အကိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ထပ္ပီး ခြဲခြါေနရေပမယ့္ မၾကာခင္အတူတူေနရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့အသိက လြမ္းရသမွ်ေျပေစသည္.... သတိရ ရသမွ်ေျဖသိပ္လို႔ရသည္...
အလုပ္ကိစၥေတြအပီးသတ္လႊဲဖို႔ရာ US ျပန္သြားသည္မွာ အခုဆို သံုးလျပည့္ဖို႔ ၄ ရက္သာလိုေတာ့သည္..အကိုလဲေန႔မအားညမအား အလုပ္လုပ္ေပးေနရသည္မို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နွစ္ေယာက္မဂၤလာကိစၥကို ေသေသခ်ာခ်ာပင္တိုင္ပင္ခြင့္မရခဲ့ေသးေပ.... ဒါေပမဲ့ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပံုစံေလးကိုေတာ့ အရိပ္အမြက္ေလးေျပာျပျဖစ္သည္...အကိုက ဘာမွေတာ့ျပန္မေျပာေပမဲ့အေလးအနက္ နားေထာင္ေပးရွာသည္...
မအားတဲ့ၾကားကတကူးတက video call ေခၚကာ ကၽြန္ေတာ့အား တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ပီး အခုမွပဲအေမာေျပေတာ့သည္ဟု ရင္ခုန္ေအာင္လဲေျပာတတ္ေသးသည္...
အကို႔ အေမကေတာ့ မဂၤလာပြဲကို ဘယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ေဆာင္ေဆာင္ အကုန္လံုး လုပ္ေပးမည္ဟုေျပာထားေပမဲ့လည္း ကိုယ္လိုခ်င္တာ ပကာသနေတြနဲ႔ဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ အတုအေယာင္ မဂၤလာပြဲမဟုတ္... ေယာက်ၤားနွစ္ေယာက္ေဆာင္တဲ့မဂၤလာပြဲကို နွစ္ဖက္မိဘကိုသာ အားနာလို႔တက္ေရာက္ခ်ီးျမွင့္ဖို႔လာၾကမယ့္လူေတြက ေနာက္ကြယ္မွာ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ခံရမွာမ်ိဳးလဲမလိုလားေပ....
လူ႔သဘာဝကိုက သူမ်ားနဲ႔မတူ တမူထူးျခားေနရင္ေတာင္ ေဝဖန္ခံေနရတဲ့ ဒီ Social Media ေခတ္ၾကီးထဲမွာ လိင္တူမဂၤလာေဆာင္ဆိုပီး Social Media ေတြမွာ ပလူပ်ံေနမွာျမင္ေယာင္ေသးသည္...ကိုယ္လိုခ်င္တာက ေအးခ်မ္းတဲ့ဘဝေလးကို အကိုနဲ႔အတူတူေက်ာ္ျဖတ္ခြင့္ရရင္ေတာ္ပီ.... ထိုေၾကာင့္ ဒီလိုႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မဂၤလာေဆာင္ဖို႔မလိုအပ္ေပ....
" ေဒါက္ေဒါက္..."
တံခါးေခါက္သံၾကားသည္မို႔ ေတြးလက္စအေတြးေတြရပ္ပစ္ကာ... တံခါးထဖြင့္လိုက္သည္...
" သားငယ္ေလး.....AD ေလးနဲ႔အဆက္အသြယ္ရလား.. ေမဖုန္းေခၚလို႔မရဘူး..."
" ဟင့္အင္းေမ... သူမအားလို႔ သားနဲ႔ဖုန္းမေျပာရတာေတာင္ ၃ ရက္ေလာက္ရွိပီေမ.....ဘာလုပ္ဖို႔လဲေမ.."
" ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူးကြယ္..... သား စေနေန႔က်ရင္ ေမတို႔ ျပည္ဘက္မွာ အလွဴေလးလုပ္ခ်င္လို႔... အလုပ္ကိစၥေတြျဖတ္ထားေနာ္.... ေအာ္ အဲေန႔က်ရင္ဒါေလးဝတ္... ေမဝယ္ထားတာ.... သားငယ္ေလးနဲ႔ဆိုသိပ္လိုက္မွာ....."
