The FOOTBALL Princess

Chapter 27

THIRD PERSON'S POV

"What do you want?" Matigas na tanong ni Senyora Marivona sa kabilang linya.

(Why you let her go here?) Anang kabilang linya.

"Why not? May karapatan siya. Huwag mo siyang pagkaitan." Seryosong sabi ng Senyora.

(Dahil sa ginawa mong itong maaaring masira ang mga pamilya namin. Mama naman kaya nga namin siya ibigay sa'yo para diyan lang siya para mailayo siya.)

Nagtagis ang bagang nang Senyora sa sinabi nang kausap.

"Enough for ignoring her. She's old enough, hindi na natin matatago sa kanya ang katutuhanan. She's been living with pain and ignorance. Enough of everything. Why don't you just accept her?" Galit na galit na sabi nang Senyora.

(Mama. Please. Don't do this to me, don't do this to him.)

"Enough. She deserve to be known. She deserve your attention. She deserve your love. Huwag niyong ipagkait sa kanya ang lahat. Huwag niyong ipagkait sa kanya ang pagmamahal na dapat lang maranasan niya. Hindi ba kayo naaawa sa kanya? Buong buhay niya hindi niya nakasama kayo. Buong buhay niya tinalikuran niyo siya."

(But Ma-)

Senyora Marivona cut her off.

"Don't you ever ignore or push her away." Matigas na sabi nang Senyora at agad na binaba ang telepono.

Napahawak siya sa dibdib matapos niyang ibaba ang telepono.

"Senyora. Ayos lang po ba kayo?" Agad na lumapit ang personal nurse niya at inalalayan siyang maupo.

"Yeah, I am fine. That people, mga walang puso."

"Senyora, tama na po, huwag na po kayong magalit. Hindi po iyan makakabuti sa inyo." Anang personal nurse.

Napabuntong hinga ang Senyora.

"Next month susunod tayo doon kay Angela."

AEIN'S POV

"Pres, ngingiti ka." Napapitlag ako sa paghampas nang mesa nito SG Secretary.

"Ano ba huwag ka ngang manggulat." Bulalas ko.

"Tsss. Kasi naman masyado kang occupied by her. Hahaha. Tamang tama ka na pres. Bakit di ka pa dumadamoves?" Anito.

Napairap lang ako sa kanya at tinuunan nang tingin ang mga nasa harap nang mesa ko.

"Geeez, hanggang kailan ka ba maging good friends? Bakit di mo na sinabi ang gusto mong sabihin? Haih naku Pres kapag ganyan ka mauunahan katalaga." Aniya pa.

Tiningnan ko siya nang masama.

"Just shut up okay." Singhal ko sa kanya. Buti na lang talaga walang tao dito kaming dalawa lang kapag nagkataon na meron at makikikantiyaw din naku masasapak ko ang isang 'to.

Kaya ako nakangiti kasi whole week kasama ko siya, I mean namin ni Arvin, siningit ko siya kahit busy pa ako, I want to be with her, and she's enjoying.

Mamaya isisingit ko na naman siya. May two hours free ako sa lunch time kaya naman magkakasama kaming maglunch at kunting gala.

Nakikita kong masaya siya everytime na makikipaggood times kami sa mga adventure booth at salamat kasi hindi na siya umiiyak last time. Hanggang ngayon nagtataka pa din nga ako bakit ganon? bakit umiiyak siya? Hindi ko naman siya matanong about don, masyado na akong pakialamero kaoag nag-usisa pa ako pero curious talaga ako, but I just her to open it up to me, and iyon na lamang ang aantayin ko na siya mismo ang magkukwento.