Love effect

Epiloog deel twee

Het allerlaatste hoofdstuk, en dan is het gedaan :( 

MAAR... Ja, er is een maar, hierna post ik een schrijvers note met zeer goed nieuws ;) Iets dat minstens even goed is als een deel drie van Love effect. Het is geen deel drie, maar wie weet nog iets beters dan dat :D You will see what I mean ;)

Enjoy the last chapter! ;) <3

-------------------------------------------------------------------------------

Epiloog deel twee

Nog drie dagen te gaan en het was nieuwjaar. 2014 was een jaar vol vreugdevolle momenten, maar ook met hier en daar sombere herinneringen.

Op nieuwjaarsavond ga ik samen met mijn familie iets eten in een restaurant. En op nieuwjaar zelf, ga ik de dag doorbrengen met vrienden, waaronder Tim, Jess, Collen, Flynn en Anisha. Van Collen had ik gehoord dat Jess op nieuwjaar langs kwam en ging overnachten bij Collen. En daar was ik best zenuwachtig om. Zou hij nog steeds kwaad zijn? Toen ik zuchtte, keek mijn vader op van zijn dagelijkste krant.

‘Is er iets?’ vroeg hij licht bezorgd en ik nipte van mijn koffie.

Snel schudde ik mijn hoofd. ‘Nee hoor.’

Jens keek me nog even onderzoekend aan, om zich dan weer te verdiepen in zijn krant. En ik zonk weer weg in mijn gedachten.

Scooter ging misschien ook nieuwjaarsavond bij ons vieren. Kortom, een leuk en gezellig vooruitzicht. Dat wist ik nu al. Hopelijk ging de spanning tussen Jess en mij dat niet verpesten. Ik had hem al zo lang niet meer gezien! Twee maanden ongeveer. En dat is niet niets. Vroeger zag ik hem bijna elke dag. Maar ik miste hem om één of andere reden niet zo hard meer. Eerst wel, toen ik nog gevoelens voor hem had. Maar nu? Nu voelde ik niets meer wanneer ik aan hem dacht. Verveeld draaide ik mijn koffiemok in het rond, waardoor het bruine goedje in mijn mok begon te klotsen.

Vervolgens gingen mijn gedachten naar het kerstfeest. Het feest waar Kyle-. Mijn gedachten werden ruw onderbroken toen de deurbel ging.

‘Ik doe wel open!’ gilde Isabel door heel het huis en ik hoorde hoe ze de trap af stormde.

Ik spitste mijn oren en volgde elk geluid. Hoe Isabel naar de deur rende, die open deed en toen hoorde ik een vage stem. Maar hij of zij praatte te stil, waardoor ik de conversatie niet kon verstaan.

‘Alice! Het is die mooie jongen van je die voor de deur staat!’

Huh? Wie bedoelde ze? Met een licht verwarde frons op mijn voorhoofd, liep ik naar de voordeur met de koffiemok in mijn handen geklemd. Kyle. Wat toevallig, dat op net het moment dat ik aan hem begon te denken, hij plots voor de deur verscheen.

Stiekem wist ik gewoon dat hij ging aanbellen, en gingen mijn gedachten daarom over hem. Ja, ik ben helderziend. Dat moet het gewoon zijn. Ik heb verborgen talenten.

‘Hey,’ zei Kyle een beetje ongemakkelijk en zwaaide even kort naar me. Waarom zwaaide hij?

Sinds het kerstfeest had ik hem niet meer gezien. Dus verbaasde het me eerlijk gezegd dat hij zo plots kwam aanbellen. Snel nam ik nog een slok van mijn koffie, en dacht terug aan het moment dat Kyle naar me toeboog op het kerstfeest om me te kussen.

Toen ik mijn ogen had gesloten had ik eens luid gezucht, en dat had hem waarschijnlijk tegengehouden me te kussen. Want eerlijk? Ik was het beu. Beu dat na alles wat we hadden meegemaakt, hij nog steeds zijn kans waagde. Omdat het uit was tussen Jess en mij, moest hij toch niet denken dat ik verliefd op hem was geworden? Nee, ik dacht dat ik erg duidelijk tegen hem was geweest.