Fikr-i Âzap

Sezon 2, Bölüm 2 - Ben Kimim?

Araf gözlerini açmıştır.Su yanında.
Su: Beni bırakacaksın diye çok korktum.
Araf: Seni bırakıpta gidermiyim hiç?
Su: Yaa şapşal.
Araf: Çok seviyorum seni kız.
Su: Bende (utanarak)
Araf: Eee annem yok ortalarda?
Su: O sabaha kadar uyumamıştı.Eve gönderdim dinlensin diye.
Araf: Peki sen hiç gitmedinmi eve.Üzerinde hala aynı kıyafet var.
Su: Seni bırakıpta gidemedim.
Araf: Aşkım tamamda üstün başın kan, hem ayrıca dekolten gözüküyor.
Su: Şurada uyanalı 30 dk bile olmadı hala cinsellik düşünüyorsun.
Araf:. Başkası görecek diye düşünüyorum.
Su: Kıskandınmı?
Araf: Tabikide kızım, benden başkası bakamaz sana!
Su: Oyy kıyamam.
Araf: Bak gördün gayet iyiyim.Hadi git eve üstünü başını değiştir.
Su: Banane.Seni almadan gitmem.
Araf: Gözlerimi açtım işte.Daha ne istiyorsun.Hem ben sana geri gelme demedimki.Üstünü değiştir yine gel.
Su: Off, peki tamam.
Araf: Offlama kocaya.
Su: Peki aşkım.Üstümü değiştirip geri gelicem.
Su, odadan çıkar ve evin yolunu tutar.
Su çıktıktan beş dakika sonra Araf'ın odasına biri gelir.
Araf: Sende kimsin?
Adam: Sana bir mesaj vermek için geldim.
Araf: Ne mesajı?
Adam: Kardeşlik diyorki; ona son bir şans veriyoruz.Ya bize katılır.Yada yarım bıraktığımız işi tamamlarız.
Araf içinden: "Demek rüya değilmiş!"
Araf: Ne kardeşliği, ne saçmalıyorsun sen?
Adam: Hiç değişmemişsin Yehuda.
Araf: Yehuda mı?
Adam ukalaca tebessüm eder.Odadan çıkarken: "Unutma Yehuda, karar vermen için son bir haftan var."
Araf içinden: "Bu adam kim? Neden hiçbir şeyi hatırlamıyorum? Acaba Su bunları biliyormu? Bana neden Yehuda dedi?"
Araf düşüncelere boğulurken, Su geri döner.Odaya girer.
Su: Aşkıım, ben geldim!
Araf'tan ses çıkmaz.Hala düşüncelerdedir.
Su: Heeey, ben geldim diyorum! Araaaf?
Araf kendini toparlar ve : "Duymamışım aşkım kusura bakma, hoşgeldin."
Su: Ne düşünüyordun sen bakayım?
Araf şaşırarak: "Aklımdan geçenleri okuyamıyormusun?"
Su: Bişey düşünmedinki..
Araf emin olmak için deneme yapar, içinden: "Bu kardeşlikte kim?"
Su: Niye sustun?
Araf: Bir deneme yaptım da.
Su: Ne denemesi?
Araf: Birşey düşündüm ve sen duymadın.
Su: Hmm, ne düşünüyordun ki?
Araf: Hiiiç, öyle boş boş şeyler.
Su: Eminmisin?
Araf: Ya işte burdan ne zaman çıkarımda evimize gideriz falan işte.
Su: Bence öyle değil ama neyse.
Araf: Şimdiye kadar sadece sen birşeye çok odaklandığında aklımdan geçeni okuyamıyordun.
Su: E yani, normal olarak.
Araf: Birşey daha keşfettim.
Su: Neymiş.
Araf: Birileri var.Onları düşündüğümde beynime giremiyorsun.Sanki gizli bir kalkanları var.
Su: Onlarla alakalı olduğunu sanmıyorum.
Araf: Onlar derken?
Su: Birileri dediğin için öyle söyledim.
Araf: Peki nasıl oluyor?
Su: Bunu her istediğin zaman yapabilirsin aslında.Yani istesen hiçbir şekilde ne düşündüğünü öğrenemem.
Araf: Nasıl yapacağım bunu?
Su: O sana bağlı.Benim öğrenmemi tehlikeli bulduğun düşünceleri istemsizce engelliyor olabilirsin.
Araf: Hmm, iyiymiş.
Su: Peki neyi öğrenmemi istemiyorsun?
Araf: Aslında sana söylemeyi düşünmüyordum ama hem az vaktim var hemde ne yapacağımı bilmiyorum.
Su: Söylede rahatla.
Araf: Sen gittikten beş dakika sonra odaya bir adam girdi.Dediki ya kardeşliğe geri dönersin yada yarıda bıraktığımız işi tamamlarız.
Su, Araf'a belli etmez ama sonunda korktuğu başına gelmiştir.
Su: Peki başka birşey demedimi?
Araf: Birde bana Yehuda diye seslendi.
Su: Yehuda mı! ( Korkarak)
Araf: Evette niye bu kadar şaşırdın?
Su: Ne yani sana normal mi geldi?
Araf: Aşkım, lafı geveleme.Yehuda dediğim de öyle bir gerildinki.Birşeyler bildiğine eminim.
Su: Bak Araf, bu konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyorum.
Araf: Ama olmaz.Düşünmem için bana bir hafta süre verdi.
Su: Ben, benim gitmem lazım.
Araf: İyide nereye?
Su, ağlayarak odadan çıkar ve arkasına bile bakmaz.
Araf: Ben ne dedimki şimdi?
Su, hastaneyi terk eder.Eve gidip hızlıca eşyalarını toparlar.Annesinede alel acele evden çıkmasını söyler ve Araf'ın evini terk eder.
5 gün sonra Araf taburcu olup hastaneden çıkar.5 gündür Su hastaneye hiç uğramamıştır.Araf düşünceler içinde evine döner.Su'yu evdede göremeyince çok şaşırır.Başta başına birşey geldi sanar ama kıyafetlerini topladığını görünce onu terk ettiğini anlar.Evde oturup düşünceler içinde kıvranırken postacı gelir.Zarfı açıp baktığında gördüğü şey; Boşanma kağıdıdır.Araf neye uğradığını şaşırır.Bir türlü anlam veremez olanlara.Su hala yaşıyor ve ne olduysa Yehuda ismini duyunca onu terk etmiştir.Internet'i açıp Yehuda hakkında araştırma yapmaya başlar.Antik inanışlar, Hz.İsa ve Hz.Yusuf kıssaları vs. vs.Bir türlü aradığını bulamaz.Sonra aklına rüyası gelir."Özgür Kardeşler'i" aramaya başlar.Fakat yine aradığını bulamaz.

Araf: Kim bu Yehuda? Özgür Kardeşler ne! Peki ya Su? Neden beni terketti? Ben kimim ulan!
Araf uyuyakalır.Ertesi gün, yani kardeşlikten gelen mesajdan sonra geçen altıncı gün.Yarın onlara cevap vermek zorunda.Peki ya nasıl? Diyelimki onlara katılmayı kabul etti.Bu cevabı nasıl iletecek? Araf çıldırmak üzeredir.Derken kapıyı biri çalar.
Araf: Nolur, Su geri dönmüş olsun!
Hızla gidip kapıyı açar.
Araf: S...
Karşısındaki Su değildir.Kelimeyi yutar.
Sanem: Selaaam.
Araf: Sende kimsin?
Sanem: Off, Araaf, benim Sanem.Yine hatırlamıyorum numarası yapma.
Araf: İyide,..
Lafını yine tamamlayamaz.Sanem içeri dalar.
Sanem: Ee nabıyosun?
Araf: Tekrar soruyorum, kimsin?
Sanem: Araaf, kızmaya başlıyorum ama.
Araf herhalde eski bir dostudur diye düşünür ve tanıyormuş gibi yapmaya çalışır.
Araf: Kusura bakma ya, oluyor işte bazen böyle.
Sanem: Ee, Efsun yok sanırım?
Araf: Efsun?
Sanem: Ha tabi doğru ya sen ona Su diyorsun.
Araf: Su mu? O yok.
Sanem: Tamam daha iyi.
Araf: Nasıl yani?
Sanem: Canım işte, rahat oluruz demek istedim.
Araf: Ne yapacağızki?
Sanem: Cidden bundan zevkmi alıyorsun?
Araf: Neyden?
Sanem: Off aşkım ya!
Araf içinden: "Aşkım derken!"