Αννα: Τρελοκομείο απο μόνη της... Κανείς όμως δεν την έχει γνωρίσει πραγματικά! Οι υποτιθέμενες φίλες της ή και η οικογένεια της, την πιέζουν χωρίς να το καταλαβαίνει και πως θα νιώσει την ελευθερία?
Νεα πρόσωπα και καταστάσεις θα μπουν στην ζωή της...
Βρισκόμαστε στην μέση της ταινίας και ο κακομοίρης ο Μάριος προσπαθει με το ζόρι να παρακολουθήσει. Βαριέται παρα πολύ σε σημείο που τον λυπάμαι κιόλας...
Εκανα κι εγώ την καρδιά μου πέτρα...
Τον σκουντηξα λίγο και τον ρωτησα.
"Μήπως θες να την βγάλω να δουμε καμία δράσης;"νόμιζα πως θα εσκαγε απο τα πυροτεχνήματα μέσα του όπως αλλες φορές αλλά μπαα...που τέτοια τύχη. Κι όμως κατευθείαν η χαρά του εξαφανίστηκε και είπε κάτι που νόμιζα πως μετα από αυτο θα ήμασταν γρήγορα στο νοσοκομείο.
"Δεν πειράζει σε λιγάκι τελειώνει" είπε προς έκπληξη μου και μου έσκασε ενα χαμόγελο, καθώς πέρασε το χερι του απο γύρω μου παίρνοντας με αγκαλιά.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
[...]
Προς το τελος της ταινίας άκουσα ενα θόρυβο απο έξω. Δεν έδωσα σημασία. Υστερα και δεύτερη φορά και παλι δεν ασχολήθηκα. Μετα και τρίτη. Που να βλέπαμε και θρίλερ...
Η αδερφή μου δεν είναι, γιατί τελικά θα κοιμόταν σε μια φιλη της...
Η μαμά αποκλείεται...
Για μισό...μήπως κανένας κλέφτης; σκέφτηκα καθως η ταινία έφτανε στο τέλος της και δεν ήμουν σε θέση να παρακολουθήσω.
Αμέσως τιναχτηκα σε αυτήν μου την σκέψη και σκουντηξα τον Μάριο.
"Μαριε ακούς τους θορύβους απο έξω; "
"Ποιους θορύβους;"ρώτησε με απορία σμιγοντας τα φρύδια του και τοτε ξανά χτύπησαν.
"Αυτους"είπα γουρλόνοντας τα ματια απο τον φόβο μου.
"Απο τον αέρα θα είναι"είπε ήσυχος, ενώ έχω είχα χεστει απο το φόβο μου.
"Ποιον αέρα; εξω κάνει 35 βαθμούς"
"Μην φοβάσαι ρε χαζουλικο. Εγώ είμαι εδώ."είπε για να με καθησυχάσει, όμως εγώ αγχωνομουν ακόμα περισσότερο.
![The Badboy's Girl? Oh No...[υπό διόρθωση]](https://img.wattpad.com/cover/139980652-64-k249106.jpg)