Love effect

15_Zweetsokken-ijs

 15_Zweetsokken-ijs

Ik glimlachte beleefd naar Nora en Dirk, de ouders van Tim.

Het was ondertussen vrijdag, de dag dat ik met Tim meeging om met zijn ouders te praten over het baantje. We bevonden ons in de inmiddels gesloten ijsjeszaak om de nodige zaken te bespreken.

Het was een gezellige plek, niet al te groot maar wel leuk ingericht. De vloer had een licht beige kleur, met zwarte ruitjes op. De muur had dan weer een lichtgele kleur met rode lijnen.

Er hingen spiegels aan de muur. Voor de spiegels stond een aanrecht daar op de kassa. Naast het aanrecht zag je allerlei soorten ijs. De tafels waren rond, en hadden een beige kleur, net als de comfortabele stoelen. En het leuke was dat er een ook jukebox aanwezig was.

Nora was op het eerste zicht heel vriendelijk. Ze was aan de brede kant, maar had prachtig lang, golvend blond haar. Ze droeg een rood zomerkleed, wat haar erg goed stond.

Ik merkte dat ze niet zo op haar zoon Tim leek. Maar Dirk had dan weer meer weg van Tim.
Hij had ros haar, dezelfde kleur dat Tim had voordat hij het rood kleurde.

Ook had hij dezelfde vriendelijk ogen, maar zijn neus was wel totaal anders. Hij had een grote bolle neus. Ja, ik keek naar neuzen, wat was daar mis mee?

‘Dus, waarom zou je hier willen werken?’ vroeg Dirk.

Ik slikte even en nam een slok van mijn glas cola dat Nora me had gegeven.

‘Het lijkt me wel leuk, werken in een ijsjeszaak.’ Vertaling: ik fietste tegen iemand zijn auto waardoor ik zeshonderd euro moest ophoesten en ik kon wel een baantje gebruiken.

‘Tim heeft al veel over je verteld, en je lijkt me wel een goede bijdrage aan de zaak. Ik bedoel, je lijkt me geen onhandig iemand. Of heb ik het fout?’ zei Nora en keek me vragend aan. Wat had Tim allemaal over me verteld? Dat ik een vogelhuisje in elkaar had getimmerd of dat ik kon koken?

‘Uhm, ja hoor. De handigste die er is,’ loog ik en net op dat moment moest ik natuurlijk mijn cola glas om stoten door met mijn arm te zwaaien.
‘Dat deed ik expres,’ lachte ik nerveus, en pakte snel wat servieten die op tafel lagen en begon snel alles op te kuisen.

Tim lachte mee, maar ik gaf hem een waarschuwende blik, waarna hij abrupt stopte.

‘Schep eens een bol ijs op. Laat zien wat je kan,’ stelde Dirk met een glimlach voor.

‘O-oké.’ Dat kon ik wel, zo onhandig was ik ook weer niet, toch?

We stonden op en ik liep naar het ijs, gevolgd door de rest die me afwachtend aankeken.

Ik voelde me zenuwachtig, en dat maakte me meestal extra onhandig. Laat dit alsjeblieft goed aflopen.

Eerst nam ik een hoorn en dan de ijsschep. Ik schepte een vanillebol. Dat lukte nog goed, en tot mijn verrassing kreeg ik de bol perfect op de hoorn.

Trots glimlachend keek ik naar Dirk en Nora, die goedkeurend knikte.

‘Je mag het opeten hoor, je gaat nog veel ijs mogen scheppen als je de baan krijgt.’

Als. Daar was het woord. Als ik de baan kreeg. Laten we hopen dat ik het krijg, want ik heb het geld echt nodig.

Ik nam een likje van het ijs, en een vieze smaak kwam in mijn mond. Het smaakte nog erger dan de pannenkoeken en tomatensoep van Tim en mij. Het leek wel te smaken naar… naar  zweetsokken. Yep, zweetsokken die in een vies toilet waren gevallen en weer opgevist.