ရင္းႏွီးေနက် ဖုန္းျမည္သံ
သူ႕အတြက္သီးသန္႕ထားတဲ႔ သီခ်င္းသံစဥ္ နားထဲဝင္လာတိုင္း ရင္ဘတ္ထဲက ပိုပိုတိုးလို႕စူးေအာင့္လာသည္။
မကိုင္ပဲ ဒီတိုင္းပဲ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ဖုန္းျမည္သံကရပ္မသြား။
ေနာက္ေတာ့ မကိုင္မွန္းသိလို႔ ထင္ပါတယ္ ထပ္မဆက္ေတာ့။
အစထဲက မဆံုေတြ႕ခဲ႕ၾကရင္ေကာင္းသား။
သူ႕ဆီကမဟုတ္ပဲ အခ်က္ေပးလာသည့္ Ringtoneသံေၾကာင့္ ဖုန္း screenကို ေကာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Sakuraဆီက ျဖစ္ေနခဲ႔သည္။
Sakura ႏွင့္ စကားေျပာခ်င္စိတ္ မရွိေပမဲ႔ အခုခ်ိန္မွာ ရင္ထဲက မြန္းက်ပ္ေနတာေရာ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြကို ရင္ဖြင့္ခြင့္ရႏိုင္မဲ႔ စကားေျပာေဖာ္တစ္ေယာက္လိုအပ္သည္ ထင္တာနဲ႔ ကိုင္လိုက္သည္။
က်ေနာ့္ထက္ အသက္ငယ္ေပမဲ႔ ပိုျပီးရင့္က်က္တဲ႔သူမက အနည္းဆံုးစိတ္သက္သာေစမဲ႔ ထြက္ေပါက္တစ္ခုေတာ့ ရွာေဖြေပးႏိုင္မည္ ေမ်ွာ္လင့္မိသည္။
"Chanyeol oppa...အခုဘယ္မွာလဲ ေက်ာင္းမွာ မေတြ႕လို႕"
ဟုတ္ပါရဲ႕ က်ေနာ္အခုဘယ္ေနရာကို ေရာက္ေနတာပါလိမ့္။
လမ္းရွိသေရြ႕ေမာင္းလာခဲ႔တာ။
ေတာင္ထိပ္တစ္ခုေတာ့ ေတာင္ထိပ္တစ္ခုပဲ။
တစ္ျမိဳ႕လံုးလည္း လွမ္းျမင္ေနရတယ္။
စိတ္ေတြ ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေနလို႔ ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ႔ေနရာ ကိုယ္ေတာင္မသိေတာ့။
"Sakura...ကိုယ္ အခုေရာက္ေနတဲ႕ေနရာကို ပံုရိုက္ပို႕လိုက္မယ္...အခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ႔ေပးပါ"
"အခုက ဘယ္ေရာက္ေနလို႔လဲ"
"မသိဘူး ဘယ္ေနရာကို ေရာက္ေနတာလဲ ...မသိဘူး... သိလည္းမသိခ်င္ဘူး"
"အခုပို႕လိုက္ေနာ္ ခ်က္ခ်င္းလာခဲ႔မယ္"
သူမ ေျပာျပီးဖုန္းခ်သြားေတာ့ ျမင္ေနရတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္ျပီး သူမဆီ ပို႕လိုက္ကာ မ်က္လံုးေတြမွိတ္ခ်ထားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
RED TEAR ( Completed )
Fanfictionအတၱဆိုတာ မီးေတာက္တစ္ခုလိုပဲ ကိုယ္တိုင္လည္းပူေလာင္ေနရသလို တစ္ပါးသူကိုလည္း ကူးစက္ေစတယ္...အဆံုးသတ္မွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုး ပ်က္စီးၾကရတာပါပဲ DIKA-CHANSOO VERSION
