The Badboy's Girl? Oh No...[υπό διόρθωση]

58ο κεφάλαιο

[...]

Οδηγώ στην πόλη με κατεύθυνση την νέα μου δουλειά. Ακόμη προσπαθώ να με συνηθησω στο τιμόνι.

"Ωπ συγνώμη" κοιτάω τον διπλανό μου οδηγό και σηκώνω το χέρι που παραλίγο να τον τρακαρω.

Είμαι όμως τοοοσο ηλίθια, που μέχρι να γυρίσω μπροστά μου ενας περαστικός, είχε χτυπήσει και πέσει κάτω. Γρήγορα κατεβαίνω να δω αν είναι καλά...

Μια έντονη κραυγή πόνου τρυπάει τα αυτιά μου κι όμως τελικά το άτομο είναι εντάξει...

Συνειδητοποιώ πως μόλις έριξα τον Ακη, που υποτίθεται είναι στην Θεσσαλονίκη...

"Είσαι καλά;" τον βοηθαω να σηκωθεί.

"Ναι μια χαρά" απαντάει καθώς κάνει έναν μορφασμο πόνου. Κρατάει το χέρι του και μάλλον το έσπασε...

"Το βλεπω" ειρωνευομαι και τον βάζω στο αυτοκίνητο μου. Τουλάχιστον αφού εχω μια ώρα κενό μέχρι να παω στο ραντεβού ας τον πάω στο νοσοκομείο.

Φτανω έξω απο το κτίριο και τον συνοδευω ως ένα δωμάτιο που του έδωσαν να περιμένει.

"Εχω πολλές απορίες Ακη... Πρώτον τι δουλειά είχες εκεί;"

"Εμμμ περπατούσα και ενα αυτοκίνητο που βλέπω πως οδηγείς έπεσε πάνω μου"

"Οχι, εννοώ στην Αθήνα" λεω συγκεκριμένα και ξεφυσαει.

"Ξέρεις, εχω άκρες παντού και μεταφέρθηκα Αθήνα. Έκανα καποια τηλεφωνήματα και μπουμ... ήρθα"

"Τι; Γιατί;"

"Για να είμαι κοντά σου... Εγω δεν τα παραταω εύκολα Αννα και το ξέρεις. Το έβαλα πείσμα να σε κερδίσω πίσω"

"Ναι γιατί ως γνωστόν είμαι δώρο που κερδίζει κανείς" ειρωνευομαι.

"Δεν το εννοούσα έτσι" κάνει μια γκριματσα νευρικότητας και ταυτόχρονα λίγο θυμού.

"Οτι να ναι... Λοιπόν, καλυτερα να φεύγω για να μην χάσω το ραντεβού" ενημερωνω και απομακρύνομαι απο αυτόν.

Ξαφνικά βρίσκομαι στην αγκαλιά του που -τι πρωτότυπο- με τράβηξε κοντά του.

"Τι ραντεβού;" λέει περίεργα.

"Ζηλεύεις Γιωργάκη;" περνάω τον αντίχειρα μου στο μάγουλο του, ελέγχοντας κάθε κίνηση μου.

"Εγώ;Ποτέ" αποφεύγει να με κοιτάξει στα μάτια.

"Ναι καλά... Για την δουλειά. Παίρνω κάποιες πληροφορίες και λογικά ξεκινάω τις επόμενες μέρες"