Love effect

28_Elegant?

28_Elegant?

We hadden nog een leuke dag in de Zoo, maar aan alle leuke momenten kwam een einde.

Neem nu dit moment. Ik zat in de zetel, met Yaki op mijn schoot, terwijl mijn moeder tegen me schreeuwde.

‘Hoe haal je het zelfs in je hoofd om te gaan spijbelen, Alice? Wat is er toch met je aan de hand?! Eerst moet je de eerste schoolweek al naar de directeur komen, en nu spijbel je? Ik ben je puberaal gedrag meer dan zat!’ riep ze diep teleurgesteld.

‘Ik moest gewoon even weg van school. Er was van alles gebeurd die dag, en als je eens een second zou stoppen met roepen tegen me, had ik je al lang kunnen vertellen wat er aan de hand is! Ik weet dat ik niet mocht spijbelen, maar ik kon het even niet meer uithouden op school.’

Chantal keek me strak aan in de ogen en zuchtte uiteindelijk.

‘Wat is er dan gebeurd? En waarom nam je je gsm maar niet op? Je hebt geen idee hoe bezorgd ik om je was.’

Op dat moment kwam Jens terug van de keuken met een glas water in de hand, en gaf dat aan mij. Ik bedankte hem en nadat ik een slok had genomen, vertelde ik ze alles. Behalve de kus tussen Time en mij liet ik weg. Van dat ik vast zat in de jongenstoiletten met een kapotte gsm en over Collen, dat ik hem had geslagen, vertelde ik ze wel. Als laatste vertelde ik ze dat ik met Kyle naar de Zoo ging.

Ze luisterden aandachtig, en wanneer ik eindelijk was uitverteld, keek ik ze één voor één aan.

Beiden keken bezorgd. ‘Wat heb jij veel meegemaakt op één dag. Als Collen je blijft pesten, moet je er met de directeur over praten. Over je kapotte gsm, je zult voorlopig je oude gsm mogen gebruiken. En je zult zelf moeten sparen voor een nieuwe. Wat het spijbelen betreft, ik ga ze verwittigen dat je terecht gekomen bent. Besef je wel dat we bijna de politie hadden verwittigd?’ ratelde mijn moeder aan één stuk door.

‘Collen pest me niet, mam! Hij irriteert me gewoon. Ik kan prima voor mezelf opkomen en heb daar de directeur niet voor nodig. Het spijt me dat ik heb gespijbeld, het zal niet nog eens gebeuren. Maar… Hoe zit het nu met de weddenschap? Ik ben onhandig geweest. Mag ik alsjeblieft Yaki houden? Alsjeblieft, mam?’ vroeg ik met de beste smeekblik die ik in huis had. ‘Laat haar de kat toch houden, het is zo’n lief beest,’ zei Jens er bovenop.

Chantal keek van Yaki naar mij en terug. Luid zuchtte ze en ik herkende haar zucht. Het was haar je-krijgt-je-zin zucht.

‘Goed dan, je mag hem houden omdat je vandaag zo’n moeilijke dag had, en er waarschijnlijk nog meer van zulke dagen zullen komen,’ gaf ze me mijn zin.

‘Bedankt! Ik hou van je!’ riep ik blij uit en sprong van de bank, waardoor Yaki van mijn schoot viel.

Ik gaf haar een knuffel. ‘Mag ik er ook nog bij?’ vroeg Jens. Zonder op een antwoord te wachten, knuffelde hij ons ook.

Het was vrijdag, en ik lag nog steeds ziek in mijn bed.

Sinds dinsdag was ik niet meer naar school gegaan, want ik had last van een griepje.

Vandaag ging het al vele beter, maar dit was meer een hersteldagje.

Volgende week maandag moest ik weer naar school gaan. En ik zag er echt tegen op. Zouden de mensen nog steeds over me praten? Vast wel.

Waar ik vooral om baalde, was dat ik mijn eerste werkdag gemist had. Normaal gezien moest ik woensdag gaan werken. Al  begrepen Tim en zijn ouders het wel. Morgen was weer een nieuwe werkdag, en dan was ik wel van plan te gaan.

Nu lag ik in mijn bed een zak chips leeg te plunderen. De buikpijn was dan ook al zo goed als verdwenen.

Yaki lag zoals gewoonlijk op mijn bed, en ik streelde de naakt-kat.  Ik had al met Femke en Ivy gepraat via facebook. Sinds mijn plotse verdwijning die dinsdag, waren ze meteen bezorgd. Ze hadden Collen de volle laag gegeven, omdat ze vonden dat het zijn schuld was. Ivy had hem blijkbaar uitgescholden voor half opgegeten kippenbout, waar ze dat scheldwoord vandaan haalde wist ik niet. Ik wist zelfs niet of je het onder de categorie scheldwoorden kon plaatsen.

In ieder geval waren ze opgelucht dat ik niet ontvoerd of verongelukt was. Met Kyle had ik echter niet meer gesproken. Mijn oude gsm was ik kwijt gespeeld, dus ik kon hem geen sms sturen. Zijn nummer was ik trouwens ook kwijt, al had Femke me die gisteren nog gegeven. Maar dat had niet veel zin zonder gsm.

Hoe zou het met hem gaan? Wat voor straf kreeg hij van school? Hoe hadden zijn ouders gereageerd? Hadden zijn ouders nu geen slechte indruk van me omdat hun zoon door mij had gespijbeld?

Ik propte vijf stukken chips in mijn mond. Nadat ik het had ingeslikt liet ik een harde boer.

‘Elegant,’ hoorde ik iemand zeggen. Geschrokken keek ik naar Kyle die in de deuropening van mijn slaapkamer stond.

‘Kyle! Wat doe jij hier?’ zei ik verrast en veegde mijn vettige handen af aan mijn deken.

‘De zieke eens bezoeken!’ zei hij enthousiast en stapte op me af. Even keek hij zoekend in het rond, waarschijnlijk op zoek naar een zitplaats.

‘Je kan op mijn bureaustoel zitten, als je wilt?’ stelde ik voor.

Hij knikte en nadat hij op mijn bureaustoel was gaan zitten, zei hij: ‘Sinds wanneer proppen zieke mensen zich vol met chips?’ vroeg hij en haalde een wenkbrauw op.

‘Sinds ik me beter voel en ik zin had in chips.’

Kort grinnikte hij. ‘O, Tim komt ook zo. Hij moest nog even iets gaan halen.’

Wantrouwend keek ik hem aan. ‘Wat moest hij gaan halen?’

‘Geen idee. Maar hoe gaat het met je?’ vroeg hij nieuwsgierig.

‘Goed denk ik. En met jou?’

‘Valt mee. Mijn ouders waren best kwaad op me. En van school moest ik twee uur strafstudie doen. Mijn ouders houden me nu in de gaten. Dus de komende weken moet ik de heilige zoon uithangen.’ Hij leunde achterover in zijn stoel. Plots fronste hij zijn wenkbrauwen. ‘Wat is dat?’ zei hij en wees naar Yaki, die ondertussen onder mijn deken was gaan zitten. Maar zijn kop stak er nu uit.

‘O, dat is mijn naakt-kat Yaki. Heb ik van Tim gekregen, omdat ik allergisch ben van elk harig dier.’

‘Lief van hem,’ zei hij op matte toon, alsof het niet veel voorstelde.

Ik probeerde iets terug te zeggen, maar ik kwam op niks. Dus het bleef een tijdje  ongemakkelijk stil. Maar die stilte werd verbroken door voetstappen op de trap. En nog geen vijf seconden later verscheen Tim in de deuropening.

‘Ik heb een beterschapscadeautje voor je gekocht,’ pufte hij vermoeid omdat hij iets zwaars vast had.

Mijn mond viel open toen ik zag wat hij vast had. Een Dinosaurs pop met alle kleuren van de regenboog. En het was geen kleine pop. Het. Was. Een. Meter. Lang!

--------------------------------------------------------------------

Weer een super kort hoofdstukje, maar hé! Ik update al na een dag :D

Tim is geweldig, ik bedoel, welke gek komt er nu op om een dinosuarus op te kopen van een meter lang? Tim dus :) Als je Tim awesome vindt, laat dan in de comments weten waarom je hem zo geweldig vindt :D