Love effect

20_Russische kogelvis & misvormde pizzadoos

20_ Russische kogelvis & misvormde pizzadoos

'Ik heb een grote liefde voor kaas,' antwoordde Flynn nadat ik had gevraagd wat zijn lievelingseten was.

'Geef me kaas en ik ben blij. Eet kaas recht voor mijn neus zonder te delen, en je bent niet meer veilig.' Omdat hij me doodserieus aankeek, schoot ik in de lach.

'En wat is jouw lievelingseten?' vroeg hij benieuwd.

'Donuts,' grijnsde ik breed. Hij haalde zijn wenkbrauwen op.

Bedoel je die?'

'Ja, hoezo?' vroeg ik schouderophalend en propte een handvol popcorn in mijn mond.

'Donuts zie ik als een snack. Niet bepaald als iets dat de honger stilt.'

'Zegt degene wiens lievelingseten kaas is,' kaatste ik terug, wanneer ik de popcorn had doorgeslikt.

Beledigd keek hij me aan, alsof ik hem net voor iets ergs had uitgescholden.

'Wat? Kaas vult! Je kan ook verschillende gerechten maken met kaas. Zoals macaroni met kaas. Kan je macaroni maken met donuts? Even nadenken.. Neen.'

Net toen ik wat wilde terug zeggen, werd het donker in de zaal en startte de reclame.

We waren in de cinemazaal en we gingen een horrorfilm zien. Ik had een grote hekel aan horrorfilms, maar Flynn wist me te overhalen om met hem mee te gaan.

We waren een week verder sinds het hele gebeuren met Collen's vader. Zijn vader was opgepakt en zat nu in de gevangenis wegens kindermishandeling. De moeder van Collen zat nu in een afkickkliniek voor haar alcoholverslaving, want ook zij had door dat het zo niet verder kon. De villa waarin Collen woonde, werd nu verkocht zodat ze met dat geld een ander huis konden kopen. Wel iets kleiner, maar toch groot genoeg. Zo hadden ze ook ineens geld genoeg.

Collen logeerde nu bij zijn tante. Heel deze week was hij niet naar school gegaan. Jess en ik waren ook thuis gebleven. Gewoon om even te bekomen van alles wat er gebeurd was en om Collen zo goed als mogelijk te steunen. Ondertussen zag hij er al iets beter uit, maar toch was hij nog niet helemaal de oude.

Van Kyle had ik heel die week niets gehoord, maar ik wist wel dat het als een lopend vuurtje door de school ging wat er was gebeurd. Hoe iemand er was achter gekomen wist ik niet. Waarschijnlijk zal ik nog wel iets horen van Kyle. Dat wist ik zeker.

Woensdag was ik gaan werken, want dat leidde me wat af. En die dag kwam Flynn, samen met zijn zus Anisha naar de ijsjeszaak. Via Tim had Anisha gehoord wat er gebeurd was, en ze was helemaal bezorgd om me, wat erg lief was. Flynn had toen voorgesteld om met hem naar de bioscoop te gaan. Het zal me deugd doen, had hij me nog verzekerd. En tot nu toe amuseerde ik me wel met hem.

Jess en ik hadden door heel de situatie, alles bijgelegd. Maar we bleven vrienden, nets meer, niets minder.

'Snap jij dat nu? Al die belachelijke reclame over auto's? De man rijd daar over de weg en stopt omdat er een stier op de weg staat. Dan mompelt hij wat in het Engels, wat ik niet eens verstaan heb, keert om en rijdt weg. Sommige reclame slaat op kaas,' zei Flynn niet begrijpend.

'Ik begrijp je frustraties. En echt, ik hoop dat ik geen nachtmerries krijg van deze horrorfilm.'

'Wil je mijn handje vast houden tijdens de film?' plaagde hij me met een uitdagende grijns.

Ik rolde met mijn ogen en schudde met mijn hoofd. 'Nee bedankt, ik red me wel.'

Maar dat deed ik dus niet. Deze horrorfilm was zo verschrikkelijk eng.