Fermenté

Deel 59

Perspectief Safae:
Ik lag op de bank te huilen. Huilen. Dat is letterlijk het enigste wat ik de heledag doe, en als iemand tegen mij praat verander ik in een heks. Ik heb geen zin in niets of niemand.
Ik hield mijn buik stevig vast die vreselijk veel pijn deed. Allemaal door die baby.
Ik vraag mezelf af waar Mo is, eigenlijk fk hem hij zit vast met zijn slet Yasmine.
Ik huilde mezelf in slaap, want mijn hoofd stond op ontploffen.

Perspectief Mo:
Er is echt iets mis met mijn prinsesje. Ze eet niet ze drinkt niet, en ze huilt de heledag.
Ik dacht dat het door de zwangerschap kwam, maar zover ik weet is het er nog nooit zo ernstig aan toe gegaan bij iemand.

Ik liep naar beneden en zag haar slapen op de bank. Hartpijn. Ik pakte haar voorzichtig op, en keek naar haar lieve kwetsbare gezichtje. Ik plantte en kusje op haar wangetje, en liep voorzichtig de trap op. Ze had haar ghimaar nog aan, dus ik deed hem voorzichtig uit en deed voorzichtig een dikke warme pyjama voor haar aan. Ik pakte haar op, en legde haar voorzichtig onder de dikke dekens, ik gaf haar nog een laatste kusje en liep naar beneden.

"Roumaissa kom is"
"Ja meneer"
"Maak is een lekkere soep met veel groente klaar voor mijn prinsesje klaar"
Ze knikte, en liep snel de keuken in.
Handig met die schoonmaakvrouwen of hoe je het ook noemt.

Ik wou me net omdraaien totdat ik zag dat Safae in de deuropening stond, en ze keek niet bepaald blij.
"Safae je bent wakker"  ik liep naar haar toe om haar in een knuffel te nemen maar ze sloeg mijn arm weg.
"Huh wat is er nou weer" vroeg ik geschrokken.
"Van mij naar Yasmine naar Roumaissa?!"
"Yasmine.. ik bedoel Safae ik weet niet wat er met jou aan de hand is maar volgens mij zie je echt spoken"
Ik zag dat haar ogen zich vulde met tranen, en ze wou weglopen maar ik trok haar arm terug.

Haar gezicht was 1 cm van de mijne verwijderd.
"Safae ik weet niet waarom je zo raar reageert telkens maar je weet dat mijn hart alleen voor jou klopt, ik weet niet welke shitan telkens influistert dat ik "flirt" met andere meisjes maar wollahma dat is zo alstjeblieft vertel me wat je dwars zit want je veranderd met de dag en dat doet mij kk veel pijn" en ik keek haar met betraande ogen aan.

Haar tranen waren inmiddels al over haar wangen aan het stromen. Ze hield zich strak tegen mij aan, en ik deed hetzelfde. Bang om haar te verliezen..