Deel 84

1.9K 114 8
                                    

Perspectief Sara:
Ik keek in de spiegel en veegde voor de duizendste keer mijn tranen weg. Ik nam een diepe zucht, en deed de deur open. Ik liep voorzichtig naar de woonkamer waar ik hem aantrof, hij die mijn leven zo gecompliceerd maakt.  Ik kuchtte en liep de woonkamer in.

"Saraaa" riep hij enthousiast en nam me in een knuffel. Zijn vertrouwde knuffel. "Ik ehh.. ik heb nagedacht.." kwam er schor uit. Zijn ogen stonden nu serieus en hij keek me afwachtend aan. "Enn??" "Ik..eh" mijn ogen vulde zich met tranen.

"IK KAN DIT NIET SAFOUANE WAT DOE JE ME AAN IK HAD INDERDAAD EEN KEUZE GEMAAKT MAAR IK KOM ER ZOJUIST ACHTER DAT IK DIT NIET KAN IK HOU VERDOMME VAN JE EN VAN MIJN FAMILIE IK WIL GEEN VAN BEIDE KWIJT ALSTJEBLIEFT SAFOUANE BLIJF"

Hij keek me geschrokken aan, en voor ik het wist vulde zijn ogen zich met tranen. "Je maakt het zo moeilijk Sara inou zo moeilijk" en hij ging met zijn handen voor zijn gezicht. Ik liep naar hem toe, en zette zijn hoofd op mijn schoot. Ik ging met mijn vingers door zijn haren. Woorden waren niet nodig. We begrepen elkaar. Ik ben zo bang om hem of mijn familie kwijt te raken. Ik zou nooit gelukkig kunnen leven als een van hun mistte in mijn leven.

"Schatje ik weet dat je Saiffedine mist maar hij had dit echt niet gewild alstjeblieft Safouane laat me niet kiezen" kwam er met moeite uit.
"Je hebt gelijk Sara je hebt verdomme altijd gelijk en daarom hou ik zoveel van je" en hij nam me in zijn armen.

"Ik ga je niet laten kiezen hoewel mijn band met hun nooit goed zal zijn laat ik je niet kiezen wij blijven hier en jij hoeft met niemand het contact te verbreken jij hebt tenslotte niks gedaan oke?" En hij keek me in mijn ogen aan.
Ik knikte hevig door mijn tranen heen, en viel in slaap in zijn armen.

Is alles nu eindelijk voorbij..

Fermenté Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu