AFTER 10 YEARS: First Love (COMPLETED)

CHAPTER 30

"Pfft, akala ko ba magluluto ka?" Sinamaan ako ni Froggy ng tingin, nag pa deliver kasi sya sa isang restaurant pfft

"Shut up or I'll kill you!" Pfft tumango nalang ako, tinititigan ko syang mag lagay ng pagkain sa plato ko, wahhh parang ang sarappp

"Keith, right handed ako *pout*" nilingon nya ako sabay tinaasan ako ng kilay

"And so?" Medyo irita nyang sabi, tinignan ko naman sya at nag puppy eyes with pout hehe,

"Subuan mo ako please?" Nanlaki naman yung mata nya, sabay Bigay sa akin ng pinggan na may pagkain

"No way tss" grabe naman sya, huhuhu para subuan lang ako eh

Kinuha ko nalang yung kutsara gamit ang left hand ko, ang hirap huhuhu

Nakakatakam pa man din yung food, kaiyak huhuhu

"Tss, give me your spoon" lumapit sa akin si Froggy kaya binigay ko yung kutsara ko sa kanya wihhh hihihi

"Open up tsss" ang maldita naman nito, huhuhu

Ngumanga naman ako, hehe sinubuan nya ako

"Keith *munch* ang sarappp*munch*"

"Don't ever talk if your mouth is full" alintyana nya sabay subo ulit sa akin, ngumiti naman ako hihihi

"Kumain ka na din" sinusubuan nya lang kasi ako, nakaka guilty kasi di manlang sya nakakakain. Ginugutom ko ang prinsesa ko huhuhu

"Not until you finish this" wala manlang sweetness sa boses nya, huhuhu kailan kaya sya magiging sweet sa akin?

Nung naubos ko yung pagkain ko pinapunta nya na ako sa sala, kakain na daw sya tapos maghuhugas ng pinggan pfft, marunong kaya sya? Hahaha

"Mickei yung Mimi mo, marunong ba yun maghugas ng pinggan?" Tanong ko kay Mickei habang hinahaplos yung balahibo nya

"..." Ganern talaga? Si Mimi nya kinakausap nya tapos ako iniisnob nya? Tss

"Kung si Mimi kinakausap mo tapos akong Dada mo iniisnob mo? Di kita kinupkop para bastusin mo ako ah" inis kong sabi, kanina ang ganda ng kwentuhan nila ni Froggy tapos sa akin no comment?

"..." Waw hanep, di nya ba alam na kung di ko sya pinagpipilitan wala sya dito ngayon? Wala syang utang na loob

"Hoy ano ba Mickei! Kausapin mo nga ako tsss" Manang mana sa Mimi nya itong pusang ito ah

"..." Huhuhu ano bang meron sa akin na ginaganito nila ako huhuhu

*Clank*

Nagulat ako ng may narinig akong nabasag sa kusina kaya nagmamadali akong pumunta dun

"SHIT! Aishhh!" Pfft sabi ko na nga ba eh, hindi sya marunong maghugas ng pinggan

"Okay ka lang Keith? Iwan mo na muna yan, tawagan nalang natin yung dishwasher mo" tinignan nya ako ng masama, huwaw huhuhu ako na nga itong concern, sinasaktan nya pa ako sa tingin huhuhu

"Tss, stay out of this, I can do this" sabi nya sabay pinulot yung basag na baso, hayyy

"Baka mabugbog k-"

"Ouch the hell!" Omo sabi ko na nga ba eh! Bakit ba kasi ang tigas ng ulo nitong girlaloo na ito tss

"Ako ng bahala dyan Keith, linisan mo na yang sugat mo" omo huhuhu dumudugo yung kamay nya

"No, stay out, I can't let you touch this f*cking broken glass" di nya ba nakikita na tumutulo na yung dugo sa kamay nya?! Kainis talaga, lalapitan ko n-

"I said stay out of this, do you want to get hurt?!" Manhid ba talaga itong girlaloo na to?!

"Ikaw nga tong dumudugo na yung kamay, ikaw na nga itong nasasaktan tapos yan pa yung sasabihin mo, Keith naman!"

"Tss, I can never let you get hurt again, so back off!" Dapat masaya akong naririnig yan mula sa kanya pero hindi mas lalo akong naiinis, naiinis ako kasi nakikita kong nasasaktan sya, naiinis ako kasi mas pinapahalagaan nya pa ang mga kaibigan nya kaysa sa sarili nya

"Tignan mo kaya yang kamay mo! Hindi ka sanay sa mga bagay na ganyan! Binuhay kang isang parang prinsesa tapos ng dahil lang sa akin kaya mo yang gawin?! Keith! Hindi ka sanay na masaktan! Kay-"

"Sa tingin mo ba hindi ako nasasaktan? Oo Mendez, mayaman kami, sa sobrang yaman kaya naming gawin ang lahat! Pero alam ko ang pakiramdam ng sakit! nasasaktan din ako ng higit pa sa sugat na to! Ilang beses na akong muntik mamatay, ilang beses na rin akong naka witness ng mga mahalagang tao na namatay ng dahil sa isang tulad ko!"

Dapat umiiyak sya ngayon, pero hindi, malungkot yung boses nya pero emotionless yung facial expression nya,

Bakit? Bakit parang hindi nya nalalabas ang tunay nyang nararamdaman?

"Mendez, Okay lang sa akin na masaktan ako wag lang kayo, wag lang ang mga taong mahalaga sa akin. Mendez, hindi ko kayang patawarin ang sarili ko kung masasaktan man kayo, kaya kung pwede lang, umalis ka na muna sa harapan ko dahil mas naiinis ako sa sarili ko pag nakikita ko yang pilay mo"

Kahit ayaw ko umalis ako dun, ayaw ko din na makita nya akong umiiyak, ang tanga ko, hindi ko manlang naisip yun,

Mahalaga ako sa kanya, no, kami sa kanya,

Bakit pakiramdam ko sinosolo nya lahat?

Why do I feel so fragile?

Mas gusto nyang sya ang masaktan kaysa sa makita nya kaming nasasaktan at dahil yun sa ayaw nya kaming mawala sa kanya huhuhu

Bakit sya ganun?! Wahh huhuhu