18ο κεφάλαιο

2.1K 102 51
                                    

*Πιο ταιριαστό τραγούδι δεν θα μπορούσα να βρω😄
Ελπίζω να σας αρέσει...

Δεν θέλει ρώτημα ποιος είναι...

Ο Ακης...

Φυσικά και θα ερχόταν για μια απάντηση την οποία πλεον εχω έτοιμη.

"Γεια. Ελπίζω να μη ενοχλω"

"Γεια. Οχι οχι δεν ενοχλείς. Είμαι με την Ιρις και βλέπουμε ταινία."

"Α οκ. Μπορω να περάσω;"είπε και έδειξε το εσωτερικό του σπιτιού.

"Ναι φυσικά"και του άνοιξα περισσότερο την πορτα να περάσει.

Η Ιρις δεν είχε ξαναδεί απο κοντά τον Ακη (γιατί όταν έτυχε και ήμασταν μαζί σήμερα που μου ζήτησε συγνώμη, ηταν γυρισμένος αντίθετα της). Εκανα τις απαραίτητες συστάσεις, ενω στην αρχη τον πέρασε για ξάδερφο μου.
Οταν άκουσε το όνομα βουρλωσε τα ματια σαν κουκουβάγια. Πετάχτηκε απο τον καναπέ οπου καθόταν και σταθηκε μπροστά του κοιτάζοντας τον εξεταστικά. Της έκανα νόημα διακριτικά να σταματήσει και ξανακαθησε στην θέση της. Δίπλα της, καθησα εγώ και απέναντι μου ο Ακης. Πάτησα το pause στην ταινία, στην τηλεόραση και πήγα να μιλήσω.

"Ακη είναι δύσκολο για μένα δεν ξέρω πως να το πω"

"Στα ελληνικά"πετάχτηκε η αλλη απο δίπλα και της έριξα ενα δολοφονικό βλέμμα που μπορούσε να σκοτώσει και συνέχισα.

"Πρωτον, θέλω να σου ζητησω συγνώμη για το σημερινό. Μου ήρθε λίγο ξαφνικό και ελπίζω να καταλαβαίνεις" του είπα ήρεμα και γλυκά.

Η διπλανή μου είχε πάρει στα χέρια την γαβάθα με τα πατατακια και τα έτρωγε οχι απλώς σαν να παρακολουθεί το πιο σπουδαίο έργο, αλλά έκανε και φασαρία 'κρατσα κρουτσα'με αποτέλεσμα να της τα πάρω απο τα χέρια.

"Ει"παραπονέθηκε

"Σκασμός"της είπα απότομα και το βουλωσε.

"Ναι καταλαβαίνω"απάντησε ο Ακης με χρονοκαθηστερηση, εξαιτίας της Ιριδας, θέλοντας εκείνος να συνεχίσει την κουβέντα ανάμεσα μας.

"Ωραία! Θυμάμαι που μου έκανες μια ερώτηση και ορίστε και η απάντηση"ειπα και έκανα μια παύση.

"Ναι Ακη, θέλω να είμαστε φίλοι αλλά είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζω πως ο φίλος μου τρέφει και αλλά αισθήματα εκτός απο φιλικά. Δεν ξέρω πως θα το διαχειριστούμε όλο αυτό" είπα προβληματισμένη και εκείνος έσκασε ενα χαμόγελο.

"Αννα, μου φαίνεται πως δεν εχεις καταλάβει καλά. Οτι και να είμαστε θέλω να είμαι διπλά σου, είτε φιλοι, είτε ζευγάρι. Με πληγώνει που θα σε βλέπω με άλλον και ξέρω πως δεν θα αισθάνεσαι και πολύ άνετα μπροστά μου να είσαι μαζί με τον Μάριο. Το γνωρίζω αυτό αλλά δεν μπορω να κάνω αλλιώς.
Σου ξαναειπα δεν ζητάω κάτι απο σένα μονο να σε βλέπω, να σε ακούω, να σου μιλάω. Θελω να βλέπω τα μάτια σου, να ακούω το γέλιο σου, να μιλάμε για οτι μας απασχολεί, θετικά και αρνητικά.
Σου υπόσχομαι πως οτι περνάει απο το χερι μου θα κάνω για να μην τσακωθω με τον Μάριο και γενικά να μην σε φέρω ποτέ σε δύσκολη θέση"

The Badboy's Girl? Oh No...[υπό διόρθωση]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora