Unexpected

018

{ Liz Parker }

Als ik thuis kom ren ik gelijk naar boven en laat ik me vallen op bed, ik pak mijn telefoon erbij en stuur Mike en Claire een appje.

(We miss you Lizzie pis)

U: HELP SOS

Mike 😩: het is hier half 12 wat moet je.

U: LOUIS IK DHDJDH

Claire 🙈: mens ik wil slapen, wat is er zo belangrijk?

Mike 😩: zeg op..

U: LOUIS EN IK HEBBEN MISSCHIEN GEZOEND?

Claire 🙈: OMG ZIJN JULLIE NOU SAMEN?

Mike 😩: ik denk dat Louis haar gewoon gezoend heeft omdat hij het wilde, liz is er mee ingegaan maar wilt nog geen relatie, want hij moet zichzelf bewijzen is het niet zonneschijn?

Claire 🙈: als dit klopt eet ik m'n schoenen op

U: Mike heeft gelijk, fijne dag verder 💃🏼

///

'Liz! Meekomen jij,' ik word mee getrokken door Rosa en ik kijk haar vragend aan. 'Wat is er?' Lach ik. Rosa stopt met lopen en kijkt me strak aan. 'Wat hebben jij en Louis gisteren gedaan?' Het bloed stijgt naar mijn wangen en ik glimlach zwakjes. 'Helemaal niks,' mompel ik.

'Zeg op man jij bent vrolijk, Louis is vrolijk wat hebben jullie gedaan?'

'We hebben gezoend?' Fluister ik. Rosa haar ogen worden groot en ze kijkt me heel verbaast aan. Ik begin te lachen en hou mijn handen onder haar ogen. 'Haal je handen weg mens,' 'Nwah, zometeen vallen ze eruit.' Rosa slaat mijn handen weg en geeft me een duw. 'Hebben jullie nou wat?'

'Nee, snap niet dat jij dat zo graag wilt. Eigelijk haten wij elkaar maar toch houden wij van elkaar,' Rosa zucht en legt haar handen voor haar gezicht. 'Ookal ben  ik boos op hem dit komt uit de grond van mijn hart. Louis is een goeie jongen dus neem een relatie met hem, hij gaat je beschermen en hij laat je zeker niet zo snel gaan,'

'Ik wil dit heel graag Roos, maar ik weet het niet.. hij heeft heel vaak zijn lieve kant laten zien maar vervolgens ging het mis.' Zucht ik. 'En ik heb tegen hem gezegt dat hij het moet bewijzen.'

Rosa haar ogen gaan achter me en een grijns op haar gezicht is duidelijk te zien. 'Volgens mij gaat hij iets bewijzen,' lacht ze. Ik draai me om en zie Louis met een bos rode rozen naar me toe lopen, hij overhandigd mij de bos bloemen en ik pak het van hem aan.

'Godver waarom is Harry niet zo, dit is zo verdomd lief.' Gilt ze. 'Wat moet ik hier mee Louis? Ik ben op school.' Oke ik moet toegeven mijn hart gaat te keer en vlinders vliegen in het rond, ik ben een gelukkig persoon en ik ben blij dat Louis zich wilt en kan bewijzen. 'Je hebt ook zo iets als een kluis lieve Liz.' Ik kijk hem glimlachend aan. 'Dankjewel Louis, dit is heel lief, maar om de rozen in mijn kluis te leggen is zonde, ik ga vandaag even voor lul lopen.'

'Alles voor jou,' hij drukt een kus op mijn wang en loopt dan weg. Rosa staat naast me te lachen en ik ben even ik shook om het feit wat er net gebeurd is. 'Hij is zo lief, word een stel met hem alsjeblieft, mijn lilou hart is dan oke,'

'Lilou? Wat is dat nou weer voor naam?'

'Jullie shipnaam,' ik zucht en loop naar het lokaal waar we les hebben, als ik het lokaal inloop kijkt Adams me raar aan. 'Zo zo Liz, heb je een vriendje?'

'Nee mevrouw, er kwam net een koe aanlopen en die had die bloemen aan zijn nek hangen, en de koe wilde de rozen opeten dus ik heb ze van haar overgenomen,'

'Grapjas,'

'Het is echt waar, vraag maar aan Rosa!' De blik gaat naar Rosa die met moeite haar lach in moet houden. 'De koe heet Louise, ze staat op een boerderij hier twee kilometer verder op, ze ging aan de wandel en kwam een bloemist tegen, en die kocht de rode rozen. Toen kwam ze hier heen en gaf Liz de bloemen.' Mevrouw Adams zucht maar een grijns op haar gezicht komt tevoorschijn. 'Als jullie er niet waren he dames, dan zou ik niet eens meer lachen.'

Ik geef Rosa een highfive en ga dan op mijn plek zitten. Ik pak mijn telefoon er gauw bij en maak een snap van de bloemen die ik dan naar Mike, Claire en de rest van mijn vrienden op Snapchat stuur.

Louis komt het klaslokaal ingelopen en glimlacht naar me, ik glimlach terug en kijk vervolgens Adams aan die mij met een grijns aan kijkt. Ik haal mijn schouders omhoog en ik krijg een glimlach terug van Adams.

///
Ik loop het huis binnen en loop de woonkamer in. Ik zie papa en Josh op de bank zitten. Ik loop naar de bank toe en overhandig papa de bos met rozen. Hij neemt het aan en kijkt me verbaasd aan.

'Als mama nou begraven was had ik haar de bloemen gegeven, maar nu zijn ze voor jou,' antwoord ik. 'Hoe kom je hier aan?' Vraagt Josh.

'Louise de koe kwam langs en gaf me de bloemen,' lach ik. Josh staat op en trekt me mee naar de achtertuin, samen gaan we zitten op de bank. 'Vertel sis,'

'De rozen kwamen van Louis, ik ben verliefd hij is verliefd en hij wilt bewijzen dat hij mijn vriendje kan zijn, en dit was stap een.'

'Ik snap jou echt niet meer, eerst verbied je hem om te ademen en nu moet hij zich bewijzen?' Ik zucht. 'Ik wilde hem vergeten in Australië maar dat mislukte, ik ben eigelijk nog verliefder geworden. En je kan iedereen èèn tweede kans geven, jij hebt Lucy ook een tweede kans gegeven.'

'Ik hoop gewoon dat je gelukkig word, want je bent een kwetsbaar meisje.'

'En jij bent een irritant jong.' Josh aait over mijn hoofd heen en loopt naar binnen. Ik zie mijn telefoon oplichten en ontgrendel mijn telefoon en open whatsapp. Als ik zie dat Louis mij een appje heeft gestuurd maakt mijn hart een sprongetje.

Louis: Morgen haal ik je om half 8 op, zorg dat je makkelijke kleren aan hebt! Ik wil geen tegen spraak van je, en als je morgen andere afspraken had, zeg je die maar af. Tot morgen lieveling ❤️😘

U: Wie ben jij? 😈

Louis: Je toekomstige vriendje 🤭

U: Die ken ik niet 😏

Louis: vanaf morgen ken je hem wel.. 

     U: ohja, papa was blij met je bloemen 😝
Louis: hahah, dat is mooi. Zie je morgen 😍

U: Tot morgen 😊

Met een glimlach leg ik mijn telefoon weg, morgen heb ik een date met Louis. En jullie moesten is weten hoe blij ik ben op dit moment.

—————————————————————
❤️🤭

8mei2018