" ဟယ္ဒီသားအမိေတြ ဘယ္ေပ်ာက္သြားလဲလို႔...
သမီး... ဟင္းရည္ေတြထည့္လိုက္ေတာ့ ...."
" Sorry မိေရ ဒီသားႏွစ္ကို ေျပာစရာနည္းနည္းရွိေနလို႔ပါ...."
ေမ သည္ ဟန္မပ်က္စကားေျပာေနေပမယ့္... မ်က္ႏွာေတာ့ မေကာင္းတာမို႔ ... ေအာင္ေလးကပဲ...
" မုန္႔ကဘယ္သူခ်က္ထားတာလဲ... အရမ္းေကာင္းတယ္..."
ဆိုကာ လက္မေထာင္ျပေလေတာ့.... ငယ္ေလးကပါ
" ဘယ္သူျဖစ္ရမလဲ... ေမေပါ့... ေမ... ကိုႀကီးက မိန္းမရေတာ့မွာမို႔ ေမ့လက္ရာေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး..."
ဆိုကာ ဝင့္ေႏွာက္ေလသည္...
ငယ္ေလးသည္ အေမ့ကိုသိပ္ခ်စ္သူမို႔ အေမမ်က္ႏွာမေကာင္းရင္ကို သူ႔မွာေနစရာမရွိသူျဖစ္သည္...
အခုဆိုပိုေတာင္ေနရက္ခက္ေနမွာအမွန္ပင္... အေမ မ်က္ႏွာမေကာင္းတာ သူေၾကာင့္ဆိုေတာ့လဲ...
အခုေတာ့လည္း အပူ႐ုပ္ကိုဟန္လုပ္ကာ ရယ္ရယ္ေမာေမာျဖင့္ အေမ့ကိုစေတာ့ အေမျပံဳးလာေလသည္..
ငယ္ေလးေရ... မခ်စ္သင့္တဲ့သူကိုခ်စ္မိလို႔ ကိုႀကီးတို႔ ငယ္ေလးအေပၚ ရက္စက္သလို ျဖစ္သြားရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္... တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္... ေအာင္ေလမွာ စိတ္မေကာင္းႀကီးစြာျဖစ္ရသည္...
ငယ္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ငယ္ငယ္ကတည္းက တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ ကာ ဘာလိုလဲ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ မေျပာလဲပဲ သိေနသူမို႔... ငယ္ေလး..ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားေနရလဲသိသည္.... အေမလည္းသိမွာေသခ်ာသည္....
........................................
ကေလးမ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး... ႏွာထိပ္ေလးေတြရဲပီး... မ်က္လံုးေလးလဲ အစ္ေနသည္.... ငိုထားတာမ်ားလား... ဘာလို႔လဲကေလးေရ.... ေနာက္ဆို ကိုယ့္အေပၚ မကြက္မဝွက္ပဲ ဆိုးလည္းတိုင္ပင္ ေကာင္းလဲတိုင္ပင္ဖို႔ ေျပာရမည္....
ဒီလူက ကေလးမွာရွိတဲ့ စိတ္ညစ္စရာ... စိတ္ရႈပ္စရာ အကုန္လံုးကို မွ်ေဝခံစားေပးခ်င္တာမို႔... တစ္ေယာက္တည္း က်ိတ္မွိတ္ပီး ခံစားမေနဖို႔လဲေျပာရဦးမည္...
ငိုခ်င္ေနတယ္ဆိုလဲ ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွာလာငိုလွည့္ပါ... ဒီလူက အၿမဲတမ္း ကေလးအတြက္ဆို ရင္ခြင္တံခါးဖြင့္ေပးမယ္သူမို႔........
