Fermenté

Deel 75

Perspectief Safae:
Ik opende mijn ogen, en raad eens? Daar zat ik dan op een stoel met plakband voor mijn mond. Ik ben niet eens bang ofzo dat is de hele grap. Mijn handen waren naar achteren aan elkaar vastgemaakt, en zo ook hetzelfde met mijn voeten. Ik wiebelde heen en weer totdat ik viel. Oeps. Uhmm.

Ik probeerde overeind te komen, maar dat lukte niet. Zouden ze al hebben gemerkt dat ik weg ben. Ja natuurlijk. Ze vinden me vast wel, In sha Allah. Pff ik mis mijn baby's. Wie gaat ze nou voeden?! Owyhja Yasmine en Sara doen dat vast wel.

De deur naast mij werd in een ruk open gedaan. Ik keek op, en zag hem. Saiffedine.
"HAHAHAHAH wat heb jij nou gedaan schatje?" En hij keek me lachend aan, ik keek hem niet begrijpend aan. "Wat?" Toen ik goed nadacht wist ik wat hij bedoelde, ik was natuurlijk omgevallen. "Help dan eh hond en WIE NOEM JIJ HIER SCHATJE IK BEN AL IEMAND ANDERS SCHATJE LEKKERRR"
Even zag ik dat hij me gebroken aankeek, maar dat veranderde al snel in boos. "NIET ZO PRATEN TEGEN MIJ A SLET" "wow zo ken ik je niet Saif?" "Je bent echt UFF je geeft hoofddpijn Safae eerst doe je als een heks en dan ben je zehma gekwetst bazzzz"

Ik bevond me nog steeds in dezelfde positie.
"Wesh ga je me nog helpen ofwat?" Hij keek me hoofdschuddend aan, gaf me een vieze blik en liep toen weg. Okeee dan. Wie gaat me nu helpen. Ik keek naar de schoenen die ik aanhad, en yess. Ik deed met mn ene voet mn andere schoen uit, en hees hem omhoog via mijn benen, en zo naar achteren naar mijn handen.

Ik heb aan de onderkant altijd een klein mesje bij me, vraag me niet hoe, Maar Mo fixte dat. Met moeite kreeg ik het mesje eruit, en met al mijn kracht probeerde ik het touw bij mn handen los te snijden, wat na een eeuwigheid lukte. Aahhh heerlijk eindelijk vrij van mn handen. Zonder moeite deed ik hetzelfde bij mijn benen, en ik stond op. Ik rekte mezelf uit, en liep voorzichtig naar de deur toe. Opslot uff.

Ik deed het licht aan, en keek de kamer rond. Wat ik beter niet had kunnen doen want ik werd echt bang van al die spinnenwebben, en spinnen. Ik kreeg kippenvel en ging in een hoekje zitten. Ik mis mijn gezinnetje, en mijn vriendinnen en mijn broer, en mijn huisje, en.. ik barstte in tranen uit. Ik wil niet weer ontvoerd worden. Was die klootzak maar dood. Had ik hem maar wel recht in zijn hart geraakt.

Waarom doet Saiffedine zo..