The Badboy's Girl? Oh No...[υπό διόρθωση]

59ο κεφάλαιο

Έχοντας το μυαλό μου μόνο σε αυτόν, ακολουθώ την καρδιά μου.

Σε λίγα λεπτά βρίσκομαι έξω απο το σπίτι του...

"Γεια" φαίνεται έκπληκτος και χαρούμενος με την επίσκεψη μου.

Κατευθείαν ορμαω πανω του και σφραγιζω τα χερια μου στην πλάτη του με μια σφιχτή αγκαλιά.

"Σε αγαπάω και δεν θέλω να με αφήσεις ποτέ ξανά" τον κοιταω στα μάτια και εκείνος σαν χάνος.

"Ε;" μου κάνει και συνεχίζει να απορεί τι συμβαίνει.

"Έψιλον" κατεβαίνω απο πανω του "Ρε Ακη σου λεω σε ΛΑΤΡΕΥΩ! Ήμουν ηλίθια που σε κρατούσα αποστασιοποιημένο" παραδέχομαι.

Εκείνη την στιγμή εμφανίζει ενα χαμόγελο, ίσο με του τζόκερ.

"Πλάκα μου κάνεις;" προσπαθεί να κρύψει την χαρα του. Κουναω το κεφάλι αρνητικά.

"Συγνώμη συγνώμη συγνώμη... Δεν ξερω τι αλλο να πω... Είναι τελείως τρελό και ξαφνικό που εμφανίστηκα και λεω αυτα τωρα εδώ. Ζηταω μια αγκαλιά σου που απαρνιομουν απο εσένα στον εαυτό μου."

"Αννα ερχεσαι εδώ και μου κάνεις ερωτική εξομολόγηση, όπου πριν κοιμηθηκαμε μαζί και ακόμη πιο παλιά σε πεταξα εξω απο την ζωή μου. ΟΚ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΜΕΡΕΣ? Αποκλείεται να μην ειναι κάποιου είδους κακόγουστης φάρσας" χασκογελαει.

"Ειμαι ηλίθια και μπορώ να το λεω συνεχώς. Ταλαιπωρήθηκα αρκετά τα χρόνια που ειμασταν χωριστά και ευθύνομαι κι εγώ. Στην αρχή μονο εσύ με κατέστρεψες και μετά τον εαυτό μου η ίδια. Δεν συγχωρούσα το λάθος σου και είχα κλείσει τα ματια να δω την μετάνοια σου."

"Είσαι μωρό μου" χαμογελαει και το βλέμμα του κοιτά τα μάτια μου κι ύστερα τα χείλη μου επίμονα και το αντίστροφο συνεχώς. Τοποθετεί να χέρια του στα μάγουλα μου και ανεβαίνω στην αγκαλιά του.

"Δηλαδή τώρα τι κάνουμε;" τον ρωτάω σαν τον Αλεξ όταν ζητάει παγωτό.

"Είμαστε ξανά μαζί;" υποθέτει και με κοιτάει για να σιγουρευτεί.

"Φυσικά;" λέω.

"Ναι;" συνεχίζει.

"Οκ;" χασκογελαω.

"Είμαστε χαζα;"

"Λίγο;" αναρωτιέμαι.

"Καλα οκ τωρα βαρέθηκα" λέει και με βάζει στην αγκαλιά του.

"Μην με αφήσεις" παρακαλαω.

"Μα θα σκάσεις" χαλαρώνει ελαφρώς το κράτημα του.