Mekati

-21- Nje tjeter vend i njejte!

* * *

"Problem im je ti...Ti qe me del ne cdo rrjedhe ku une vendos te notoj!" e thithi fuqishem ate pak gje qe i kish ngelur nga ajo 'jetevrasese'.

Si nje i cmendur iu drejtua pasi kish hedhur tutje bishtin e cigares.Nje i uritur ndodhej mbi buzet e saj,pa e pyetur nese aroma e cigares i dukej e padurueshme, bezdisese,si nje shije e hidhet ne gojen e saj.Ajo hidhtesi e shtremberoi ate puthje te etur.

Dhe ajo veproi si ai:-te dy kishin kapur fytyrat e njeri-tjetrit,te dy ishin perplasur dhunshem.Njera terhiqte tjetrin,e tjetri shtynte njeren.Te dy ne te njejtin drejtim,per tek ai krevat sust-prishur.

Te dy luftonin me rrobat e njeri tjetrit.Ai e detyroi ate te behej e tija,ndersa ajo pranoi pa qene e detyruar.Rendshem preken krevatin e leviznin pa asnje drejtim te ditur,duart e tyre.

Ajo gjendje e atille po u shijonte me shume sesa kontakti trup me trup.Dukej sikur fundi i botes po vinte e nuk kishin me kohe per te ndiere njeri-tjetrin ne brendesin e tyre.
Ata po beheshin te njeri-tjetrit pa pyetur,menduar,me shume.

Para se ta ndiente brenda saj,ajo ndieu mikun e tij fuqishem te ngrihej e te prekte fundin e barkut te saj.Nje afsh kenaqesie pati nga ai ndikim i saji tek ai.Me pas vazhduan...:

Vlonte gjaku i presiont.
Vlonin trupat nga nxehtesia.
Vlonin ata te dy nga pasioni e cmenduria...

* * *

"Ku po shkojme?" pyeti ajo teksa ecnin pa ditur ku.

Dita tjeter kish zbardhur pas nates se mbushur me pasion.Ajo ish gjendur e vetme ne shtrat sapo kish hapur syte,por jo e vetme ne dhome.Ai u pa i ndodhur ne ballkon me rrobat e murgeshes ne dore.E ajo e kish pyetur e pergjumur sec bente.Nje urdher per tu bere gati ish dhene ne vend te pergjigjes se kerkuar.E pa nje pa dy ajo nuk e kundershtoi.Ndihej e lodhur!

"Do e marresh vesh!" iu pergjigj shkurtimisht dhe vazhdoi ta terhiqte serisht neper rrugicat e shumta qe po kalonin.

Ajo nuk po kuptonte asgje.C'te keqe kishte nese ai jepte nje shpjegim per te mos e lene edhe ate te paditur.A nuk ishte ajo,tashme,bashkepuntoria ne planin e tij?Nuk kishte dhe ajo te drejta?

"Vishe!" e urdheroi ne nje cep rruge te boshatisur nga kalimtaret.I zgjati rrobat e murgeshes e ia perplasi rendshem ne duar.

"Ketu?"

"Pse ku tjeter?!Manastiri eshte pak me larg!Mos do te shkosh e tu vishesh para syve murgeshave te tjera!" foli ironik.

Nuk ktheu pergjigje,vetem nisi te zhvishej para tij,pa pasur turp.Si te kishte kur ai kishte qene zot i trupit te saj vetem nje dite me pare?!
U zhvesh ngadale,sikur me dashje te ngjallte hormonet e tij mashkullore,te fjetur tashme,per te pasur nje tjeter akt ne ate cep rruge!E shpifur do t'i dukej vetja nese do te ndodhte,prandaj nderroi mendje.Madje nuk kuptoi as veten dhe arsyen se perse ishte zhveshur kur ate fustan te zi mund ta vishte siper rrobave te saj.

"Flasim me vone per kete!" i beri te ditur."Kur te hysh atje do te kerkosh te takohesh me nenen-murgesh dhe do thuash se  ke ardhur nga nje manastir tjeter..." nisi t'i shpjegonte gjithcka.Se si kete dite do te qendronte aty,e do vezhgonte te gjitha murgeshat per te gjetur njeren ne vecanti,motren e tij.

I tregoi nje foto te vajzes me emrin Rea.Foto te cilen e mbante gjithnje ne portofolin e tij,qe nga dita kur ish shkrepur nga nje aparat fotografik i castit.Nje kontrast,moter-vella,dalloi midis tyre.Ajo nje vajze e embel,e mira e anes se peshores,ndersa ai i anes se keqe.Dy pole te kunderta!

Pasi ish ndare nga ai nisi te hedhe hapat ne drejtim te manastirit.Nje tjeter vend si ai i meparshmi.Ndertese e vjeter,me mure,plot gurje te ndryshme.Nje ndryshim midis tyre ishte se ishte i mbuluar me bime kacavjerrese,gje qe i jepte me shume madheshti.

Para se te trokiste ne porten e madhe te drunjte,ne mendje i erdhi ai,por e largoi duke kujtuar serisht se perse kish ardhur,e duke pare per here te fundit fotografin qe ai i dha per te kujtuar fytyren e motres se tij.

Nuk u desh shume qe pas trokitjes te shfaqej nje murgesh e re,teresisht e mbuluar.Pamja e brendeshme,e lejuar per tu pare nga ajo dere cerek e hapur,tregonte nje kopesht plot e perplot me ngjyra e femije,zerat e tyre mbushnin ate vend.Dhe nga ai moment nuk la asnje kujtim qe ta dominonte mendjen e saj.

"Pershendetje moter!Si mund t'iu ndihmoj?" u degjua zeri i qete i tjetres.

"Isha nisur per ne nje vend te ketij qyteti e rrugen humba.Disa nga qytetaret me treguan per shtepine tuaj,shtepin e Zotit!Mund te me ndihmoni me nje strehim,per sot?" fliste pa ditur c'thonte,duke transformuar,keshtu, edhe fjalet qe ai i kish thene.E si mendim i shkoi qe sa ta takonte,te nesermen,ate,te mos harronte qe ta mbyste.Kjo situate nuk i pelqente aspak!Si kish mundur ta pranonte dicka te tille?!

Tjetra e pranoi qe te qendronte ne oborr,por si fillim duhet te fliste me nenen-murgesh per nje vendim."Motrat tona gjithnje do i ndihmojme!" qene keto fjalet e saj.

Hyri me brenda manastirit e udhezuar nga e njejta murgesh qe i kishte hapur deren.Ajo po e drejtonte drejt nje dhome.Gjate rruges per atje shihte cdo murgesh tjeter,cdo femer qe mbante te njejten veshje si nje tjeter,per te gjetur motren e tij.Por ne te gjitha ato fytyra per asnje moment,asnje te vetme,nuk gjeti qofte edhe nje te perbashket me ate te fotografis.

Vendosi te pushonte per pak ne dhomen boshe,e vetme.Te harronte per pak vendin se ku ndodhej e te imagjinonte ajrin qe lehtshem e prekte sikur te ishte ai.E imagjinonte...mjaftueshem sa per ta ndiere!Doren e saj rreshkiti neper trup,por pernjehere u permend duke u cuar prej krevatit,me pas,furishem,ne dalje te dhomes bashke me zemren e tronditur nga ajo gjendje.

Nisi te verdallisej ku kembet te donin.Syngulur veshtronte cdo fytyr te re murgeshe,por asnje nga ato qe kish pare tani nuk ish ajo qe po kerkonte.Pastaj vazhdoi duke kontrolluar neper dhoma,si nje hajdute.E aty ku gjente murgesha justifikohej se kish ngaterruar dhomen.Sigurisht ne asnjeren prej tyre nuk kish gjetur Rean.Nisi te humbiste shpresat,sepse atij vendi po i vinte fundi i kerkimit....Edhe dites po i vinte fundi,madje edhe qendrimit te saj.Te nesermen do te gjendej serisht ne ate hotel te shpifur!