Unexpected

031

Ik zit aan mijn bureau met pen en papier voor me. Ik heb besloten om alleen een brief aan Rosa te schrijven, papa en Josh vertel ik het zometeen wel. Beter dan zo'n verdomde brief.

Lieve Rosa,

Het spijt me dat het via deze weg moet. Ik vertrek naar Australië, niet voor een paar dagen, niet voor een paar weken, maar voor altijd. Ik ben hier totaal niet gelukkig al hoopte ik dat wel te worden. In deze maanden is er heel wat gebeurt te veel om het eigelijk te zeggen. Mama, jij met je thuis situatie, Louis en ik... daarover gesproken het is klaar tussen mij en Louis hij vertelt de waarheid niet en ik zeg dat hij niet moet liegen. Onze werelden zijn zo verschillend en ik had gehoopt dat wij net zo gelukkig konden zijn als jij en Harry. Helaas. Alles verkloot door een verdomde zoen. Rosa wees niet boos op Louis dit is mijn eigen keuze. Ik ga je iedere dag bellen en appen dat is iets wat ik echt na ga komen! Ik hou van je, en het aller beste voor jou en de rest.

Dikke kus,

Elizabeth.

Ik leg mijn pen neer en stop de brief in de envelop die voor me ligt. Ik maak de brief dicht en zet de naam van Rosa erop. Ik laat de brief liggen en loop naar beneden.

Papa en Josh zitten op de bank en ik ga voor ze staan. 'Ik moet jullie wat vertellen.' Zeg ik. Ze kijken me niet begrijpend aan.

'Louis en ik zijn niet meer samen, of nou ja het werkt niet zo tussen ons zoals ik gehoopt had. En ik merk dat ik totaal niet gelukkig ben hier. Dus ik ga morgen anders overmorgen terug naar Australië. Niet voor een paar dagen maar voor goed.'

'Weet je het heel zeker meisje?'

'Ja pap, ik weet het zeker en ik weet dat jullie hier totaal niet mee eens zijn maar ik moet dit doen. Ik voel me echt niet gelukkig, terwijl ik had gehoopt van wel.' Zucht ik. Papa staat op en neemt me in een knuffel. 'Het spijt me zo, papa..'

'Je hoeft geen spijt te hebben, aan jezelf denken is het beste.' Ik druk een kus op papa zijn wang. 'Ik hou van je, onwijs veel.'

Josh kijkt me aan en ik loop ook naar hem toe. 'Sorry broertje,'

'Het is goed zo!' Ik glimlach naar Josh. 'Ik heb een brief aan Rosa geschreven wil je die morgen geven alsjeblieft?'

Josh knikt en drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Het komt goed zusje.'

———————-
{ Rosa Winters }

'Jo hebben jullie Liz gezien?' Vraag ik aan Harry en Louis die bij me staan. Ze schudden hun hoofd en ik zucht. Waar kan ze zijn? Ik zie Josh lopen en hij komt met een envelop deze kant op.

'Rosa, deze brief moest ik je geven hij is van Liz.' Josh geeft me de brief en loopt dan weer weg. Ik maak de brief open en begin te lezen.

'Godver.' Schreeuw ik.

'Wat is er?' Vraagt Louis. Ik kijk hem boos aan. Alweer is het hun gelukt om Liz weg te jagen. Alweer. Ze moeten echt gekroond worden. 'Liz is terug naar Australië.' Sis ik. Louis kijkt me geschrokken aan. 'Ach kijk niet zo, het is wel jou verdomde schuld omdat jij niet de waarheid kan vertellen.'

'Voor de zoveelste keer ik heb niet met Eleanor gezoend, ze bedankte me. En dat is het. Waarom zou ik Eleanor willen zoenen als ik Liz heb?'

'Correctie je had haar, ze weet niet meer wat ze met jou aan moet.' Zucht Rosa.

'Wanneer vertrekt ze?'

'Vertrekt wie?' Eleanor en Liam komen aanlopen. 'Liz, ze is terug naar Australië.' Zeg ik. Liam krijgt ene glimlach op zijn gezicht en loopt weg. Eleanor daar in tegen kijkt geschrokken. Ik zucht en loop van ze weg. Ze zoeken het maar uit. Ik ga ze niet meer helpen. Met helemaal niks meer. Als ze slim zijn gaan ze gewoon naar het vliegveld en vertellen ze de waarheid, het is maar een idee en ik hoop dat ze Liz tegen kunnen houden. Ze hoort hier thuis. In ieder geval ze hoort thuis in mijn leven.

———
Ik kom als laatste de klas ingelopen en ga naast Niall zitten. 'Waar zijn Louis en dat sinaasappel monster.'

'Naar het vliegveld, Liz tegenhouden.' Ik begin te lachen. 'Zijn ze toch niet helemaal hun verstand verloren. Ik hoop voor Louis dat hij Liz tegen kan houden, want je weet hoe ze is.' Lach ik.

'Ze is koppig, heel koppig.'

'Maar dat is Louis ook, als je het zo bekijkt horen ze echt bij elkaar.' Niall lacht en knikt dan. 'Precies ja.'

Ik hoop dat het Louis en Eleanor lukt om Liz weer thuis te krijgen.

{ Liz Parker }

Ik zit in de koffie zaakje op het vliegveld te wachten op mijn vlucht. Papa had me afgezet en is weer naar huis gegaan, hij had nog werk te doen maar hij wenste me veel plezier en geluk toe. Ik hou zo onwijs veel van die man. Hij is de enigste man in mijn hele leven die me nooit heeft laten vallen. Josh heeft me letterlijk laten vallen en dan moeten we Louis en Bruce zeker niet vergeten. Dat zijn serieus de twee ergste jongens in het leven. Het liefst andere meisje zoenen en jou laten vallen. Het is ze allebei gelukt, en eigelijk moeten ze er voor gestraft worden. Ik straf Louis ervoor om weg te gaan maar Bruce heb ik nog nooit gestraft. Ach laat maar zitten oude koeien uit de sloot halen heeft ook geen zin. Hij is het niet eens waard.

Vlucht 306 naar Australië vertrekt over 30 minuten, graag naar gate 17 gaan om je klaar te maken voor je vlucht! Ik herhaal. Vlucht 306 naar Australië vertrekt over 30 minuten, graag naar gate 17 gaan om je klaar te maken voor je vlucht!

Ik pak mijn spullen op en loop naar gate 17. Als ik opeens mijn naam hoor draai ik me om en zie ik Louis en Eleanor naar me toe rennen. Ik negeer hun en loop door naar de gate.

Mijn arm word vastgepakt waardoor ik wel moet stoppen en Louis en Eleanor staan voor me. 'Gaat het nieuwe stelletje vertellen dat ik moet blijven?'

'Liz luister, Louis en ik hebben nooit gezoend. Louis gaf mij een opdracht en ik bedankte hem daarvoor. Ik drukte een kusje op zijn wang. En meer is er niet gebeurt ik snap niet dat je dacht dat wij twee gezoend hadden. Ik wist het toch van jou en Louis? Ik wilde jullie twee niet uit elkaar halen..' zegt Eleanor.

'Het is je toch gelukt.' Mompel ik. 'Liz, ik hou van je, en het had echt niet zo mogen lopen. Onze werelden zijn verschillend maar toch ook weer niet.' Ik krijg een klein lachje op mijn gezicht en loop naar Louis toe. 'Het spijt me, heel erg. Ik had je gewoon moeten geloven. Maar alsnog ga ik naar Australië. Het spijt me oke?'

Louis drukt zijn lippen op de mijne en voor heel even voel ik me een gelukkig persoon. Ik haal mijn lippen van de zijne af en kijk hem aan. 'Dankjewel dat je de waarheid hebt vertelt Eleanor, je bent een goed mens. Let je op Louis?' Eleanor knikt en ik leg mijn hand op Louis zijn wang. 'Voor je het weet ben ik weer thuis.' Louis knikt en ik laat hem los. Ik pak mijn koffer vast en loop dan rustig verder naar gate 17 met Louis en Eleanor achter mij.

————————————-
Doei Liz tot ooit! 🙋🏼‍♀️✌🏼

3juni2018