Unexpected

003

{ Liz Parker }

Ik stap uit de auto van Josh en loop het schoolplein op waar ik Rosa en Harry al zie staan.

'Goedemorgen,' grijns ik.

'Goedemorgen Elizabeth.'

'Ook hallo Harold.'

Harry kijkt me verbaasd aan. Rosa en ik kijken elkaar aan en beginnen te lachen. 'Ik heb zo mijn geheimen bronnen.' en ik geef Harry een zachte klap op zijn wang. 'Jij bent echt raar Elizabeth,'

'Jij ook Harold.'

Ik glimlach zoet en loop met Rosa de school in, als we bij onze kluisjes staan komen Niall, Louis en Liam ook aanlopen.

'Ben je nog steeds niet weg Elizabeth?' hoor ik Niall zeggen.

'Nope, waarom ben jij nog niet weg Niall James?'

Ook Niall kijkt me raar aan, Waar een vriendin soms niet goed voor is, mij bij mijn hele naam noemen, dan doe ik dat dus ook bij hun.

'Elizabeth de stalker.' mompelt Louis

'Louis William de irritante kwal.' lach ik.

De bel klinkt luid door de school, Rosa en ik lopen naar het klaslokaal en gaan achterin zitten. Voor ons komen Liam en Louis zitten. Ik zucht luid en pak mijn telefoon uit mijn broekzak.

Ik app Josh dat hij in de pauze even naar me toe wilt komen. Ik leg mijn mobiel op tafel en pak mijn boeken uit mijn tas, meneer Woods komt binnen gelopen en kijkt de klas rond. Zijn ogen blijven bij mij hangen, ik trek mijn wenkbrauw omhoog en kijk hem aan.

'Liz, ik wil jou na de les even spreken. Kan dat?'

'Nee, Ik heb hierna engels en mevrouw Adams houd er niet van dat mensen telaat komen.'

'Jeetje Elizabeth jij hebt overal wel wat op te zeiken.' roept Liam door de klas.

'Jij hebt op alles een antwoord klaar staan, Rat.' sis ik.

'Liam en Liz, kunnen jullie ophouden en dit na mijn les doen?'

'Prima.'

Ik open mijn boek op de bladzijde en begin de opdrachten te maken, Louis leunt met zijn stoel naar achteren en hangt over mijn tafel heen.

'Kan je oprotten, voordat ik je van die stoel laat vallen.' fluister ik.

'Nee,'

'Ik meen het William, oprotten.'

'Elizabeth jij durft toch niks,' ik kijk hem doordringend aan en schuif mijn tafel naar achteren. Louis die net nog over mijn tafel heen hing ligt nu op de grond. Ik hoor de hele klas lachen.

'Wat durf ik niet?' voordat Louis nog wat kan zeggen staat meneer Woods bij ons.

'Eruit, Allebij!' schreeuwt hij.

Ik pak mijn spullen en verlaat lachend het lokaal. Als ik door de gang heen loop om me te melden zie ik Josh in de klas zitten, hij kijkt naar buiten en ik zwaai naar hem. Hij kijkt me niet begrijpend aan en pakt on opgemerkt zijn telefoon, waarschijnlijk om mij een appje te sturen. 10 seconden later gaat mijn telefoon af. Ik pak hem uit mijn kontzak en loop verder naar de kantine. Ik ga op een stoel zitten en open het appje van Josh..

Josh: ben je eruit gestuurd?

U: Ja! maar niet alleen. Samen met een van die rattenvangers.

De grijze vinkjes worden blauw.

Josh: Ga je nu maar melden, anders krijg je zo nog meer problemen.

U: Leuk. fijne dag verder he broertje.

Ik leg mijn mobiel op tafel en zie Louis aanlopen. Hij blijft bij mijn tafel staan en ik scan zijn lichaam. Bruine haren in een kuif. Altijd een chagrijnig gezicht, maakt niet uit wie het is. Een zwarte trui met een donkerblauwe broek. En dan als laatste Vans schoenen. Louis zwaait met zijn handen voor mijn gezicht en ik kijk hem aan.

'Zal ik je de school laten zien?'

'Waarom zo aardig?' Vraag ik hem.

'Kom nou maar voordat ik mij bedenk.'

Ik sta op en loop Louis achterna, we lopen een paar trappen op en komen bij een lokaal aan.

'Dit is het biologie lokaal, hier hebben we elke vrijdag les.' Zegt hij

'Subtiel zeg,'

'Kom mee ik heb een idee.'

Louis pakt mijn hand vast en rent weg, ik ren hem achterna en uiteindelijk komen we aan bij het crea lokaal. Hij loopt naar binnen en pakt alle kleding die ze daar hebben. Ik kijk hem vragend aan en hij seint dat ik hem moet komen helpen. Ik pak ook kleding en zo lopen we terug naar het biologie lokaal. Louis opent de deur en ik stap naar binnen.

'Wat is nou je idee meneertje?'

'We gaan die skeletten even wat kleren aan trekken, ze zijn zo naakt.' Lacht Louis. Een grijns op mijn gezicht is niet te missen en loop met mijn handen vol naar een skelet toe. Ik leg de kleren op de tafel en zoek naar een pruik, als ik de pruik heb zet ik die op.

×××
Na zo'n twintig minuten hebben Louis en ik de skeletten aangekleed. We geven elkaar een high five, Louis grinnikt en ik draai me om, om het lokaal te verlaten. Als ik op de gang sta zie ik een docent mijn kant op lopen. Ik kijk geschokt haar kant op. Louis komt het lokaal uitlopen en kijkt de kant op waar ik ook heen kijk.

'Rennen, Liz.' Hij rijkt zijn hand uit die ik vast pak en we rennen weg.

We komen hijgend de kantine binnen, ik laat me op een stoel vallen en kijk Louis lachend aan.

'Als dat die vrouw van bio was, dan hebben we echt een probleem,' lach ik.

'We hebben al een probleem,'

'En dat is?'

'We hebben ons niet gemeld.'

'Ja en?' Reageer ik nuchter.

'Jij bent echt een makkelijk persoon zeg.'

'Het is maar wat je makkelijk noemt  he Louis.'

'Liz, niemand mag weten dat ik aardig tegen je heb gedaan, morgen ben ik weer die gemene Louis.'

'Ik vind deze Louis leuker dan die van vanochtend,' mompel ik.

'Het spijt me Liz.'

'Houd die praatjes maar voor je, ik weet genoeg. Dag he!'

Ik sta op en loop de kantine uit. Echt waar wat wilt Louis? Het ene moment is hij een hele lieve jongen die je gewoon een vriend kan noemen, en het andere moment is hij gewoon een vieze rat, net zoals Liam, Harry en Niall.

--------------------------------
😎😝

5april2018