Fermenté

Deel 16

Perspectief Safae:
"Uhm... Mohammed?" Shit wat doe ik, hij gaat me kk hard slaan, achyo boeit me niet.

"Jaa Safae" klonk hij vrolijk.
"Uhmm.. i..k"
"Praat snel je maakt me zenuwachtig"
"Je zei net dat ik niet in ruimtes mocht komen met een rode kruis op de deur"
"Ja" klonk hij nu serieus, waardoo ik bang werd.

"Kijk je gaat nu denken dat ik expres heb gedaan, maar echt niet"
"WAT?!"

"Ik wou gaan zwemmen, maar kwam perongeluk in een kamer, en ik zag een meisje, maar ze zag er zo gebroken uit, dus ik kon het niet laten om te vragen wat er met haar was"

"WAAROM LUISTER JE NOOIT, MENNA IK KON HET NIET LATEN BEN JE GEK GEWORDEN!"

"WAT BEN JE GEK GEWORDEN JE DENKT DAT JE SLIM BENT EH KANKER HOND GA EERST ONDERZOEK DOEN VOORDAT JE IEMAND LAAT LIJDEN EEN JAAR LANG JE BESSEFT NIET DAT ZE ONSCHULDIG IS HE?!" schreeuwde ik

"ZEHMA DRUGSBARRON, ZEHMA SLIM, ZEHMA VERSTAND, MAAR JE KAN NIET EENS HET VERSCHIL TUSSEN DIE HOEREN VAN JE EN GOEIE MEISJES ZIEN"

Hij keek me vol ongeloof aan, en gooide een glas tegen de muur.

"DENK JE DAT IK NU BANG WORDT MET JE GLAS?!"

Ik zag dat de ader in zijn voorhoofd zichtbaar werd, en dat betekent niets goeds.
Dat had mijn broer Ismael altijd als hij echt woedend was.

"SAFAE NAAR WELKE KK MEISJE BEN JE GEGAAN?"

"Yasmine" antwoorde ik kalm.
"ZIJ IS EEN HOER, EN DAT KAN NIEMAND VERANDEREN OOK NIET HAAR KROKODILLEN TRANEN"

Ik liep naar hem toen, en wou hem een klap geven, maar in tegendeel daarvan voelde ik me misselijk worden door alle woede, en ik viel flauw.

Ik hoorde nog heel vaag dat Mo mijn naam riep, en mij opving.

Perspectief Mo:
Daar zat ik dan, gebroken op een stoel.
Kijkend naar Safae.

Ik ben echt een hond.
Waarom luisterde ik niet naar haar verhaal.
Misschien heeft ze gelijk.

Ik zag die dag dat ik Yasmine opsloot alleen maar geld voor me.
Ik heb niet eens geluisterd naar haar verhaal.
Ik luisterde alleen met een half oor naar haar neven.
Die mij 2 millie boden alleen om Yasmine op te sluiten.
Ik bedoel daar zeg je toch geen nee tegen?

Perspectief Safae:
Ik werd wakker, en lag in een kale ruimte, en zag een huilende Mo tegenover mij.
Oke dat is dus echt zeldzaam, een huilende Mo.

Ik stond boos op, en liep naar mijn eigen kamer.
Hij liet me maar gaan, hij wist dat ik geen zin had om met hem in discussie te gaan.