De Antimannenclub (✔️)

Twintig - Serieuze relaties

'Mijn hemel, wat is er in hemelsnaam mis met die gozer?' Louise zat letterlijk met haar handen in het haar. Haar roze lokken stonden overeind tussen haar krampachtig gebogen vingers. 'Ieder normaal denkend wezen had allang een straatverbod tegen je laten uitvaardigen, maar Quinten wil dat je zijn móéder ontmoet.'

Ik kon enkel schaapachtig knikken. Hoewel het zo'n beetje het laatste was waar ik op zat te wachten, kwam ik er niet langer onderuit. Quinten zag de ontmoeting als een soort compromis: 'als jij je zooi uit mijn huis haalt, mag jij mijn familie ontmoeten'.

Wat een feest ging dat worden.

Louise slurpte haar smoothie in een keer op en schoof het glas naar mij toe over de bar. 'En wat moeten we nu doen? Doodsbedreigingen gaan sturen? Nog meer scènes schoppen? Zwervers bijeenroepen en een idiote familiemaaltijd organiseren?'

'Daarvoor hoef je geen zwervers in te huren,' mompelde ik, tikkend op het glas. Ik gooide het rietje in de prullenbak en liep naar achteren om de beker in de vaatwasmachine te zetten.

Het was rustig in de Zoetekauw. Zo rustig zelfs dat Dirk vast naar huis was gegaan en Carolien een pakje sigaretten stond op te roken op het platje. Louise was de enige die de dagomzet nog enigszins had weten te redden.

Ik wierp een blik op de klok. Tien voor vijf. Over een dik kwartier zou Quinten me op komen halen voor Het Afspraakje.

'Het begint al een beetje te laat te worden,' zuchtte het meisje, onderuitzakkend op haar stoel. 'Ik vraag me af of een nieuwe actie nog wel zin heeft.'

'Waarom niet?' Mijn hart bonkte wild in mijn keel. Had ze iets door? Wist ze dat ik haar heilige regels had overtreden?

Louise bestudeerde uitvoerig mijn gezicht. 'Ooit gehoord van het gezegde "liefde maakt blind"? Ik kan geen andere verklaring verzinnen dan dat dat met Quinten aan de hand is. Want goeie hemel, wat heeft hij een plaat voor zijn kop.'

'Quinten is niet verliefd,' zei ik veel en veel te snel. 'Ik bedoel, die kans is wel erg klein. Hij vindt me wel leuk, maar -'

'Als jij het zegt, Dee.' Ze propte het laatste stukje gebak in haar mond. 'Ik zeg alleen: mensen kunnen binnen een uur verliefd zijn. Vergis je vooral niet.'

'Hm.' Quinten niet. Dat kon niet.

Ze zweeg kort, nam me opnieuw in zich op. 'Ben je zaterdagochtend vrij?' vroeg ze uiteindelijk.

'Waarschijnlijk wel.'

'Mooi. Zorg er maar voor dat Quinten ook vrij is. En laat hem nette kleren aantrekken.'

Ik trok vragend mijn wenkbrauw op. 'Waarvoor heeft hij nette kleren nodig?'
Louise glimlachte duister en ik wist honderd procent zeker dat ze weer een of ander snood plannetje verzonnen had. 'Onze laatste poging. Maak je borst maar nat en trek iets... preuts aan, niet dat dat zo moeilijk is,' voegde ze daaraan toe. 'We gaan Quinten kennis laten maken met zijn ergste nachtmerrie.'

'En wat is dat dan wel?'

Ze kneep haar lippen samen om een glimlach tegen te gaan. 'Het idee dat hij droog moet staan totdat ie getrouwd is.'

Ze stond op en blies me een kushandje toe. 'Geen zorgen, ik regel alles. Zorg ervoor dat je om elf uur bij mij thuis bent.' Ze zwaaide nog eens en liep half huppelend de Zoetekauw uit.

Ik schudde mijn hoofd. Waar haalde ze het vandaan?

Ineens bekroop me een kil, beklemmend gevoel. Wat bedoelde ze precies met 'maak je borst maar nat'? Moesten we slakken eten? Een of andere dodelijke pijnbank massage ondergaan om ons lichaam 'rein' te maken? Moest Quinten trouw zweren aan De Beweging terwijl hij er nog
nooit van gehoord heeft?