The Badboy's Girl? Oh No...[υπό διόρθωση]

44ο κεφάλαιο

"Δεν το ξέρεις;" σμίγει τα φρύδια του.

"Ποιό;"

"Είσαι έγκυος...Συγχαρητήρια" λέει απότομα με ενα ζεστό χαμόγελο.

"ΤΙΙΙ???" κάθομαι κοκαλωμενη στην θέση μου.

"Είσαι καλά; Θες λίγο νερό;" με ρωτάει το γιατρός δίπλα μου.

"Μια τεκιλα καλύτερα" κοιταω το πάτωμα επίμονα.

"Οοοοχι θα κόψεις ποτό, τσιγάρο, φαστ-φουντ κακι όλα τα σχετικά. Θα τρως υγιεινά και θα ασκείσαι. Θα πας και σε έναν γυναικολόγο φυσικά να σε παρακολουθεί" μιλάει μόνος του.

"Ναι ναι...Μπορείτε σαε παρακαλώ να με αφήσετε λίγο μόνη μου;"

"Και το αγόρι σου έξω;"

"Να έρθει σε πέντε λεπτά πείτε του" λεω και φεύγει βιαστικά απο το δωμάτιο, αφήνοντας με με αυτό.

Πιάνω ασυναίσθητα την κοιλιά μου και την φαντάζομαι σιγά σιγά να φουσκώνει.

Από τώρα; Και γιατί τώρα;

Βρίσκομαι στην ίδια κατάσταση με την Ιρις που ήταν πριν λίγους μήνες, μόνο που έχουμε περάσει σε σχολές και εκείνη σίγουρα έχει τον Μάριο. Εγώ; Εγώ ποιον έχω; Μου είχε ξεκαθαρίσει πως δεν θέλει παιδί...

Πως θα του το πω; Τι θα γίνει;

Σκέφτομαι όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα...

Εκείνη την στιγμή μπαίνει μέσα ο Ακης και πέφτει με φορά πάνω μου.

Νιώθω την πιο σφιχτή και οικεία αγκαλιά που με έχουν πάρει ποτέ...

Θα έκανε κάτι τέτοιο στο παιδί που δεν θέλει;

"Πως είσαι;" Με διακόπτει απο τις σκέψεις μου.

"Εεε καλά είμαι. Εσύ;" λέω.

"Ναι. Θα σου πω λεπτομέρειες μόλις πάμε σπίτι" μου λέει και κατευθύνεται προς το τραπεζάκι να μου δώσει τα ρούχα που μου έφερε απο το σπίτι και να πάρει αυτά με τα αίματα.

Σε λίγα λεπτά ειμαι έτοιμη και βγαίνω εξω απο το δωμάτιο.

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και τα πρώτα τρια λεπτά είμαστε σιωπηλοί.

Σπάει την ησυχία λέγοντας μου τι έγινε και πως πριν λίγο έμαθε πως αυτην την υπόθεση την είχε αναλάβει το FBI και είχε έναν μυστικό πράκτορα που δεν θα πληροφορηθούμε ποιος ήτανε.

Τον παρακολουθώ με προσοχή για να ξεχαστω λίγο και παρατηρώ κάθε σύσπαση του προσώπου του με κάθε του λέξη, έκφραση...