Unexpected

034

{ Liam Payne }

Alweer, alweer is het goed tussen die twee, ik had zo gehoopt dat het allemaal verkeerd had uitgepakt. Liz hoort niet bij Louis, ze hoort bij mij. Sinds de eerste dag dat ik haar tegen kwam in de supermarkt had ik gehoopt dat ze voor mij zou kiezen. Hoe boos ik deed hoe boos zei deed niks heeft geholpen. Ze heeft verdomme voor Louis gekozen, iets wat niet mocht gebeuren. Ik ga er serieus alles aan doen om Liz de mijne te noemen ook al moet ik Louis uit de wegruimen. Ze gaat de mijne worden. Dan wel niet vandaag maar het gaat gebeuren, als Louis uit de weg geruimd is gaat het een stuk makkelijker worden. Daar ben ik van overtuigd.

{ Liz Parker }

'Louis ik meen het, ga met je dikke reet van mij af.' Louis kijkt mij boos aan maar stapt dan toch van mijn schoot af. Hij gaat naast mijn vader op de bank zitten en ze starten een verhaal. Ik staar voor mij uit en mijn gedachten slaan op hol. Papa vind Louis een goeie jongen dat zie je aan hem, maar wat zou mama van hem gevonden hebben? Zou ze me het geluk toewensen of zou ze eerder zeggen dat ik moet oppassen? Dat is iets waar ik nooit achter kom, terwijl ik dit graag met haar zou willen delen. Ik denk dat mama, Louis een te gekke jongen zou vinden. Ik denk het niet ik ben daar van overtuigd. Mama was ook al gelijk tevreden toen Josh een vriendin had, ze was blij dat er weer een meid in het gezin was. Ze zei dan  altijd 'dan hebben we een streepje voor, we hebben een extra vrouw in het midden.'  Ik krijg een lach op mijn gezicht.

'Waarom ben jij nou weer aan het lachen? Doe ik iets verkeerds?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee hoor, ik dacht aan iets en dat maakte me aan het lachen,' zeg ik.

'Lieverd, mama had Louis ook een goeie jongen gevonden.' Ik kijk papa verbaasd aan. Hij weet altijd waar ik aan denk en ik blijf het raar vinden, heel raar.

'Je krijgt altijd tranen in je ogen als je aan mama denkt, Liz. Dus ik zag dat je aan het denken was.' Ik glimlach zwakjes. Mama is nu 1,5 maand weg en ik heb er nog steeds geen vrede mee. Alles is gewoon in een klap weg.

'Ik mis haar zo, pap.' Zucht ik. Louis pakt mijn hand vast er geeft er een vertrouwd kneepje in. 'Ik mis haar ook, Liz. Het is gewoon nog steeds niet te bevatten.'

'Jullie zijn niet de enige hoor, mijn moeder is al bijna twee jaar weg, en ook ik denk nog enkele dag aan haar.'

'Ze heeft me 19 jaar gesteund door dik en dun, en opeens is het weg.' Mompel ik. 'Liz.'

'Pap.'

'Ze is trots op je, ookal is ze ver weg, toch is ze dicht bij je.' Ik glimlach zwakjes papa is serieus de beste man die in mijn leven is. Oke Josh en Louis zijn ook wel oke maar papa staat toch op nummer een, en dat zal hij altijd blijven.

Na nog een lang gesprek besluiten Louis en ik naar boven te gaan. Ik ga op mijn bed zitten en Louis kijkt mijn kamer rond. Hij houdt een fotolijstje vast. De foto van mijn moeder en ik.

'Liz, gaat het?' Ik knik. Hij gaat naast me op bed zitten en ik laat mijn hoofd op zijn schouder vallen. 'Ik kan je beter laten voelen.'

'Maar het gaa-' zijn lippen op de mijne zorgen ervoor dat ik stop met praten. Hij duwt me zacht het matras in en zijn heupen bewegen over de mijne heen. Zijn lippen komen in mijn nek terecht. Mijn hand grijpt naar zijn haar waar ik vervolgens zachtjes aan trek. Mijn handen gaan naar zijn shirt, die ik uittrek. Hij glimlacht en kijkt me aan.

'Je bent zó mooi.' Hij trekt mijn shirt uit en drukt een kusje op mijn neus. Ik giechel en probeer zijn broek los te knopen, wat mislukt. 'Maar wat nou als je vader binnenkomt? Of je broer?'

'Dat gebeurt niet. Ze komen alleen in dringende gevallen de kamer binnen en dan kloppen ze. De enige die ons kunnen zien, zijn onze moeders.' Hij bijt op zijn lip.

'Best vreemd.' Hij duwt mijn broek omlaag en neemt mijn ondergoed subtiel mee. 'Je moeder die ziet dat je seks hebt.' Hij laat zijn heupen weer over de mijne glijden en trekt vervolgens zijn ondergoed uit. Ik breng mijn hand naar het nachtkastje en geef hem het condoom. Terwijl hij bezig is met dat, druk ik kusjes in zijn nek en bijt ik zachtjes in zijn huid. Hij kreunt en ik glimlach. Mijn vingertoppen gaan over zijn buik heen en vervolgens naar zijn arm, over de tattoeages.

'Ik wil er wel bij zijn als je Roos alles in details vertelt.' Ik schud lachend mijn hoofd. Het is echt een sukkel, maar wel de mijne.

————————————-

11juni2018