Sezon 4, Bölüm 1 - Gerçeğe Uyanmak

87 2 2
                                    

Soğuk bir yer, her yerde sisten koyu grimsi dumanlar var.Bir adım ötesi bile gözükmüyor.Ve o dumanların arasında bir ışık.Ardından çok tanıdık bir kız sesi:
"Araf.."
Araf: Sen kimsin?
"Ben senim Araf."
Araf: Ben kimim öyleyse?
"Öğreneceksin." ışık gider.Araf boşluğa bağırır: "Gitmeee!"

Su, Araf'a bir tokat atar.Araf uykusundan uyanır.Şaşkın şaşkın etrafına bakar.Belden yukarısı yorganın dışındadır.Su'yu görünce yorganı üstüne kapatır.Utangaç bir tavırla..
Araf: Su, senin burda ne işin var?
Su: Beni boşver de.Ne görüyordun sen rüyanda? Yarım saattir seni uyandırmaya çalışıyorum.Bir türlü uyanmadın.En sonunda tokat attım sana.
Araf: Tamam uyandım işte.Çık odadan da üstümü giyineyim.
Su: Kız mısın sanki, belden yukarını gördüm diye utanıyor musun? Giyin burda ne olcak?
Araf: Sorun orda işte.
Su: Nasıl yani?
Araf: Yorganın tamamı açık değildi dimi?
Su: Yoo.Belden yukarı sadece.
Araf derin bir oh çeker.
Su: Ne oldu ki?
Araf: Ya çık işte odadan giyincem.
Su: Yoksa sen çıplak mı yatıyorsun?
Araf, utanır.Cevap veremez.Su gülmeye başlar.
Araf: Niye gülüyorsun!
Su: Kışın çıplak yatmana inanmıyorum çünkü.Üstün açık altta eşofman var diye utanıyorsun bence.
Araf: Emin misin?
Su: Gayette eminim..
der ve yorganı birden çeker.
Araf çırılçıplak kalır.Su, onun penisini görür.Araf, telaşla eliyle kapatmaya çalışır.
Araf: Ne yapıyorsun sen Su! Kafayımı yedin! Ver şu yorganı!
Su, gözlerini Araf'ın penisinden alamaz.
Su: Şeey..
Araf: Versene yorganı!
Su: Çok güzelmiş.(hayran bakışlarla)
Araf: Ne diyorsun sen?
Su: Çeksene ellerini ordan.
Araf, ellerini çeker ve mastürbasyona başlar.
Araf: Bunu mu görmek istiyorsun!
Su: Ayy.Çok tatlı.Ona dokunabilir miyim?
Araf, sinir halinden azgınlığına döner.Ellerini penisinden çeker.
Araf: Tabikide.
Su, yatağın üstüne çıkar.Araf'ın penisini okşamaya başlar.Sonra birden hızlı hızlı ellerinin arasında gezdirir.Araf, gözlerini kapatır.Boşalmaya kendini hazır hisseder.Tam boşalırken odanın kapısı açılır ve Rukiye Hanım içeriye girer.Araf'ın dölleri ona doğru fırlar.Araf, gözlerini açar ve karşısında annesini görünce donakalır.
Derken, Derin onu tokatlayarak uyandırır.Araf, karşısında Derin'i görünce derin bir nefes alır.
Araf: Oh be rüyaymış.
Derin, Araf'ın dudaklarına yapışır.Araf şaşkınlıkla 1-2 saniye ona ayak uydursa da onu itikler ve : "Ne yapıyorsun Derin?"
Derin: Kocamı öpüyorum.
Araf: Kocam derken?
Derin: Biz evliyiz Araf.
Araf: Ne?
Derin: Hatta bir kızımız var.
Araf: Kızımız mı?
Derin: Evet.Saneem, kızım gel içeriye.
Araf içinden: "Sanem mi? Yine mi rüyadayım? Nasıl bir şeyin içine düştüm.Kurtulmak istiyorum artık!"
Odanın kapısı açılır.Su, boğazı kesilmiş bir şekilde odadan içeriye girer ve kucağında kanlar içinde bir bebek vardır.
Su: Buyur Derin.Kızın Sanem.
Derin, çığlık atar.Araf, şoka girer ve titremeye başlar.
Suratına sertçe bir tokat yer.Rüyasından uyanır.Gözlerini açtığında karşısında Yusuf vardır.
Araf: Yusuf.Ne olur bana şu anın bir rüya olmadığını söyle!
Yusuf: Hayır Araf.Bir yıldır komadasın.Sonunda uyandın.
Araf: Bir yıl mı!
Yusuf: Evet Araf.
Araf, odaya bakar.Aynı evde olmadığını farkeder.
Araf: Peki ya burası?
Yusuf: En son bana anlattıklarından sonra bilincini kaybettin.Bende tedavini sürdürürken seni başka bir eve götürmenin sana iyi geleceğini düşündüm.
Araf: Peki şimdi neredeyiz?
Yusuf: Senin evinde.
Araf: Nasıl yani?
Yusuf: Ben kimim Araf?
Araf: Doktorum değil misin?
Yusuf: Demek bunca zamandır çabalarım hep boşaymış.
Araf: Kimsin sen?
Yusuf: Ben senim Araf.
Araf'ın kulağı çınlamaya başlar.Uzun, kesintisiz ve sabit bir ses...

Araf, gözlerini açar.Gerçeğe sonunda uyanmıştır.Karanlık bir odada.Tüm acılarını yaşadığı o evde.Su'nun tecavüze uğradığı, onun intikamını aldığı, Derin'in evinde, Yusuf'un akıl hastanesinde, Azazil'in mühürlü evinde, bebeğinin doğup öldüğü, Sanem'in paramparça bedenini gördüğü, Adom'un kendini astığı ve Su'yun kendini öldürdüğü o ev.Herşeyin başlangıcı ve sonu.
Neden bu evdeyim? Şuan hala uyuyor muyum? Yoksa tüm yaşadıklarım hayal miydi? Gerçek ben bambaşka biri mi? İçimden mi konuşuyorum?
Kimim lan ben? Herkes bensem ben kimim? Neyin hayal neyin gerçek olduğunu nereden bilicem? Önceden Yusuf vardı.Bana neyin ne olduğunu söyleyen.Kimliğimi açığa çıkardığım bir dost.Sahi Yusuf'a hikayemi anlatmaya ne zaman başladım? Ne yaşadığım hakkında en ufak bir fikrim yok.Kime ne anlattım ben? Biri bana yardım etsin.Konuşmak istiyorum.Kendim olmak istiyorum.Gerçek bir hayat istiyorum.

Araf, düşünceleri arasında uyuyakalır.Tekrar gözlerini açtığında;
Yine aynı evdeyim.Ne yaşadığımı ve kim olduğumu bilmiyorum.Ama uyudum ve uyandım.Aynı evdeyim.İlk kez yanımda hiç kimse yok.Sanki boşluğa düşmüş gibiyim.Sonsuz bir karanlık.Ama neden konuşamıyorum.Dilimin bağını nasıl çözeceğim? Sakin ol Araf.Yada her kimsem.Ben mantıklı ve zeki biriyim.Eğer iyi düşünebilirsem burdan kurtulabilirim.
Hadi Araf, çalıştır saksıyı.
Bir dakika.Su'nun bana verdiği o kağıt.Orada ne yazıyordu?

"Ben Araf.İyi ve kötünün arasındaki çizgiyim.Bunu okuduğunda şaşırma.Senin el yazın, çünkü bunları sen yazdın.Zamanla herşeyi hatırlayacaksın ve kim olduğunu da.O zamana kadar her ne olursa olsun Su'dan vazgeçme.Onu dinle..."

Tamam işte bu...!

Fikr-i ÂzapHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin