Fermenté

Deel 77

Perspectief Safae:
Ik staarde verveelt voor me uit. "Wesh denk je je bent mooi ofwat" "jaa heeel mooi althans dat heb je me wijs gemaakt toen je nog van mij was" "inderdaad WAS" en hij ging verder waar hij mee bezig was. Zehma zijn sixpack trainen midden in mijn kamer. Raar he?

"Ben je je kamer al zat lieverd?" "Ik ben deze kamer zat ik ben JOU zat ik ben alles zat!" Schreeuwde ik.
"Je kan ook in mijn bed slapen hoor" en hij keek me aan met een pedoface. Ik negeerde hem, en deed mijn gezicht in mijn handen.
"Wie zwijgt stemt toe" onderbrak hij de stilte.
"KAN JE NOU NIET EVEN JE TERING BEK HOUDEN" "soorryy hoor ben je ongesteld ofzo" omg hij geeft me echt jnoen.

"Kk is op naar je eigen kamer" "je wilt gewoon dat ik naar me kamer ga zodat je mee mag kom je?" "Ughh val dood" hij keek me raar aan, en hij liep lachend de kamer uit. Wtfffff.

Mijn maag gromde, en ik kreeg spontaan reuze honger. Wanneer komen ze me helpen. Zijn ze me zo snel vergeten? En ik hield mijn tranen in. Ze zijn vast opzoek, en moet ik gewoon geduld hebben.

Ik stond op naar de deur, en begon keihard te bonken, totdat ik voetstappen hoorde. "Safae?" "Ik heb honger mag ik aub eten?" Ik hoorde hem zachtjes lachen. "Alleen als je vanacht bij mij slaapt" "tfoe 3lik laat maar" "wat jij wilt" en hij liep weg. Harteloze teringezel.

Ik liep terug naar de muur, en ging op de grond zitten. Wat ik al de heledag doe. Hoelang ben ik hier eigenlijk? Ik pakte mijn sjaal, en deed hem op de grond. Wudu deed ik met een steentje dat zich in de kamer bevond, en ik begon te bidden, en te bidden. Bij elke sujood verichtte ik een dua. Ik deed mijn sjaal weer om, en kromp ineen om te gaan slapen, totdat er weer werd aangeklopt. Omg ik wed dat het Saiffedine is met eten.

De deur werd ruw open gedaan, en ik kon mijn ogen niet geloven.. "oh my Allah" en de mijn ogen vulden zich met tranen.

Wie zou/zouden het kunnen zijn...?