" ဘာလို႔ထလို႔မရတာလဲ...."
ေျဖသံဘာမွလဲမၾကား လႈပ္လဲမလႈပ္နဲ႔ ၾကာေတာ့စိတ္မရွည္ေတာ့... AD အတင္းႂကြပီး ထလိုက္ေတာ့....
" မထနဲ႔ မထပါနဲ႔ဆို"
ဆိုပီးအသည္းအသန္တားေလသည္...
" ကြ်တ္....မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲကြာ... ငါဘာလုပ္ေပးရမလဲ...ဒီမွာငါ့ေခါင္းကြဲသြားပီလားမသိဘူး"
" ကြ်န္ေတာ့ သဘက္မရွိေတာ့ဘူး"
" ဟန္"
" သဘက္မရွိေတာ့ဘူးလို႔"
ထိုမွကြ်န္ေတာ္လက္ႏွင့္ထိထားေသာ ခႏၶာကိုယ္ အိအိေလးအားသတိထားမိေလသည္...
" ထပီးယူေလကြာ..."
"ကြ်န္ေတာ္ထရင္ခင္ဗ်ားၾကည့္မွာေပါ့ ..."
" ဟာကြာ အတူတူခ်င္းကို...မၾကည့္ဘူးကြာ မၾကည့္ဘူး"
"တကယ္ေနာ္ လံုးဝမၾကည့္ရဘူးေနာ္"
"အင္း" ဆိုေျပာမွာ ကေလးစုတ္က က်ံဳးထေလသည္...
ပီးမွ သူပိတ္စျဖဴနားေျပးပီးပတ္လိုက္ေလသည္...
အျမန္လိုေနလို႔လားမသိ...ခဏခဏျပဳတ္က်ပီး ပတ္မရျဖစ္ေနေတာ့ ကေလးစုတ္မ်က္ႏွာမွာ ရႈပ္မဲ႔ေနေတာ့သည္...ကြ်န္ေတာ္ကလဲ မၾကည့္နဲ႔ေျပာမွ ပိုၾကည့္ခ်င္တဲ႔သူဆို ေတာ့ သူထတာနဲ႔ မ်က္လံုးက Auto ပြင့္ပီးသားပဲ....
ကေလးစုတ္ပါးစပ္ကလဲ သူအား မ်က္လံုးမဖြင့္ရန္ ဘုရားစာရြတ္သလို အႀကိမ္ႀကိမ္ရြတ္ေနပီး
အဲအျဖဴစႀကီးအား ပတ္ေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ျကည့္တာ သူမသိ...ပတ္မရတဲ႔အဆံုး ကြ်န္ေတာ္ရွိရာ လွမ္းအၾကည့္ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ ၾကည့္ေနတာနဲ႔ ဆံုေတာ့
" အား...ခင္ဗ်ားႀကီး ကတိမတည္ဘူး"
ဆိုပီး ဝူးဝူးဝါးဝါးေအာ္ ရင္ သူပတ္တာမရတဲ႔ အဝတ္စက ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္ႏွာေပၚသို႕က်ေရာက္လာေလသည္,...
ပီးေတာ့ဗီဒိုဖြင့္တဲ႔အသံၾကားရပီး ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ေျပးသြားသည့္အသံပါထပ္ၾကားရသည္...
ကြ်န္ေတာ့မွာေတာ့ သူပစ္လိုက္တဲ႔ အျဖဴစနဲ႔ လံုးေထြးေနေတာ့သည္....
"ေဒါက္...ေဒါက္ ... ဒီမွာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္ဦးမွာလားမင္း "
