ကေလးဆိုင္ေလးက ထြက္လာခဲ့ကာ မႏၲေလးသို႔ဆက္သြားရန္အတြက္ ရန္ကုန္ေလဆိပ္သို႔ျပန္လာခဲ့ရသည္.....
အစကေတာ့ ကေလးကိုေတြ႔ရင္ လြမ္းခဲ့
ရသမွ် အဆင္ေျပလိမ့္မယ္ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္.....
ေတြ႔ပီးေတာ့မွ ပိုပီးေတြခ်င္ေနတဲ့
အျဖစ္က ေျဖေဆးမ႐ွိသလို... ခံစားခ်က္ကကူရာကယ္ရာမဲ့.....
ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့လဲ ရန္ကုန္ကို ျပန္လွည့္ခ်င္
စိတ္ေတြမတရားဖိနွိပ္ကာ... အရင္က ကားကြင္းတြင္ ကေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို
ခိုးရိုက္ထားတဲ့ပံုအား ဖြင့္ျကည့္ရင္း အလြမ္းစိတ္ေတြ
ကိုတိုက္ထုတ္ေနရသည္....
မႏၲေလးေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ည ၇ နာရီေတာင္ရွိ
ေနပီ.... ေလဆိပ္ကေန ျမိဳ႕ထဲကိုဝင္ဖို႔ရာ ၁ နာရီ
ေလာက္ ကားစီးရမည္ဟု Hotel မွလာႀကိဳေသာ
ကားသမားေလးဆီက ၾကားရတာမို႔.... အိပ္ပီး
လိုက္လာခဲ့သည္....
Hotel ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အားျကိဳေနေသာ
Hotel ပိုင္ရွင္ နွင့္ Manager အားေတြ႔ဆံုကာ
စကားေျပာရေသးသည္.....
ကေလးနဲ႔ဖုန္းေျပာခ်ိန္ေလးေတာ့ပါကုန္ပါပီကြာ....
ေဆြးေႏြးလက္စကို ခဏရပ္ဖို႔ခြင့္ေတာင္းကာ
အသံMessage ျဖင့္ Viber မွ ကေလးအား
အေျကာင္းျကားရေသးသည္....
ကေလးေစာင့္ေနရေတာ့မည္......
" ကေလး... ကိုယ္အလုပ္နဲနဲ႐ႈပ္လို႔... အလုပ္ပီးရင္
ဆက္မယ္ေနာ္.... အရမ္းေနာက္က်ရင္ေစာင့္မေနဘဲအိပ္လိုက္ေနာ္ သိပ္ခ်စ္တယ္..."
ဆိုပီးပို႔လိုက္ေတာ့ see ျပေပမယ့္ ဘာမွအေျကာင္းျပန္
မလာေပ....
ကၽြန္ေတာ္လဲေဆြးေႏြးစရာမ်ား ဆက္ေဆြးေႏြးကာ
သူတို႔ဘက္ကေတာ့ ထမင္းဟင္းမ်ားနွင့္ ဧည့္ခံေလ
သည္....
" အကိုက.. Management ပိုင္းကိုလာစစ္
တာ နိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ေယာက္ျဖစ္မယ္
ထင္ထားေပမယ့္... အခုလိုျမန္မာျဖစ္ေနေတာ့
အေတာ့္ကို အံ့ျသေနတာ.....
ဒီလိုရာထူးက ေတာ္ရံုနဲ႔မရဘူးေလ...
ပီးေတာ့ ဒီက ညီေလးက အရမ္းငယ္ေသးေတာ့
မခ်ီးက်ဴးပဲကို မေနနိုင္ဘူး....
တစ္ဆက္တည္းစဥ္းစားမိတာက ဒီလိုေတာ္တဲ့လူ
ေတြ တျခားနိုင္ငံ အတြက္ပဲ အလုပ္လုပ္ေပးေနရ
တာျမင္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္......"
