ကၽြန္ေတာ့တစ္ကိုယ္လံုးေရရႊဲေနသည္မို႔ Air Con အခန္းထဲေအးစိမ့္လာေလသည္.... ႏွာကလဲေခ်လိုက္ေသးသည္..... အကိုသည္ အေရးေပၚအခန္းထဲကထြက္လာပီးသည့္တိုင္သတိမရေသး.... ဘယ္ႏွစ္ရက္စာေလာက္အိပ္ေပ်ာ္သလဲမသိေပ...
" သားအိမ္ျပန္ အဝတ္အစားလဲရေအာင္...ထထ.... ခဏေနမွျပန္လာခဲ့မယ္... သားငယ္ေလးက သူ႔ေဘးမွာေနပီး သူလိုအပ္သမွ် လုပ္ေပးခ်င္တာမလား...... ေနေကာင္းေနမွျဖစ္မွာေပါ့...."
ေမလာေခၚေတာ့ ထလိုက္လာခဲ့သည္......
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားထူထူဝတ္ပီးေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ့လိုက္သည္.... ဒီညေဆးရံုမွာသြားအိပ္ရမည္....အကိုႏိုးလာရင္လဲ စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာရဦးမည္.... ေနာက္ထပ္ဘယ္ေတာ့မွ လမ္းခြဲဖို႔စကားမေျပာေတာ့ပါဘူးလို႔ ကတိေတြေပးရဦးမည္...
ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ ကိုယ္ေပ်ာ္ေနပီး တက္ႂကြေနေလသည္.....
တကုတ္ကုတ္လုပ္ေနေသာ ေမေနာက္ေက်ာအားဖက္ကာ.........
" ေမ... သားသြားေတာ့မယ္"
" ခဏေနပါဦး... ဒီမွာစြတ္ျပဳတ္ေလး လုပ္ေနတာယူသြားပါဦး... ဘယ္လိုေတြေတာင္ ေလာေနရတာလဲသားငယ္ရယ္...."
" မဟုတ္ပါဘူးေမရဲ႕ "
" ေျခေထာက္ကအဆင္ေျပရဲ႕လား..... ေဆးကိုေသခ်ာေသာက္ေနာ္... မေပါ့နဲ႔... အနာထဲပိုးဝင္သြားမယ္..
ေမကေလ... ေမ့သားငယ္ေလးကို ဒီေန႔ေလးေတာ့ အိမ္မွာနားေနေစခ်င္တာ.... "
" ဟိုမွာေဆး ေသခ်ာထည့္လာပါတယ္ေမရဲ႕ အရမ္းႀကီးမမ်ားပါဘူး..... ေျခေထာက္ေထာက္ရင္ နဲနဲနာတာကလြဲရင္အကုန္အဆင္ေျပတယ္ေမ....."
အရင္ကဆို နည္းနည္းေလးေနမေကာင္းျဖစ္တာနဲ႔ မေအနားမွာ တဂ်ီဂ်ီႏွင့္ ဂ်ီတိုက္ေနက် ကေလးငယ္က
အခုေတာ့ သန္မာျပေနလိုက္တာ..... အခ်စ္ေၾကာင့္ လူႀကီးေလးဆန္လာေသာ သားငယ္အားၾကည့္ပီးျပံဳးမိသည္...
..................
ကၽြန္ေတာ္သတိရရခ်င္းပဲ... ေဘးနားကလူေတြလိုက္ၾကည့္ရာ ကေလးရွိမေနေတာ့ လူကစိတ္ဓာတ္က်သြားရသည္... သူ႔မ်က္ႏွာေလးပဲျမင္ခ်င္ေနေတာ့လည္း....
ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ အေမက ကၽြန္ေတာ့ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္ကာ ဆံပင္ေလးအားသပ္တင္ေပးရင္း....
