Love effect

22_Spreid je vleugels

 22_Spreid je vleugels

‘Ik ga tv kijken. Bye losers. En Alice, geniet van je donuts,’ zei Isabel plagerig. Ze krabbelde recht en snelde naar de tv. Maar niet alvorens ze de donut die ik daarnet nog van haar had afgepakt, uit mijn hand griste. Ik had toch een doos donuts, dus het maakt eigenlijk niets uit.

Snel stond ik recht en deed een stofje van mijn broek, om vervolgens Kyle aan te kijken die een beetje ongemakkelijk glimlachte.

‘Dat had je eigenlijk niet mogen zien, ik die met mijn zus om een donut vocht,’ zei ik met een flauwe glimlach. ‘En hier sta jij dan.’

‘Ja hahaha, ik eh, heb donuts bij,’ zei hij en zijn glimlach groeide een beetje terwijl hij de doos donuts voor zich uit hield. ‘Dus je hebt voor niets moeten sneuvelen in de donutoorlog,’ grapte hij, maar daar faalde hij totaal in, want hij was de enige die lachte om de grap. Dat maakte de hele situatie nog wat ongemakkelijker.

Een week dat ik hem niet gezien had. Een hele week. Alles tussen Jess en mij was terug goed. Maar wilde dat zeggen dat ik Kyle terug een kans moest geven? Uiteindelijk was de relatie tussen Jess en mij voorbij, dat wel.

‘Bedankt voor de donuts,’ zei ik en probeerde een glimlach op mijn gezicht te toveren. Ik nam de doos aan, en een stilte viel. Niet wetend wat te zeggen keken we elkaar aan. Hij verbrak uiteindelijk de stilte.

‘Gaat het een beetje met je? Heb ongeveer gehoord wat er allemaal gebeurd is… Hevig zeg.’

‘Het gaat al wat beter met me. Het is vooral Collen waar ik me grote zorgen om maak. Maar kunnen we het over iets anders hebben? Kom anders mee naar mijn kamer, dan kunnen we daar RUSTIG praten!’ riep ik dat laatste uit, kijkend naar Isabel die de tv weer veel te luid had staan.

‘Zwijg, Alice! Ik probeer te volgen dat Ratje Rat zoveel mogelijk pinda’s in zijn mond kan steken. Echt een leuke tekenfilm!’ zei het kleine meisje dolenthousiast.

‘Ratje Rat?’ zei ik vragend en haalde een wenkbrauw op.

‘Meen je die? Ratje is zijn voornaam en Rat is zijn achternaam of wat? Hoe droog!’ Ik schoot in de lach en Kyle grinnikte wat mee.

Isabel rolde met haar ogen maar meer respons kwam er niet, dus gingen Kyle en ik maar naar mijn kamer. ‘Mam! Ben op mijn kamer!’ riep ik nog naar Chantal, terwijl ik de trap op liep.

‘Is goed!’ riep ze vanuit de keuken terug.

Eenmaal op mijn kamer liet ik me vallen op mijn bed, terwijl ik de doos donuts stevig omklemde. Kyle ging op de hoek van het bed zitten, terwijl er nog steeds een gespannen sfeer hing tussen ons.

‘Wil je trouwens iets drinken?’ vroeg ik maar.

‘Water is goed.’

‘Plat of bruis?’

‘Plat.’

Ik liet de donuts achter en liep naar de keuken.

‘Dus…,’ zei mijn moeder die in de keuken de vaatwasser zat in te laden. Ze keek me even veel betekend aan. Fronsend keek ik haar aan, niet wetend wat ze met die blik bedoelde.

‘Kyle en jij…’

‘Mam!’ Ik pakte een fles met plat water en draaide de dop open.

‘Wat? Ik kan aan de blik in zijn ogen zien dat hij je leuk vindt. Ik herken dat soort blikken in de ogen van jongens, heb vroeger zat vriendjes gehad,’ zei ze schouderophalend.