10ο κεφάλαιο

2.8K 143 39
                                    

[...]

Επιστρεψαμε στο σαλόνι...

Ειδαμε τον Μάριο να μας περιμένει, φαινόταν σαν... αγχωμενος...

Δεν έδωσα άλλο σημασία και πήγαμε να καθησουμε στις ίδιες θέσεις με πριν...

"Ολα καλά;" είπα άνετη με ενα χαμόγελο να κοσμεί το προσωπο μου.

"Ναι μια χαρά...Να μην το ξεχάσω, η μαμά σας μου ειπε να σας πω πως πήγε δίπλα σε μια γειτόνισσα επίσκεψη. Μάλλον θα αργήσει να έρθει..."

"Οκ"απαντησα χωρίς να πολυδωσω σημασία...

"Τέλεια"είπε χαρωπά η Εύη και τοτε έσκυψε στο αυτί μου και μου ψιθύρισε την φράση "ακόμα καλύτερα..." Τι να εννοούσε με αυτο άραγε;

"Λοιπόν, επειδή εγώ έχω μια μικρή δουλιτσα εξωτερικά απο το σπίτι, λέω να σας αφήσω να...τα πείτε"

Εγνεψα θετικά ξαφνιασμένη και συνέχισε.

"Να ξέρεις Μαριε μου πως χαρηκα παρα πολύ που σε γνώρισα. Δεν ξέρεις ποσο όμορφα νιώθω που επιτέλους η αδερφή μου ξεστραβωθηκε και βρήκε ενα πολύ καλό αγόρι..."ενω ο Μάριος δεν απάντησε. Αντιθέτως καθόταν ήσυχα με τα χέρια κόμπο, γνεφοντας θετικά.

Την ενημερωσα πριν πως δεν ειναι το αγορι μου και ουτε έχω αγόρι και αυτή το συνεχίζει...Που θελει να καταλήξει;

"Τέλος πάντων, καλη συνέχεια."είπε χαρούμενα ενω έκλεινε την πόρτα πίσω της...

"Γειαα" είπε ο Μαριος.

"Τα λέμε"είπα εγώ.

[...]

"Ωστε έτσι η Διευθύντρια μας. Τα έχει με τον γυμναστή. Μας κανει και την ηθική. Την προηγούμενη βδομάδα ήρθε στην τάξη μας και μας έκανε κήρυγμα, επειδή είδε δυο παιδιά στο διάδρομο να φιλιούνται, ενω εκείνη έβγαζε τα ματια της με τον γυμναστή."είπα σοκαρισμένη ακόμα και θυμωμένη ταυτόχρονα.

"Ναι, τους είδε ενα παιδί της 3ης λυκειου στις τουαλέτες του σχολείου. Η διευθύντρια του υποσχέθηκε να του βγάλει μέσο όρο 19 και 7 και εκείνος δέχτηκε, ενω ηδη τα είχε πει όλα αμέσως στην παρέα του. Μπροστά ήμουν όταν τα έλεγε."είπε όλο καμάρι.

"Εν τω μεταξύ ο γυμναστής είναι 35 ετων, οπως και η διευθύντρια. Ηταν συμμαθητές στο Λύκειο. Περίεργο, ε;"

"Οντως"

Επειδή εχετε χαθεί λίγο, να σας βοηθήσω... Πλεον είχε φτασει αργά το βράδυ, γύρω στις 11. Η αδερφή μου με την μαμά μου δεν είχαν επιστρέψει ακόμα και ήμασταν μόνοι μας στο σπίτι στο δωμάτιο μου και...μιλαγαμε. Μην φανταστείτε κάτι άλλο, γιατί σας ξέρω καλά εσάς.

The Badboy's Girl? Oh No...[υπό διόρθωση]Where stories live. Discover now