtimit te saj.

"Nuk me the se si quhesh?" pyeti vajzen pasi murgesh Klara ishte larguar.

"Tamina!Po ti?"

"Sa emer i bukur!Une quhem Laina!"

"Te dyja ne i kemi shume te bukura emrat!" tha e perqafoi ate sikur ta kish marre malli.Nje perqafim i embel e i ngrohte nga i cili nuk donte te shkeputej."Duhet te te therrash moter Laina?" pyeti me pas Tamina.

"Me thirr si te duash ti."

"Une do te te therras Lai.Me pelqen me shume!" i buzeqeshi pasi mbaroi se folur e nisi ta shihte drejt e ne sy.

"Ndersa un Tam!Deshiron te behemi shoqe bukuroshe?"

"Po,dua!Une nuk kam asnje shoqe ketu,te gjitha me largohen sepse mbaj gishtin ne goje kur fle gjume." tregoi e merzitur.

"Ndersa une nuk e kam problem,zemer!Cfare te pelqen me shume ty? "

"Te behem modele!Dua te jem e gjate si ato vajzat ne televizor,te jem e bukur dhe te eci si ato.Ashtu dua te behem." shpjegoi enderren e saj."Po ti?"

"Une...te behem si motrat ne kete manastir!"

"Pse kete ke dashur gjithmone?" pyeti pafajesisht.

"Po!" genjeu.Genjeu e theu nje tjeter rregull te atij vendi.Genjeshtra eshte nje mashtrim.E mashtrimi vemdoset ne anen e keqe te peshores!

Genjeu,sepse fshehu endrren e dikurshme.Ajo kish deshiruar te behej si i ati.Dikur kish thene se deshironte qe ne te ardhmen e saj te bente shume leke,te ishte nje nga biznesmenet me te njohura.Gjithkush te perulej para saj,cdo mashkull...Teksa te ecte,neper godinen ku do te kishte punen e saj,e veshur me fustane te ngjeshur pas trupit e me taka dhe qendrimin e saj serioz,te gjithe te kthenin kokat.Ashtu sic kish pare te behej kur hera heres i ati e merrte me vete,ose kur e ema e conte atje per ta vizituar babain e saj.

"Hej...Lai...ku humbe?" therriste Tamina duke i levizur doren para syve te saj e ajo u tremb.

"Me fal,zemer!U perhumba!"

"S'ka gje!" tha,ngriti supet duke qeshur."Deshiron te luajm bashke?Une kam disa kukulla qe m'i kane dhuruar.I kam veshur vete me copa qe nuk duhen.Deshiron t'i shohesh?Hajde..hajde se t'i tregoj une!Hajde me mua!" tha duke harruar se mes atyre fjalive kish bere dy pyetje dhe tani e terhiqte nga dora per me dhomen e saj,ne ate dhome ku flinin te gjithe femijet.

"Ja ky eshte krevati im!" foli ajo pasi kishin arritur."Une fle ne katin e dyt."

"A nuk ke frik se mos bie qe aty?" pyeti kesaj here Laina,pothuajse e vetmja here qe fliste gjate rruges per ne dhome.A rrinte dot Tamina pa pushuar se foluri?!Jo,sepse vajzat enderrimtare asnjehere nuk rreshtin,asnjehere nuk pushojne.Ato llomotisin tere kohes rreth te ardhmes se tyre.E e tille ishte edhe Tamina,nje enderrimtare,por e vendosur!

"Jo une nuk kam!Ketu me duket sikur jam prane reve,keshtu me duket tavani." ktheu pergjigje."Shiko,keto jane kukullat e mia!" tha pasi ishte hedhur prane tyre e i kish perqafuar si thesarin e vetem te sajin.

"Uau...shume te bukura.Pse nuk thua qe do behesh stiliste ti!" u shpreh ajo.Shihte me imtesi veshjet e krijuara nga duart e vogla te Tamines.Shihte artin e saj,te paster,te mirekombinuar.Ajo kishte talent...!

"Cfare eshte nje stiliste?" pyeti e cuditur.

"Nje person qe merret me krijimin e veshjeve.Ai vesh ato modelet qe ty te pelqejne e do te behesh si to."

"Iii...una dua te behem stiliste!Me pelqeu...me pelqeu...me pelqeu!" kerceu e gezuar.

E koha kaloi shume shpejt nen shoqerin e Tamines.Saqe nuk e kishte vene re se nata kish ardhur e erresira kish mbizoteruar kudo ne ate vend...

Me vjen shume keq per keto dite,sinqerisht.Ama nuk kam qene aspak mire emocionalish per te shkruar nje pjese te re...Dhe ne keto momemte nuk jam,por fjalen me erdhen sot e vendosa te shkruaj...
Shpresoj t'iu pelqej ☺

Si dhe njihuni me vogelushe Taminen,e cila pjesen tjeter do te na tregoj nje histori mbi dicka 😁