Unexpected

032

{ Liz Parker }

Nadat Louis en Eleanor weg waren heb ik papa gebeld om me op te halen van het vliegveld. Nu sta ik buiten te wachten op papa. Papa komt aanrijden en ik gooi mijn koffer in de achterbak, ik hooi de klep dicht en ga naast papa in de auto zitten.

'Waarom ben je niet gegaan lieverd?'

'Iets in mij zei dat ik me niet zo moet laten kennen, Louis en Eleanor zijn me achterna gegaan en hebben alles vertelt. Louis sprak de waarheid en ik heb zijn vertrouwen aangetast pap. Die jongen gaat me nooit meer vertrouwen. Ik ben echt een kut wijf.' Papa legt zijn hand op mijn bovenbeen en begint te lachen. 'Als die jongen echt van je houd dan vergeeft hij je wel, ik ben daar van overtuigd.'

'Waar komt dit opeens vandaan? Mama was altijd de gene die advies gaf.' Lach ik.

'Nou ja zeg Liz! Mannen kunnen dit ook.'

'Wij vrouwen kunnen dit toch beter, sorry pap je moet toch beter je best doen.' Papa kijkt me lachend aan en een lach op mijn gezicht is niet te missen. 'Ben blij dat je hier blijft, Liz.'

'Ik stiekem ook wel, maar papa ik ga ooit wel weer terug, voor goed.'

'Dat is de keuze aan jou en Louis.'

'Pap!'

'Grapje schat, moet je helemaal zelf weten ik sta achter je dat weet je!' Ik haal mijn wenkbrauw omhoog en kijk hem aan. 'Nee pap, je zit links naast me.' Grijns ik. 'Echt een kind van je moeder.' Zucht hij. 'Weet ik, pap.' Ik glimlach zwakjes.

Papa parkeert de auto voor het huis en ik stap uit de auto. Papa maakt de deur open en ik loop gelijk door naar de woonkamer, Josh zit op de bank met een van zijn vrienden en hij kijkt verward voor zich uit.

'Ik ben het echt hoor.' Lach ik. 'Wat doe jij nou weer hier, je hoort nu toch te vliegen?'

'Ja, maar sommige mensen hebben me op andere ideeën gebracht.'

'Wie?' Vraagt Josh nieuwsgierig. 'Niet zo nieuwsgierig doen, nee oke. Louis is me achterna gekomen en ja dat.' Mompel ik.

'Niet meer weg gaan he,' lacht Josh.

'Zomervakantie ga ik weer terug.' Mompel ik.

'Dan ga ik met je mee..'

——————
Ik sta bij het klaslokaal te wachten totdat Woods de namen opnoemt. Als hij mijn naam noemt loop ik de klas binnen. Ik ben zo benieuwd naar hun reactie. En vooral naar de reactie van Louis. Gisteren had ik tegen hem gezegt dat ik er snel weer zou zijn. Ik hoor meneer Woods mijn naam noemen en ik loop het lokaal in.

'Sorry meneer, maar ik ben er hoor.'

'Fijn ga zitten.' Ik kijk de klas rond en het enige plekje die nog vrij is, is naast Liam. Ik wil er nog liever uitgestuurd worden dan dat ik naast Liam wil zitten. Louis ziet aan me dat ik geen zin heb en hij gaat naast Liam zitten zodat ik naast Harry kan gaan zitten. Ik ga naast Harry zitten en zoek mijn tas door voor het Frans boek. Een harde zucht verlaat mijn mond en ik laat me hoofd op de tafel vallen.

'Alles goed daar Parker.' Hoor ik meneer Woods vragen. Ik steek mijn duim op en kom met mijn hoofd weer omhoog.

'Wat was dat,' lacht Harry. 'Een tik van Liz, als ze wilt nadenken of als ze iets vergeten is.' Rosa draait zich om en ik begin te lachen. 'Jup, Frans boek ligt thuis dus ik word er zo uitgestuurd.' Piep ik.

'Niet als je mijn boek neemt.'

'Ga weg Louis, je hoeft het niet voor me op te nemen, dus ga zitten.' Louis gaat zitten en kijkt me strak aan. Ik glimlach zwakjes en kijk vervolgens mee met Harry. Ik leg het schriftje voor mijn neus en maak de opdrachten. Na enkele minuten later staat Woods naast de tafel van mij en Harry en kijkt mij streng aan. Ik klap het schriftje dicht en kijk Woods aan.

'Ik ga me al melden.' Zucht ik. Ik sta op maar Woods houd me tegen. 'Blijf maar zitten.' Mompelt hij. Ik kijk hem niet begrijpend aan. Is hij soms hard op zijn hoofd gevallen? Hij doet anders nooit zo. Rosa kijkt me ook niet begrijpend aan en ik haal mijn schouders op. Iets klopt hier niet. Ik voel het gewoon. Er is iets overduidelijk mis met Woods. En ik ga hier achter komen, ookal is het niet vandaag dan maar morgen.

De bel gaat en iedereen stormt het lokaal uit, ik loop naar Woods toe en ga tegenover hem zitten.

'Waarom mocht ik blijven zitten?' Val ik met de deur in huis. 'Vandaag is de laatste dag dat ik les geef. Ze hebben mij ontslagen.' Met een mond vol tanden kijk ik Woods aan. 'En u wilde graag samen zijn met de klas, is het niet?'

'Ja Liz, vanaf morgen neemt Adams mijn lessen over en word meneer Jones jullie mentor.'

'Oh nee, niet die man.' Zucht ik.

'Wat is er mis met hem?'

'Hij is ook de mentor van Josh, en ik hoor soms verhalen nou daar word zelfs een koe niet gelukkig van.' Meneer Woods begint te lachen en ik sta op. 'Het allerbeste meneer, en wie weet tot ooit!'

'Dankjewel Liz, succes met alles! En let op jezelf, jij bent de sleutel die de deur opent naar het volgende pad.' Ik loop verward het lokaal uit.

Wat bedoelde hij daarmee?

———————
Jeetje mina wat een dag, ik heb vandaag examen gedaaan in banket en ik heb te horen gekregen dat ik me geen zorgen hoef te maken. Dus als ik het van de goede kant bekijk ben ik geslaagd voor mijn opleiding ☺️💪🏼

Oke dit was het wel weer, geniet er maar weer lekker van. Gegroet!

5juni2018