Deel 61

1.9K 119 4
                                    

Perspectief Safae:
Ik opende mijn ogen en keek meteen op mijn telefoon hoe laat het was. 08:30 mooi.
Ik keek naast me en zag Sara half op de grond slapen, en Yasmine tegen de deur.
Ik moest lachen, we zijn volgens mij in slaap gevallen tijdens het kijken van een horrorfilm.

Ik wil ze best op me bed tyfe maar dat kan niet aangezien ik hoogzwanger ben. Nu ik het over zwanger ben heb. Ik begin weer hevige buikpijn te krijgen. Ik liep naar beneden om te kijken waar Mo sliep. Snel sprong ik terug, kon hij niet even melden dat al zijn zwervervrienden zijn blijven slapen. Bij hun ging het er nog erger aan toe dan bij ons boven.

Ik gooide een hoofddoek om mijn hoofd, en trok een lange veelste grote xxxxl pyjama aan, omdat die gewoon perfect zitten. Te groot maar perfect? Mohim je weet wat ik bedoel.

Ik liep naar Mo, en maakte hem wakker door irritante kusjes op zijn hele gezicht.
Hij kreeg een beetje een geïriteerd hoofd totdat hij doorhad wat het was. Zijn blik veranderde en hij kreeg een grijns op zijn gezicht.
Hij trok me in een knuffel, en daar lag ik dan in zijn armen.

"Hshoema Mo je vrienden zijn hier opstaan"
Sistte ik zacht maar hoorbaar. Wat hij blijkbaar grappig vond, want het zag er niet naar uit dat hij mij los zou laten. Ik wurmde me tussen zijn armen om te ontsnappen, maar alvauw verloor ik de hoop.
"Alstjeblieft Mohammed ik heb buikpijn" zei ik met een overdreven pijnlijk gezicht.
Meteen liet hij mij rustig los, en stond hij zelf ook op.

We probeerde rustig langs de slapende dieren te lopen, totdat die aghyoer struikelde over Ismael zijn been.
"AAAAHHH MIJN BEEN" schreeuwde Ismael.
"Hou je bek eh mietje je maakt iedereen wakker" riep Mo.
"Moet jij nodig zeggen eh sah je breekt hier elke bot in mijn been en dan loop je te zeggen dat IK hier iedereen wakker maak"
En zo bleven ze discusseren, en werd de rest ook wakker.

Ik vond het awkward dus gaf ik een seintje aan Mo dat ik naar boven zou gaan. Hij knikte en gaf me een knipoog.

Net dat ik weg wou lopen viel mijn blik op de keuken die veranderd was in een varkensstal.
Ik draaide me boos om, en zag Mo en Ismael mij tegelijk aankijken terwijl ze op hun achterhoofd aan het krabben waren.

"Pardon wat is dit?"
"We gaan opruimen geen zorgen" probeerde Mo.
Ik lachtte ze keihard uit. "jullie en opruimen? Geloven jullie het zelf eh apen"
Ze keken me quassi beledigd aan.
"Oke dus wij kunnen zehma niet opruimen?"
Ik knikte bevestigend.
"Wacht maar je gaat schrikken"
Ik liet ze hun ding doen, en ze liepen naar ze keuken. Ik wou het zelf doen maar ik mocht niet van ze.
De rest van de boys pakte hun spullen gaven Mo en Ismael een boks en gingen weg.

...
"Sara welke is leuker deze of deze?" Ik hield twee Sweater croptops van Chanel omhoog.
"Die witte"
"En jij Yasmine?"
"Ja ook die witte"
Ik knikte en deed hem aan. Ik pakte een bijpassende broek en deed die ook aan.
Mijn haren liet ik los hangen.
Ik was het even zat om in een pyjama te lopen.

"Wat zouden de jongens aan het doen zijn?"
"Waren ze wat aan het doen dan?"
"Ja zehma keuken opruimen"
Yasmine en Sara lachtte ze uit.
"Ik ga even kijken wat ze aan het doen zijn"
"Wij gaan mee"

We liepen naar beneden, en zagen dat de keuken letterlijk glinsterde.
Met open monden keken we alle drie naar een trotse Mo en Ismael.

"Hoe de hack hebben jullie dat gedaan" vroeg ik.
"Ewa was niks toch Mo" zei Ismael zehma stoer
Terwijl hij hem een schouderklopje gaf
Ik schrok doordat ik een knal hoorde.
Iedereen keek geschrokken. Het keukenkastje vloog ineens open, en alle pannetje vielen eruit.

"HAHAHAHAHHAAHHA "EWA WAS NIKS TOCH MO" praatte ik Ismael na met een lage stem.
Ik en de meiden kwamen niet bij van het lachen.

"Gaga eh zwervers geloofde jullie het zelf" voegde Sara eraan toe.
Ze liepen allebei teleurgesteld weg.
"Uhh hebben jullie zin om mee op te ruimen?"
"Gaga zitten eh zwijn jij bent zwanger we zouden sws zelf doen"
Ik liet me dat geen tweede  keer zeggen, en ging lekker bij mijn twee mannetjes zitten.
(Ismael s haar broer btw)

Fermenté Where stories live. Discover now