Fermenté

Deel 64

(Aangeraden om tijdens het lezen dat liedje te luisteren xx😉)

Perspectief Safae:
Lieve Safae. Ik weet niet waar ik moet beginnen.. ik denk gewoon bij het begin haha.
Ik wil je bedanken. Bedanken dat je de beste vriendin was die je moest zijn.
Je was mijn zusje, mijn wederhelft. Gewoon mijn alles. We zijn uit elkaar gedreven, en je weet waarom. Ik vind het terecht dat je mij mijn verdiende loon gaf, want wat ik heb gedaan bij Yasmine was verschrikkelijk.
Dat wens je geen mens.
Nadat je afstand van mij bent gaan nemen kon ik dat niet accepteren. Je liet je beste vriendin stikken. Althans. Dat dacht ik, maar je deed wat nodig was. Ik verdiende het. Ik ben een monster.
Ik wist niet wat ik moest doen, maar als ik wat zou doen dan zou jij mijn doelwit zijn.
Ik moest je hoe dan ook terugpakken, omdat je mij in elkaar sloeg.
Ik zette plannetjes in elkaar om jou leven te verwoesten, en dat lukte me bijna...
Ik ging langs bij een vrouw. En niet zomaar een vrouw. En vrouw die met Sihr werkt.
Hoe erg ik vroeger ook tegen Sihr en dingen die ermee te maken hadden ik moest je gewoon pijn doen.
Langzamerhand begon je Mo ervan te beschuldigen dat hij naar andere meiden etc keek. Maar lieverd dat deed hij niet. Dat maakte jij ervan, en ik neem het je niet kwalijk want je was betoverd.
Ook de dagen dat je vreselijke buikpijn had kwam door de sihr. Ik wou je nog ergere dingen aandoen, maar de sihr mislukte, en toen bessefte ik dat ik slecht bezig was.
Een vies monster dat ik was.
Mijn geloof heb ik verwaarloosd.
Met school ben ik gestopt.
Mijn familie heb ik in de steek gelaten.
Safae iedereen haat mij.
Ik hoop dat je mij vergeeft voor alles wat ik heb gedaan. Helaas kom ik daar niet achter omdat ik er niet meer ben als je dit leest.
Sorry Safae.

Met grote ogen keek ik naar de brief in mijn handen.
Dit kan niet. Nee dit kan echt niet. DIT MAG NIET. Mijn hartslag werd onregelmatig.
Mijn tranen veranderde in watervallen.
"MOHAMMED ZE IS ER NIET MEER ZE IS ER NIET MEER MIJN BESTE VRIENDINNETJE IS WEG VOOR ALTIJD" schreeuwde ik huilend in zijn armen. Ik sloeg tegen zijn borstkas aan, en hoorde dat hij me sustte. "Stt prinsesje het komt goed"
"HET KOMT NIET MEER GOED JE WEET ZELF WAT ER GEBEURD MET MENSEN DIE ZELFMOORD PLEGEN MOHAMMED MIJJ BESTE VRIENDINNETJE HEEFT ZICHZELF IN GEVAAR GEBRACHT"
"Prinsesje Allah is barmhartig"
Het enigste wat ik kon doen was huilen en huilen totdat het zwart voor mijn ogen werd.

...
de flashbacks schoten door mijn hoofd heen.
...

Mama alstjeblieftttt mag ik dezelfde jurk als Sofia, en ik keek mijn moeder met een pruillip aan. "Vooruit dan maar lieverd"
Ons dagje kon niet meer stuk. We liepen trots de winkel uit met allebei een regenbooglolly.
Morgen worden we allebei 6 jaar oud, en we willen met dezelfde prinsessenjurk naar school toe.
"Safae?" "Jaa" "beloof je me dat je voor altijd mijn beste vriendinnetje blijft" "voor altijd Sofia" en we gaven elkaar een knuffel.

...
Ik schrok wakker, en de tranen begonnen weer hevig over mijn wangen te stromen.
Het is mijn schuld dat Saiffedine en Sofia dood zijn, "HET IS ALLEMAAL MIJN KANKER SCHULD" schreeuwde ik.
"DAT IS HET NIET SAFAE HET WAS VOORGESCHREVEN IK WIL JE DAT NOOIT MEER HOREN ZEGGEN!" Ik keek Mo met betraande ogen aan. "Maar het is de waarheid".